879
Με σοβαρές και έντονα διατυπωμένες επιστημονικές και «ιδεολογικές» διαφωνίες σε σχέση με το περιβάλλον, μεταξύ βουλευτών, περιβαλλοντικών οργανώσεων και των αρμόδιων κρατικών τμημάτων, συζητήθηκε χθες στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Περιβάλλοντος, υπό την Προεδρία του Δρος Αδάμου Αδάμου, η πρόταση νόμου του βουλευτή του ΔΗΣΥ Ανδρέα Κυπριανού, για μεταφορά της διαχείρισης του πληθυσμού της αλεπούς, από τον Υπουργό Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, στον Υπουργό Εσωτερικών.
Ο κ. Κυπριανού διαβεβαίωσε ότι κατέθεσε την πρότασή του «μετά από παλλαϊκή αντίδραση όλων των χρηστών της γης στην ύπαιθρο και στις πόλεις, γεωργούς, κτηνοτρόφους, κυνηγούς και άλλους, γιατί ο υπερπληθυσμός των αλεπούδων, είδους που είναι αρπακτικό (predator), βρίσκεται στην κορυφή της διατροφικής αλυσίδας και δεν έχει φυσικούς εχθρούς στην Κύπρο, δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην πανίδα του τόπου. Οι εκτιμήσεις όλων των κατοίκων της υπαίθρου και άλλων χρηστών της γης, είναι ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο».
Διαχείριση διά… πυροβόλου όπλου
Ο βουλευτής υποστήριξε ότι «κακώς η Κύπρος δεν κατέταξε την αλεπού ως θηρεύσιμο είδος, όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, «όπου γίνεται διαχείριση του πληθυσμού της διά πυροβόλου όπλου και επιτρέπεται σε όλους να την κτυπούν – και μάλιστα στην αγγλική ύπαιθρο επιβραβεύονται όσοι καταφέρουν να κτυπήσουν αλεπούδες».
Ο Ανδρέας Κυπριανού ανέφερε ότι ο μεγάλος αριθμός των αλεπούδων στην Κύπρο έχει οδηγήσει σχεδόν στην εξαφάνιση άλλων ζώων» και έκανε λόγο για νεογέννητα αγρινά, για νεογέννητα αμνοερίφια σε κοπάδια ελευθέρας βοσκής στους γκρεμούς του Πισσουρίου, στο Κούριο, στον Κακομάλη, «που τα κατασπαράζουν αλεπούδες». Πρόσθεσε ότι «οι κτηνοτρόφοι ιδιοκτήτες των κοπαδιών συχνά τοποθετούν δολώματα με δραστικά δηλητήρια για να περιορίσουν τον αριθμό των αλεπούδων και να προστατεύσουν τα κοπάδια τους, με αποτέλεσμα να χάνονται και να καταστρέφονται δεκάδες είδη της πτηνοπανίδας, όπως αρπαχτικά πουλιά εξόχως σπάνια, π.χ. οι γύπες».
Είπε χαρακτηριστικά ότι «οι γύπες εξαφανίστηκαν, γιατί κάνουμε πολιτικές από την πολυθρόνα, αφού δεν είμαστε μέσα στον βιότοπο να ζούμε το τι συμβαίνει. Μόλις γεννήσει ο λαγός, η φραγκολίνα, η φάσσα ή το περδίκι, οι αλεπούδες καταστρέφουν και τα αβγά και τη φωλιά τους. Αλλά και όταν μεγαλώσουν, εκεί που φωλιάζουν τη νύχτα μπαίνει η αλεπού μέσα και δεν μένει ένα». Ο κ. Κυπριανού είπε ότι «τα τελευταία χρόνια, έχουν λεηλατηθεί οι βιότοποι από τους τεράστιους αριθμούς των αλεπούδων και γι’ αυτό πρέπει να γίνει μια ορθολογιστική διαχείριση μέσα από την καθ’ ύλην αρμόδια υπηρεσία, το Υπουργείο Εσωτερικών και το Ταμείο Θήρας».
Σε λίγες μέρες αξιολόγηση
Από την πλευρά της, η Επίτροπος Περιβάλλοντος Ιωάννα Παναγιώτου ανέφερε ότι «η λύση δεν είναι να γίνει θηρεύσιμο είδος η αλεπού, αλλά να γίνει πρόγραμμα διαχείρισης της αλεπούς όπως έγινε με το αγρινό». Από το Τμήμα Περιβάλλοντος του Υπουργείου Γεωργίας, ο Διευθυντής του Κώστας Χατζηπαναγιώτου ανακοίνωσε ότι το θέμα θα αξιολογηθεί στην αρμόδια Τεχνική Επιστημονική Επιτροπή, σε συνεδρίαση στις 28 τρέχοντος. Η λειτουργός του Τμήματος Έλενα Στυλιανοπούλου είπε ότι «αναγνωρίζουμε τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα και θέλουμε λύση για πιο ευέλικτη διαχείριση της αλεπούς».
Με την πρόταση του βουλευτή Α. Κυπριανού συμφώνησε ο προϊστάμενος του Ταμείου Θήρας Παντελής Χατζηγέρος, που εξήγησε ότι «από το 2005 υπήρξαν τεράστιες αυξήσεις του πληθυσμού των αλεπούδων», ενώ αναφέρθηκε σε πίνακα όπου καταγράφεται «μια δυσανάλογη σχέση στις καταμετρήσεις των αλεπούδων σε σχέση με τους λαγούς, αφού το 2013 οι αλεπούδες είναι περισσότερες από τους λαγούς. Αυτό, είπε, δείχνει ένα μη υγιές περιβάλλον». Επιβεβαίωσε ότι κτηνοτρόφοι και κυνηγοί «τοποθετούν δηλητήρια για περιορισμό των αλεπούδων, με σοβαρότατες επιπτώσεις, τόσο στους σκύλους των κυνηγών όσο και στα άλλα είδη και στους γύπες.
Οι πληθυσμοί του γύπα στην Κύπρο μειώθηκαν στο ελάχιστο, λόγω δηλητηρίασης ζώων με δηλητήριο που προοριζόταν για αλεπούδες, στην περιοχή Πύργου Τηλλυρίας. Πρέπει να μας δώσετε τα εργαλεία, να γίνει δηλαδή θηρεύσιμο είδος η αλεπού, για να μπορέσουμε να δίνουμε άδειες σε κτηνοτρόφους να πράξουν ανάλογα, για περιορισμό των αλεπούδων χωρίς τη χρήση δηλητηρίων». Πρόσθεσε ότι «αν η αλεπού γίνει θηρεύσιμο είδος, δεν θα εξαλειφθεί ή εξαφανιστεί, αλλά, αντίθετα, θα μπει κάτω από καθεστώς προστασίας».
Παραπλήσιες θέσεις εξέφρασε και ο Αντώνης Κακουλλής, Πρόεδρος της Κυπριακής Ομοσπονδίας Κυνηγίου και Διατήρησης Άγριας Ζωής, που αναφέρθηκε επίσης σε δηλητήρια κατά της αλεπούς, με αποτέλεσμα «να ψοφούν κάθε χρόνο δεκάδες κυνηγετικοί σκύλοι». Είπε ότι «η μείωση του λαγού στην Ευρώπη οφείλεται κυρίως στην αλεπού» και μίλησε, επίσης, για ασθένειες όπως η λύσσα και ο εχινόκοκκος, υποστηρίζοντας ότι «η αλεπού είναι φορέας των δύο ασθενειών».
«Έχουμε πατώσει ως Κύπρος»
Στην αντίπερα όχθη, ο Πρόεδρος της οργάνωσης «Κιβωτός», Κυριάκος Κυριάκου, παρουσίασε στη συνεδρία τη φωτογραφία αλεπούς που κάποιοι σκότωσαν και κρέμασαν σε δέντρο στην περιοχή Τροόδους. «Σας θυμίζω», είπε στους βουλευτές, «ότι υπάρχει μπαράζ κακομεταχείρισης ζώων και σε αυτόν τον τομέα έχουμε πατώσει ως Κύπρος». Σε σχέση με τις ασθένειες λύσσας και εχινόκοκκου, σχολίασε ότι «δεν είναι η αλεπού που τις μεταφέρει, αλλά οι χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι».
Η Πρόεδρος της Κυπριακής Εταιρείας Προστασίας των Ζώων Τούλα Πογιατζή τόνισε ότι, «αν η αλεπού γίνει θηρεύσιμο είδος, σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν αλεπούδες και θα επιδεινωθεί η καταστροφή της ισορροπίας της φύσης». Πρόσθεσε ότι «τις περισσότερες ζημιές στο φυσικό περιβάλλον τις προκαλούν οι άνθρωποι και κυρίως οι κυνηγοί, με τα χιλιάδες αδέσποτα σκυλιά που αφήνουν κάθε χρόνο στα βουνά και σε άλλες περιοχές».
Η Γεωργία Σώσειλου, της Ομοσπονδίας Περιβαλλοντικών Οργανώσεων Κύπρου, τόνισε ότι «η αλεπού έχει κάθε δικαίωμα να ζει σε αυτόν τον τόπο, έχει αναπτύξει πολλές συμπεριφορές και είναι τουλάχιστον αδικία για το ζώο να υφίσταται αυτόν τον τρόπο χειρισμού».
Από το ίδρυμα Terra Cypria η κ. Κουτσόφτα ανέφερε ότι, «αν επιστημονικά τεκμηριωμένη έρευνα καταδείξει ότι χρειάζεται ρύθμιση ο πληθυσμός της αλεπούς, τότε να γίνεται από εξειδικευμένα άτομα ,για συγκεκριμένες περιπτώσεις, υπό όρους».
Η Ειρήνη Αναστασιάδου, από την Ένωση Κοινοτήτων Κύπρου, πληροφόρησε την επιτροπή ότι, «αν οι ειδικοί αποφάσισαν ότι πρέπει να γίνει διαχείριση του πληθυσμού της αλεπούς, εμείς, ως Ένωση, δεν έχουμε ισχυρή άποψη». Ενώ ο Χριστόδουλος Ρουσιάς, της Ένωσης Δήμων, εξέφρασε την εκτίμηση ότι «όντως υπάρχει διαπίστωση για αύξηση πληθυσμού αλεπούδων, όμως τα προβλήματα δεν είναι τόσο σοβαρά».
Το πρόβλημα, οι αδέσποτοι σκύλοι
Γιώργος Περδίκης, βουλευτής Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών: «Μήπως η λογική του Ταμείου Θήρας είναι να στείλει στην ύπαιθρο τα συνεργεία του και να σκοτώνει μια στις τρεις αλεπούδες; Κι αυτό δεν είναι σαρωτική επέμβαση μέσα στο φυσικό περιβάλλον; Όσο για την κύρια τροφή της αλεπούς, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες στην Ελλάδα, αυτή είναι οι ποντικοί και όχι θηρεύσιμα είδη. Τα δολώματα που σκότωσαν τους γύπες στην περιοχή Πύργου Τηλλυρίας από την οποία και προέρχομαι, δεν τοποθετήθηκαν για τις αλεπούδες, αλλά για τους αδέσποτους σκύλους, γιατί την περιοχή Τηλλυρίας λυμαίνονται αγέλες αδέσποτων σκύλων.
Το πρόβλημα της κυπριακής φύσης σε σχέση με την κτηνοτροφία δεν είναι οι αλεπούδες, αλλά οι αδέσποτοι σκύλοι που είναι επικίνδυνοι και μια μέρα θα κλάψουμε και θύματα από αυτούς. Γιατί, ενώ μιλάτε για καταπολέμηση των πληθυσμών της αλεπούς, δεν μας παρουσιάζετε και καμιά στατιστική για τους αριθμούς των αδέσποτων σκύλων; Είναι οι σκύλοι που κυνηγούν τους λαγούς και όχι οι αλεπούδες. Γιατί λοιπόν δεν κάνατε καμιά εκστρατεία για να μαζέψετε από τη φύση, τα δάση και την ύπαιθρό μας τους χιλιάδες αδέσποτους σκύλους, που έβαλε ο άνθρωπος παράνομα και ασυνείδητα»;
Μια διαφωνία, τρεις απόψεις
Μαρία Χατζηγεωργίου, Νομική Υπηρεσία: «Εφόσον η αλεπού δεν είναι προστατευόμενο είδος, δεν εμπίπτει στα παραρτήματα της Οδηγίας των οικοτόπων και εκ πρώτης όψεως δεν υπάρχει πρόβλημα. Πέραν τούτου, όμως, επειδή υπάρχει μια αλυσίδα στη φύση, οι επιπτώσεις στα λοιπά είδη, αλλά και στους οικότοπους που το φιλοξενούν, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζει η Οδηγία. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει επιστημονική διαφωνία ως προς δύο θέματα. Για το κατά πόσο αυξήθηκε ο αριθμός της αλεπούς και για την τροφή της αλεπούς, που επηρεάζει το οικοσύστημα. Αν καθοριστεί ως θήραμα η αλεπού, καθορίζουμε το κυνήγι ως τη λύση του προβλήματος.
Μπορεί το κυνήγι να αποτελέσει τη λύση του προβλήματος; Επειδή εγώ ως νομικός εντοπίζω τρεις επιστημονικά διιστάμενες απόψεις, θεωρώ ότι και οι δύο σχετικές νομοθεσίες έχουν παραπομπή στην επιστημονική επιτροπή, που μπορεί να συμβουλεύει για θέματα προστασίας της φύσης, είτε τον Υπουργό Εσωτερικών, είτε τον Υπουργό Γεωργίας. Η νομική θέση είναι ότι, είτε καθορίσετε την αλεπού ως θηρεύσιμο είδος (στην αρμοδιότητα του Ταμείου Θήρας), είτε το αφήσετε στη διαχείριση του Τμήματος Περιβάλλοντος, οι επιστημονικές διαφωνίες μπορούν να λυθούν με μια παραπομπή στην επιστημονική επιτροπή».
Πηγή : SIGMA LIVE
