974
Σε λίγες μέρες έρχονται οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση και την ευρωβουλή. Η προεκλογική περίοδος βέβαια δε θυμίζει τίποτα από τα παλιά, όπου με δανεικά πολιτικοί και πολίτες χρεοκοπούσαμε τη χώρα σε δαπανηρά πανηγύρια με κυρίαρχο χαρακτηριστικό το ρουσφέτι.
Το Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών επανεμφανίστηκε λίγο καιρό πριν τις ευρωεκλογές στις οποίες θα συμμετάσχει για ακόμη μία φορά, με σκοπό να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των κυνηγών στο ευρωκοινοβούλιο.
Το Κ.Ε.Κ έχει περάσει από σαράντα κύματα και αν δεν υπήρχαν μερικοί άνθρωποι με μεράκι και πάθος όπως ο Πρόεδρός του ο κ. Τσαγκανέλιας αλλά και πολλοί άλλοι κυνηγοί που συνδράμουν καθένας με τον τρόπο του, ίσως θα ήταν δύσκολο να διατηρήσει έστω την περιοδική του παρουσία.
Φτάσαμε έτσι στις ευρωεκλογές του 2014 να έχουμε πάλι οι κυνηγοί την επιλογή να ψηφίσουμε το Κ.Ε.Κ. το οποίο με πενιχρά μέσα αλλά με μεράκι και πάθος ζητά την ψήφο μας.
Η πολιτική είναι ένας τομέας πολυσύνθετος και στην Ελλάδα ανέκαθεν μας άναβαν τα αίματα προεκλογικά. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σαν χώρα, την ένταση, τη δυστυχία και το τεταμένο γενικά κλίμα, δεν επιτρέπουν και πολλές αναλύσεις, νουθεσίες, συμβουλές και συζητήσεις.
Έτσι, από αυτή τη στήλη δεν θα διαβάσετε το αν πρέπει ή όχι να ψηφίσετε το Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών, ή το αν θα παίξει ή όχι ρόλο στα κυνηγετικά το να βγάλουμε κυνηγό ευρωβουλευτή. Η ψήφος είναι προσωπική υπόθεση. Το μόνο που έχω να αναφέρω σχετικά με αυτή είναι πως μόνο η σφαιρική και αντικειμενική ενημέρωση βοηθά να κάνουμε τις καλύτερες επιλογές, υπό το πρίσμα πάντα του κοινού και όχι του ατομικού οφέλους.
Βλέποντας όμως τον τρόπο με τον οποίο κάνουν τον προεκλογικό τους αγώνα αρκετοί υποψήφιοι του ΚΕΚ, δε μπορώ να μη σταθώ κριτικά στην εγωπάθεια, την ιδιότητα που αποτελεί μία από τις σημαντικές αιτίες κατά τη γνώμη μου όλων των δεινών που περνάμε.
Φίλος από το σύλλογο μου έδειξε διάφορες αφίσες προεκλογικές. Όλες με χαμογελαστά πρόσωπα. Τα χαμογελαστά μούτρα του ενός, του αλλουνού, της αλληνής και πάει λέγοντας.
Στην ιστοσελίδα του Κ.Ε.Κ. υπάρχει πλούσιο υλικό από αφίσες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι καλαίσθητες. Αρκεί κάποιος να τις «κατεβάσει» και να τις τυπώσει για να τις κολλήσει κάπου, έτσι ώστε να συνδράμει στο δύσκολο αγώνα του για προβολή. Πουθενά όμως δεν είδα κολλημένη κάποια από αυτές. Μόνο τις άλλες βλέπω, αυτές με τα μούτρα.
Και δε μπορώ να μην νιώσω άσχημα που ακόμη κι εδώ, αντί να μοιράσουμε τη φτώχεια μας, κοιτάμε τη μόστρα και την πάρτη μας.
Και δε μπορώ να μην σκεφτώ άμεσα πως με αυτό τον τρόπο, το να προβάλλονται δηλαδή κάποιοι συγκεκριμένα και όχι όλοι μαζί, οι κυνηγοί μπορεί να ψηφίσουμε αυτούς που έχουν τη μεγαλύτερη τσέπη να τυπώνουν αφίσες με τις φάτσες τους, που δεν είναι απαραίτητα οι ικανότεροι.
Φαίνεται πως ακόμη και τώρα, με τόση δυστυχία και υποθηκευμένο μέλλον δε μπορούμε να λειτουργήσουμε και να πράξουμε συλλογικά. Με ενότητα και ανιδιοτέλεια. Ούτε για το κυνήγι, ούτε για τη φύση, ούτε για τίποτα. Και έτσι, μόνο απαισιοδοξία γεννάται για το μέλλον. Όχι μόνο το κυνηγετικό αλλά ευρύτερα.
Εύχομαι πραγματικά και για το καλό όλων να κάνω λάθος στην παραπάνω προσέγγιση.
O Τρυποφράχτης
email : [email protected]
