1,1K
Το 1981 ήταν η τελευταία χρονιά που οι Eλληνες κυνήγησαν την καμπίσια πέρδικα ή λιβαδοπέρδικα ή γκριζοπέρδικα ή τσίλια ή όπως αλλιώς είναι γνωστή σε κάθε ντοπιολαλιά η πεδινή πέρδικα. Μπορεί να απαγορεύεται το κυνήγι της, όμως αποτελεί βασικό θήραμα εκπαίδευσης των κυνηγόσκυλων και είναι τυχεροί όσοι βρίσκονται κοντά σε περιοχές όπου υπάρχουν πληθυσμοί αυτού του πουλιού.
Τέλη Φεβρουαρίου βρέθηκα στον κάμπο της Προσοτσάνης για να δώσω την ευκαιρία στοn Aρη (αγγλικό Σέττερ) να έρθει σε επαφή με τις πεδινές πέρδικες που υπάρχουν στην περιοχή.
Η καλύτερη εποχή για την εκπαίδευση ενός νεαρού κυνηγόσκυλου σε πεδινή πέρδικα είναι οι μήνες Φεβρουάριος και Μάρτιος.
Τα στάρια ήταν ακόμη κοντά και υπήρχαν πολλά οργωμένα χωράφια και οι περισσότερες πέρδικες μόλις αντιλαμβάνονταν τον σκύλο, έτρεχαν και κρυβόντουσαν μέσα στους φυσικούς φράχτες που υπήρχαν μεταξύ των χωραφιών. Ετσι ήταν πολύ εύκολο για μένα να οδηγήσω τον σκύλο στα πουλιά.
Ιδανικό θήραμα
Ο Αρης είναι ένα ξεκινημένο 20μηνο αγγλικό Σέττερ με αρκετές εξόδους στην ορεινή πέρδικα, αλλά δυστυχώς δεν είχε πολλές εξόδους στην μπεκάτσα και έτσι έχει μείνει σχετικά πίσω.
Ο Αρης με εντυπωσίασε αφού κατάφερε να βρει μερικά ζευγάρια πέρδικες και να τις φερμάρει υποδειγματικά, δείχνοντας ότι έχει ταλέντο, αλλά δυστυχώς δεν έχει πάρει τις ευκαιρίες που έπρεπε να έχει πάρει.
Οι πεδινές πέρδικες είναι μεγάλο δώρο για τους κυνηγούς, αφού θεωρούνται από τους εκπαιδευτές ιδανικό θήραμα για την εκπαίδευση των κουταβιών και των νεαρών σκύλων.
Ρωτήσαμε τον ιδιοκτήτη του εκτροφείου AMAZON LAND και επαγγελματία εκπαιδευτή κυνηγετικών σκύλων Γιάννη Παπαδόπουλο και μας είπε:
«Η καλύτερη εποχή για την εκπαίδευση ενός νεαρού κυνηγόσκυλου σε πεδινή πέρδικα είναι οι μήνες Φεβρουάριος και Μάρτιος, γιατί εκείνη την εποχή τα στάρια είναι ακόμη κοντά και οι πέρδικες είναι ζευγαρωμένες.
Οι πέρδικες είναι ομοιόμορφα διασκορπισμένες μέσα στα τερέν και έτσι τα νεαρά σκυλιά έχουν τη δυνατότητα να δουν περισσότερες φορές πέρδικες να σηκώνονται από μπροστά τους από ό,τι θα είχαν αν σηκωνόταν ένα κοπάδι.
Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του εκτροφείου AMAZON LAND και επαγγελματία εκπαιδευτή κυνηγετικών σκύλων Γιάννη Παπαδόπουλο η πεδινή πέρδικα είναι η «πρώτη δημοτικού» για έναν κυνηγετικό σκύλο φέρμας.
Επίδης, έχει παρατηρηθεί ότι οι πέρδικες αυτή την εποχή δέχονται περισσότερο από άλλες εποχές τη φέρμα του σκύλου και σίγουρα μετά από μερικά ξεσηκώματα ο νεαρός σκύλος θα έχει την ευκαιρία να φερμάρει.
Εύκολο θήραμα
Η πεδινή πέρδικα είναι ένα εύκολο θήραμα για τα κυνηγόσκυλα και την καθιστά ιδανική για την εκπαίδευση ενός κουταβιού σε άγριο θήραμα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι σκύλοι ηλικίας 6 έως 12 μηνών είναι να συναντήσουν άγριο θήραμα, έτσι οι πεδινές πέρδικες είναι ό,τι καλύτερο γι’ αυτά.
Με τις πεδινές πέρδικες ένας εκπαιδευτής μπορεί να “ανοίξει” την έρευνα ενός σκύλου, αφού ο βιότοπός τους είναι οι κάμποι, τερέν δηλαδή εύκολα για τον σκύλο όπου μπορεί να κάνει τα πρώτα του κυνηγετικά βήματα.
Με λίγα λόγια είναι η “πρώτη δημοτικού” για έναν κυνηγετικό σκύλο φέρμας.
Ομως οι κυνηγοί δεν πρέπει να ξεγελαστούν και να πιστέψουν ότι, αφού το κουτάβι τους ψάχνει και φερμάρει τις πεδινές πέρδικες, έχει ολοκληρωθεί η εκπαίδευσή του και να θεωρήσουν ότι έχουν έναν ολοκληρωμένο σκύλο.
Κυνηγοί, εκπαιδευτές και αυτοί που συμμετέχουν σε αγώνες πρέπει να δείξουν τον απαραίτητο σεβασμό σε αυτό το θήραμα.
Η εκπαίδευση στις πεδινές είναι μόνο η αρχή και, αν δεν το καταλάβουν αυτό, ο σκύλος θα… μείνει στην ίδια τάξη. Εχω δει σκυλιά να ξεκινάνε καλά στην πεδινή πέρδικα, αλλά να μένουν στάσιμα.
Είναι μόνο η μετάβαση του σκύλου από κουτάβι σε νεαρό σκύλο. Ο σκύλος θα ολοκληρωθεί στο πραγματικό κυνήγι».
Κλείνοντας ο Γιάννης Παπαδόπουλος τόνισε ότι οι κυνηγοί, οι εκπαιδευτές και αυτοί που συμμετέχουν σε αγώνες πρέπει να δείξουν τον απαραίτητο σεβασμό σε αυτό το θήραμα, ώστε να έχουμε και τα επόμενα χρόνια τη δυνατότητα να εκπαιδεύουμε τα κουτάβια μας.
Με αφορμή τα τελευταία λόγια του Γιάννη Παπαδόπουλου, θα ήθελα να να σας υπενθυμίσω την πρωτοβουλία που πήρε ο ΚΣ Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, που σε συνεργασία με τους επιστημονικούς συνεργάτες της ΣΤ’ ΚΟΜΑΘ και τους κυνοφιλικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στην περιοχή ξεκίνησαν μια μεγάλη προσπάθεια για να αυξήσουν τους πληθυσμούς της πεδινής πέρδικας.
Ας ελπίσουμε κάποτε να έχουμε την ευκαιρία και εμείς οι Αθηναίοι κυνηγοί να ξεκινήσουμε τα κουτάβια μας σε πεδινές πέρδικες.
Ο χώρος υπάρχει, ο τρόπος είναι γνωστός. Θέληση και δουλειά χρειάζονται για να μπορέσουν οι πεδινές πέρδικες να κελαηδήσουν στους κάμπους της χώρας μας…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΥΡΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΥΡΗΣ
Πηγή : ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ
