Αρχική » Grid with Sidebar » Τα πεντιγκρί εξασφαλίζουν την ποιότητα

Τα πεντιγκρί εξασφαλίζουν την ποιότητα

by iHunt

Print Friendly, PDF & Email
demobanner
Κάθε χρόνο στους γενεαλογικούς χάρτες της χώρας μας εγγράφονται πάνω από 7.000 κουτάβια και από αυτά τα κυνηγετικά υπερβαίνουν τις 4.000. Η ύπαρξη των πεντιγκρί εξασφαλίζει την ποιότητα των σκύλων μας; Εχουμε δηλαδή καλύτερα σκυλιά από αυτά που είχαν οι γονείς μας;
 
Το πεντιγκρί ενός σκύλου είναι η αποτύπωση του γενεαλογικού χάρτη του κατά τις τρεις τελευταίες γενεές, έτσι ώστε ο ιδιοκτήτης να είναι σε θέση να ξέρει τους προγόνους του
 
Στις γειτονικές βαλκανικές χώρες είναι κοινό μυστικό ότι ο αγοραστής διαλέγει το γενεαλογικό δέντρο του σκύλου του. Οταν το πεντιγκρί χρησιμοποιείται κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν εξασφαλίζει καν την καθαροαιμία της φυλής.
 
Σήμερα όλοι αγοράζουμε σκυλιά με πεντιγκρί. Τι είναι όμως το πεντιγκρί;
 
Το πεντιγκρί ενός σκύλου είναι η αποτύπωση του γενεαλογικού χάρτη του κατά τις τρεις τελευταίες γενεές, έτσι ώστε ο ιδιοκτήτης να είναι σε θέση να ξέρει τους προγόνους του.
 
Το πεντιγκρί είναι ένα έγγραφο που είναι πιστοποιημένο από τον Παγκόσμιο Κυνολογικό Οργανισμό (FCI) και μας δείχνει εκτός από τους 14 τελευταίους γεννήτορες, την τοκετομάδα. Επίσης ζητάει από τον ιδιοκτήτη-εκτροφέα να συμπληρώσει τα αποτελέσματα των εξετάσεων δυσπλασίας, τυχόν κληρονομικών παθήσεων καθώς και το DNA. Εχοντας γίνει όλα αυτά του δίνεται η καταλληλότητα αναπαραγωγής.
 
Ας αναρωτηθούμε όλοι μας πόσο συχνά έχουμε δει συμπληρωμένο ένα τέτοιο πεντιγκρί. Ποια είναι η σημασία του πεντιγκρί στην εκτροφή;
 
 
Το γενετικό υλικό
 
Σύμφωνα με τις αρχές της γενετικής συνεισφοράς στο γενετικό υλικό ενός ζώου, παίζει το γενετικό υλικό που κουβαλάνε οι γονείς του πηγαίνοντας επτά γενεές πίσω. Εχει αναρωτηθεί κανείς για ποσά ζώα μιλάμε;
 
Εάν υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει επανάληψη σκύλου ανοιχτή 100% αναπαραγωγή, τότε μιλάμε για 240 σκυλιά ανά άτομο, δηλαδή 480 διαφορετικά σκυλιά, τα οποία μπορεί να συνεισφέρουν στη δημιουργία των απογόνων, τρομερή σύγχυση!!!
 
Αυτός είναι ο λόγος που οδήγησε από τον κληρικό Harrison στο Laverack, συνέχεια στον Lieweillin και τέλος στον Humphrey, για 100 και πλέον χρόνια κάνουν κλειστή ελεγχόμενη αναπαραγωγή Σέττερ. Σέττερ που κυνηγούσαν κάθε μέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ επί τρεις συνεχόμενες εβδομάδες. Οταν κάνεις τέτοια εκτροφή πετυχαίνεις να έχεις καθαρή γραμμή. Τι σημαίνει όμως αυτό;
 
 
 
Σημαίνει ότι στα 240 διαφορετικά σκυλιά που είναι αποτυπωμένα στις επτά γενεές στο πεντιγκρί ενός σκύλου, στην ουσία μιλάμε για τρεις, τέσσερις, το πολύ πέντε γεννήτορες που το γενετικό τους υλικό είναι η βάση όλης της γραμμής αίματος.
 
Ας φανταστούμε το πεντιγκρί σαν ένα ψηφιδωτό ή σαν μια παλέτα χρωμάτων. Οταν χρησιμοποιούνται τρία, τέσσερα το πολύ πέντε σκυλιά στον γενεαλογικό χάρτη των επτά γενεών, υπάρχει μια ομοιομορφία, μια καθαρότητα στο ψηφιδωτό, μια επικράτηση στην παλέτα χρωμάτων, ένα βασικό χρώμα δηλαδή.
 
Από τον κληρικό Harrison στο Laverack, συνέχεια στον Lieweillin και τέλος στον Humphrey, για 100 και πλέον χρόνια κάνουν κλειστή ελεγχόμενη αναπαραγωγή Σέττερ. 
 
Ετσι αποτυπώνονται τα χαρακτηριστικά που θέλει να δώσει ο εκτροφέας. Ετσι δημιουργείται η γραμμή αίματος.
 
Σήμερα τι γίνεται;
 
Δυστυχώς οι γραμμές αίματος που είχαν φτιάξει οι παλιοί χάνονται, ελάχιστοι εκτροφείς παγκόσμια κρατάνε τη συνταγή, μερικοί από αυτούς είναι ο Fabri (Radentis-Setter), Guberti(Del Vento-Pointer), Morin (Keralouan-Epagneul Breton).
 
Οι περισσότεροι, χρησιμοποιώντας τη συνταγή της ανοικτής εκτροφής, πηγαίνουν καιροσκοπικά στον πρωταθλητή της χρονιάς, νομίζοντας ότι χρησιμοποιώντας τον θα πάρουν πρωταθλητές.
 
Ετσι καταφέρνουν να βάζουν όσο το δυνατόν περισσότερα σκυλιά σε ένα πεντιγκρί (έχοντας βέβαια τον τίτλο του πρωταθλητή) και να παίρνουν μέτριας ποιότητας σκυλιά, ξεχνώντας τις τρύπες που μπορεί να έχει το πεντιγκρί και ανά πάσα στιγμή να βγουν στην επιφάνεια.
 
Λέγοντας τρύπες εννοούμε της κακής ποιότητας σκυλιά που το γενετικό τους υλικό όσο υποτελές και να είναι (δηλαδή κρυμμένο), μπορεί με τους τυχαίους συνδυασμούς κατά τη σύνθεση των νέων κουταβιών να εμφανιστεί.
 
 
Οταν ο Laverack έγραφε η «φυλή μου», έγραφε μία ουσιαστική αλήθεια. Τα σκυλιά του ήταν πραγματική φυλή ως προς το γενετικό υλικό, τον φαινότυπο και τον τρόπο εργασίας.
 
Η καθαρότητα του αίματος που επιδίωκε και επέμενε σε όλη του τη ζωή, και στο βιβλίο του έδωσε στη φυλή του τόση γενετική δύναμη, ώστε να επικρατήσει σ’ όλες τις υπάρχουσες γραμμές αίματος και να καθιερώσει το όνομά του, συνώνυμο με το αγγλικό Σέττερ.
 
Η εκτροφή δεν πρέπει να γίνεται από τυχαίους αλλά από βαθιά γνώστες μιας φυλής με πολύχρονη παρουσία στα τερέν βλέποντας όσο το δυνατόν περισσότερα σκυλιά για πολύ χρόνο.
 
Εξάλλου ο μόνος λόγος που πρέπει να μπει κάποιος στη διαδικασία της εκτροφής είναι η προσφορά στη φυλή και επ’ ουδενί η προσφορά στην τσέπη του.
 
Κι αυτό πρέπει να γίνεται για πολλά χρόνια με επιμονή, υπομονή και έναν στόχο, τη βελτίωση. Αυτοί και μόνο προσφέρουν αξία στο πεντιγκρί.
 
Χρήστος Φαλτσέτας
 

SVESTONOF

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ