706
Φίλος του ihunt από τη Μακεδονία μας ενημέρωσε πως την Παρασκευή 19/12/2014,στις 00.30 περίπου, ενώ κινούνταν με το αυτοκίνητο του προς Έδεσσα, από το χωριό Άγρας, σε απόσταση μικρότερη των 2 χ.μ. από την πρωτεύουσα του Ν. Πέλλας, συνάντησε ένα λύκο. Ο λύκος αρχικά επιχείρησε να περάσει το δρόμο, φοβήθηκε όμως από τα φώτα του αυτοκινήτου και επέστρεψε και χάθηκε στα χωράφια.
Ο οδηγός αν και αναγνώρισε καθαρά το ζώο λόγω της μικρής απόστασης που τους χώρισε, είχε τη δυνατότητα και έστριψε το αυτοκίνητο για να πέσουν τα φώτα προς το μέρος που έφυγε τρέχοντας το ζώο. Παρά το γεγονός όμως πως δεν υπήρχε βλάστηση στην περιοχή, αυτό είχε γίνει άφαντο επιβεβαιώνοντας τη διαπίστωση πως πρόκειται για λύκο μιας και κανένα σκυλί δεν θα παρουσίαζε τέτοια συμπεριφορά.
Το περιστατικό έρχεται μαζί με άλλα, να επιβεβαιώσει τη σημαντική αύξηση στους πληθυσμούς του είδους η οποία διαπιστώνεται σε Ευρώπη αλλά και Ελλάδα. Η αύξηση αυτή όμως, φαίνεται πως σύντομα θα φέρει όλους όσοι θεωρητικά διαχειρίζονται το φυσικό περιβάλλον της χώρας ενώπιον των ευθυνών τους.
Η εγκατάλειψη της ορεινής κτηνοτροφίας και της ορεινής γεωργίας, έχουν μειώσει σε βαθμό εξαφάνισης τη διαθέσιμη τροφή για τα μεγάλα σαρκοφάγα ζώα όπως και για τις αρκούδες, με αποτέλεσμα τα ζώα αυτά να στρέφονται σε πεδινές περιοχές, κοντά στον άνθρωπο για την εύρεση τροφής.
Στη Δυτική Μακεδονία το πρόβλημα με τις αρκούδες που προκαλούν ζημιές σε αγρότες και κτηνοτρόφους είναι ήδη μεγάλο. Και φαίνεται πως σύντομα αντίστοιχο πρόβλημα θα αρχίσει να δημιουργείται και με τους λύκους.
Σε αντίθεση με ότι πιστεύουν όλοι οι όψιμοι ή κατ’ επάγγελμα οικολόγοι, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία της αποστειρωμένης από τη φύση Ελληνικής κοινωνίας, τα δάση μας δεν προσφέρουν αρκετή τροφή από μόνα τους στα μεγάλα θηλαστικά. Η τροφή διαχρονικά βρίσκεται κοντά στον άνθρωπο. Και τώρα που αφήσαμε την επαρχία μας και τις ορεινές περιοχές ακατοίκητες και ρημαγμένες από τις πρακτικές της χρεοκοπίας, είναι βέβαιο πως και τα μεγάλα θηλαστικά θα κατέβουν υψόμετρο για να βρουν τροφή.
Περιμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε τις προτάσεις και τις ενέργειες του ΥΠΕΚΑ, της Δασικής Υπηρεσίας αλλά και των σχετικών ΜΚΟ, τώρα που το πρόβλημα δεν είναι πλέον η “εξαφάνιση” του λύκου και της αρκούδας, αλλά η εξαφάνιση του εισοδήματος και κατά συνέπεια των ανθρώπων της επαρχίας.
Ελπίζουμε επιτέλους να εφαρμοστεί στην πράξη η διαχείριση, που περιλαμβάνει έννοιες όπως ζωοχωρητικότητα, βελτίωση βιοτόπων, ρύθμιση πληθυσμών ακόμη και με θανάτωση όπου κρίνεται σκόπιμο και πολλά άλλα τα οποία μέχρι στιγμής φαίνεται πως δεν τα γνωρίζει κανείς στις αρμόδιες Υπηρεσίες (στις ΜΚΟ μάλλον τα γνωρίζουν αλλά για τους δικούς τους «λόγους» δε κάνουν ποτέ λόγο).
Με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα στην Ελλάδα, δε θα ήταν καθόλου απίθανο, οι ίδιοι άνθρωποι που λαμβάνουν τις μελέτες και ιδρύουν ΜΚΟ για τα “απειλούμενα” είδη, τώρα που τείνει να γίνει αγρότης και ο κτηνοτρόφος “απειλούμενο είδος”, να ιδρύσουν καμία ΜΚΟ για την προστασία του αγρότη και την προστασία του κτηνοτρόφου.
Και φυσικά για να το πετύχουν αυτό, θα πρέπει να πάρουν και τα σχετικά κονδύλια για να εκπονήσουν τις σχετικές μελέτες. (Έχει λίγο γραφειοκρατία το πράμα αλλά θα τα καταφέρουν. Είμαι βέβαιος).
Μέχρι τότε όμως, ψόφα αγρότη. Ψόφα κτηνοτρόφε. Ψόφα αθάνατη Ελληνική επαρχία.
Τι κι αν έχει μνημόνια και χρεοκοπία; Τι κι αν δεν έχεις να ταΐσεις και να ζεστάνεις τα παιδιά σου;
Εμάς οι αρκούδες και οι λύκοι μας νοιάζουν.
Εκεί είναι τα φράγκα.
O Τρυποφράχτης
email : [email protected]
Υ.Γ. αν και τα παραπάνω γράφονται με ελαφρώς σατυρικό ύφος, η απόστασή τους από την πραγματικότητα εκτιμώ πως δεν είναι πολύ μεγάλη.
Και αυτό θα έπρεπε να προβληματίσει άμεσα κάθε αρμόδια Υπηρεσία και κάθε αρμόδιο πολιτικό. Η Ελληνική επαρχία πεθαίνει και σε λίγο ούτε οι λύκοι και οι αρκούδες δε θα έχουν να φάνε, άμα εξαφανιστεί ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος.
Όσοι φανερά ή κρυφά επιτίθενται στους νόμιμους κυνηγούς και τις κυνηγετικές οργανώσεις, στο όνομα της ψευδεπίγραφης και ιδιαίτερα ύπουλης οικολογίας, θα πρέπει να δώσουν άμεσα απαντήσεις για τη συνολική κατάσταση που βιώνει η Ελληνική επαρχία και για τους τρόπους με τους οποίους η συμβίωση ζώων και ανθρώπων δε θα φέρνει τους δεύτερους σε απόγνωση, όπως έγινε με τον κτηνοτρόφο στην Καστοριά που απειλούσε να αυτοκτονήσει επειδή αρκούδες του ρήμαξαν το κοπάδι και αποζημίωση δεν έβλεπε.
Η τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας είναι τέτοια που δεν επιτρέπει άλλους πειραματισμούς και οικολογίστικες θεωρίες με λουλουδάκια και προβατάκια.
Εδώ και τώρα απαιτείται εθνική στρατηγική για τη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος συνολικά και κυρίως σε ζητήματα όπως το παραπάνω.
