Το ελληνικο πρωτοτυπο δικαννο του Νικητα Κυπριδημου

 

Τη μοναδική ελληνική «πατέντα» δίκαννου όπλου και μάλιστα πολυμορφικού παρουσίασε πρόσφατα ο δικός μας, ο Νικήτας Κυπρίδημος στην ιστοσελίδα του.

 

Εννοείται ότι δεν ήθελε να γράψει ο ίδιος το άρθρο για το δικό του δημιούργημα στο «Εθνος – Κυνήγι» για λόγους δεοντολογίας. Ομως δεν μπορούσαμε να αφήσουμε αυτήν την πολυαναμενόμενη είδηση να ξεφύγει και τον κάθισα κάτω για μια υποχρεωτική συνέντευξη.

 

 

Να τονιστεί εδώ ότι το «όπλο» που απεικονίζεται στις φωτογραφίες είναι «μοντέλο», πρωτότυπο για δοκιμή της εργονομίας και των μηχανικών εφαρμογών. Δεν ρίχνει και δεν μπορεί με κανέναν τρόπο, να μετατραπεί σε λειτουργία ώστε να μπορεί να ρίξει.

 

– Ερ.: Βλέπω ότι δημιούργησες ένα κατά τα άλλα κομψό δίκαννο, σε τι διαφέρει όμως από τα υπόλοιπα δίκαννα της αγοράς;

 

– Απ.: Μετά το 1900 δεν υπάρχει νέα πατέντα στα δίκαννα όπλα. Πρόκειται για μια νέα σύνθεση μερικών παλιών στοιχείων. Το αποτέλεσμα είναι ένα κομψό, θέλω να πιστεύω, πλαγιόκαννο που θα προσφέρει ασφάλεια, ομορφιά (διότι η ζωή είναι λίγη για να κυνηγάμε με άσχημα όπλα), εργονομία και ευκολία συντήρησης. Αυτά όλα σε ένα σύνολο που έχει φτηνό κοστολόγιο κατασκευής. Με εξοργίζει το γεγονός ότι τα καλά όπλα κοστίζουν ανά κιλό είκοσι φορές πάνω από μια Ferrari. Αυτό το δίκαννο μπορεί να προσφέρεται σε εξαιρετικά ανταγωνιστική τιμή, αν μας επέτρεπαν να το φτιάξουμε.

 

 

Το γεγονός και μόνο ότι υπάρχει το πρωτότυπο αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα έχουμε τεχνολογία αιχμής που μπορεί να σχεδιάσει και να παράξει κάτι από το μηδέν. Ομολογώ ότι και εγώ εξεπλάγην από τις δυνατότητές μας στη σύγχρονη τεχνολογία σχεδίασης και παραγωγής πρωτοτύπων.

 

– Δεν θέλεις να δείξεις τον μηχανισμό του και καλά κάνεις. Θα ήθελα όμως να μας πεις κάτι για τα μυστικά που κρύβει;

 

 

– Εχει μηχανισμό στην πλάκα της σκανδάλης, και έτσι αποφεύγει τα αρνητικά της ολόκληρης και μισής φωτιάς. Ο μηχανισμός είναι εξαιρετικά απλός, με ένα μόνο ελατήριο σε κάθε πλευρά, αλλά το ένα ελατήριο κάνει πολλές δουλειές: ενεργοποιεί τη σφύρα, τη σχαστηρία, τη σκανδάλη και δίνει και αυτόματη ανάσυρση της σχαστηρίας. Υπάρχει επίσης και παθητική ασφάλεια που δεν επιτρέπει στη σφύρα να αγγίξει τη βελόνα αν δεν πιεστεί η σκανδάλη. Ολα αυτά με ένα ελικοειδές ελατήριο.

 

Για μένα το κύριο πλεονέκτημα του μηχανισμού είναι ότι είναι τόσο απλός που ο κάθε οπλουργός καταλαβαίνει πώς δουλεύει μόλις τον δει. Γι΄ αυτό και δεν τον δείχνω! Εχω πάθει στο παρελθόν πολλές φορές και έχω μάθει από κλοπές ιδεών!

 

– Εντυπωσιακό. Αυτή είναι η εφεύρεση;

 

 

 

– Δεν υπάρχει εφεύρεση, σύνθεση είναι. Στοιχεία αυτού του δίκαννου υπάρχουν σε άλλα όπλα του παρελθόντος, όπως το μονόκαννο του Baker που βγήκε ως BSA Single XII, τα κοκοροτούφεκα με αυτόματη ανάσυρση και άλλα. Ομως αυτό είναι πιο απλό, έχει λιγότερα μέρη, ακόμη και από το Baker. Αλλωστε το Baker εκ φύσεως δεν μπορεί να μεταφερθεί σε δίκαννο. Αλλα στοιχεία όπως το κυλινδρικό κλειδί, τα πέδιλα στα κλειδιά, το κοντάκι με τζαβέτα, είναι γνωστά από παλιά.

 

– Χαρακτηρίζεις το δίκαννο αυτό ως «πολυμορφικό», λέξη που παραπέμπει σε αυτοκίνητα. Πώς είναι πολυμορφικό ένα δίκαννο.

 

– Στη μορφή που το βλέπεις τώρα είναι ένα πλαγιόκαννο με μοχλό ανοίγματος μπροστά από τον υποφυλακτήρα και δύο «εσωλέμβια» κοκόρια. Αυτή είναι η διάταξη που βολεύει εμένα. Μπορεί όμως, χωρίς εργαλεία και εφαρμογές κλπ., να μετατραπεί σε άλλη λειτουργική διάταξη.

 

Με χειροκίνητες σφύρες μπορεί να έχει μοχλό μπροστά από τον υποφυλακτήρα, στο πλάι, το γνωστό side pedal, ή από κάτω.Επίσης αν ο κάτοχος δεν θέλει να οπλίζει τις σφύρες με το χέρι, η όπλιση μπορεί να γίνει αυτόματα και τότε έχει τον μοχλό ανοίγματος από κάτω. Πιέζοντας τον μοχλό για να ανοίξει το όπλο οπλίζουν αυτόματα και οι σφύρες. Και αν δεν θέλει να φαίνονται οι σφύρες μπορούν να εφαρμοστούν καλύμματα που το καθιστούν εντελώς «τυφλό». Ολα αυτά γίνονται με ένα ζουμπά, ούτε καν κατσαβίδι.

 

 

– Ομως δεν του πρόσθεσες και αυτόματους εξολκείς.

– Είναι εύκολο να παρασυρθείς από τις προδιαγραφές των αγγλικών όπλων και να φορτώσεις ένα δίκαννο με αυτοματισμούς. Ομως κάθε αυτοματισμός, π.χ. εξολκείς, αυτόματη ασφάλεια, υποβοηθούμενο άνοιγμα, προσθέτει κατασκευαστικό κόστος και σημεία μελλοντικής βλάβης. Δεν είναι τυχαία ότι συνήθως η πρώτη βλάβη που υφίστανται τα δίκαννα είναι οι εξολκείς, ούτε ότι τα κοκοροτούφεκα είναι τα πιο ανθεκτικά δίκαννα. Αυτό το σχήμα μπορεί να μετατραπεί σε πλαγιόκαννο με όλα τα εξτρά, αλλά το κόστος τότε δεν θα αυξηθεί, θα πολλαπλασιαστεί.

 

 

Να σημειώσουμε επίσης ότι η μορφή του πρωτότυπου δεν είναι η τελική. Το «σκαλί» στο μονομπλόκ των καννών φεύγει, ο μοχλός ανοίγματος γίνεται πιο κομψός, και βέβαια το φινίρισμα θα είναι εντελώς διαφορετικό. Το πρωτότυπο είναι από πλαστικό, αλουμινοσωλήνες και φτηνό ξύλο λεύκας.

 

– Εσύ «έμπλεξες» με πλαστικό;

– Η βάση και το μονομπλόκ είναι από μηχανή τρισδιάστατης πρωτοτυποποίησης, το γνωστό 3D Printing, και είναι πλαστικό. Οπως αυτό το δήθεν πλαστικό πιστόλι του Αμερικανού Κόντι πριν από κάτι μήνες. Εχοντας εμπειρία από το πλαστικό μπορώ να πω ότι αποκλείεται να ρίξει εκτός και αν ο χειριστής έχει τάσεις αυτοκτονίας.

 

– Στα κλειδιά των καννών βλέπω ότι έχει μεταλλικά στοιχεία, αυτά τι κάνουν;

– Είναι τα πέδιλα των κλειδιών. Αν ποτέ κουνήσουν οι κάννες, και αργά ή γρήγορα κουνάνε σε όλα τα όπλα, τότε αλλάζονται τα πέδιλα και επανέρχεται η εφαρμογή στην καινουργή κατάσταση.

 

– Τι σήμαινε για σένα όλη αυτή η διαδικασία; Ηταν ευχάριστη δουλειά η κατασκευή ενός πρωτότυπου;

– Σε γενικές γραμμές ναι. Οταν όμως, για παράδειγμα, μου ξέφυγε το σκαρπέλο και έκοψα το χέρι μου, και το αίμα έβαψε το κοντάκι όχι. Θυμήθηκα τον Βοσκόπουλο να τραγουδά το με «δάκρυα και αίμα» καθώς έβριζα.Ισως η πιο απολαυστική στιγμή ήταν όταν εφάρμοσα τα κλειδιά, με την ίδια διαδικασία που γίνεται στα «αληθινά» όπλα, με φούμο και λίμα, και άκουσα το πρώτο «κλακ» του κλειδώματος.

 

– Αν έβγαινε σήμερα στην αγορά αυτό το δίκαννο, πού θα κατατασσόταν στην αγορά;

– Αν η ποιότητα κατασκευής και φινιρίσματος είναι αυτή που πρέπει, αν δηλαδή δεν γίνουν εκπτώσεις λόγω απλότητας του μηχανισμού, και εφοδιαστεί με καλαίσθητο σκάλισμα λέιζερ και ανεκτή καρυδιά, μπορεί να τη «βγει» σε πολλά μεγάλα ονόματα, και μάλιστα στο ένα εικοστό του κόστους. Συγκεκριμένα, σε όψη είναι στη συνομοταξία των κυρτών μηχανισμών, Round Actions, που αποδίδουν τα πιο καλαίσθητα όπλα, όπου οι τιμές είναι από 10 έως 100.000 ευρώ, και εδώ μιλάμε για δύο με τρεις χιλιάδες ευρώ.

 

– Πιστεύεις ότι μπορεί να το δούμε κάποια στιγμή στα ελληνικά κυνηγομάγαζα.

– Οχι. Κάποιοι φρόντισαν να απαγορεύεται στην Ελλάδα όχι μόνο η κατασκευή αλλά ακόμα και η απλή συναρμολόγηση κυνηγετικών και σκοπευτικών όπλων. Θέλω να πιστεύω ότι αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα κάποιας στρεβλής σκέψης για προστασία της κρατικής ΕΒΟ που τότε, όταν πέρασαν αυτές οι διατάξεις, είχε βλέψεις για κατασκευή κυνηγετικών όπλων.Αλλοι, πιο κυνικοί από μένα, λένε ότι κάποιοι εξαγοράστηκαν από ξένα συμφέροντα και έθαψαν την εγχώρια κατασκευή.

 

– Δεν είναι κρίμα να μη φτιαχτεί τουλάχιστον ένα ελληνικό κυνηγετικό όπλο;

– Εχουν φτιαχτεί ελληνικά κυνηγετικά όπλα. Οι σελίδες των Κυνηγετικών Νέων της δεκαετίας του 1950 βρίθουν από διαφημίσεις ελληνικών μονόκαννων. Στη δεκαετία του 1980 το οπλουργείο Ηφαιστος συναρμολογούσε εξαιρετικά δίκαννα. Μετά ήλθε η απαγόρευση που άφησε την αγορά ανοικτή μόνο σε εισαγόμενα. Κατά τα άλλα, θέλουμε εγχώρια βιομηχανία και δημιουργία πλούτου.

 

– Αν άλλαζε ο νόμος θα το έβαζες σε παραγωγή;

– Δεν είμαι ούτε έμπορος ούτε κατασκευαστής. Τα σχέδια είναι εδώ για όποιον σοβαρό κατασκευαστή τα θέλει. Η μόνη ανταμοιβή που θα ήθελα είναι να αγοράσω τα πρώτα πέντε και να τα τελειώσω με προσωπική εργασία. Για τους πέντε κυνηγούς της ευρύτερης οικογένειας.

 

– Εχεις αναρτήσει και αγγλική περιγραφή στην ιστοσελίδα σου, δηλαδή το έχουν δει και εκτός Ελλάδος,. Τι λένε οι έξω που το είδαν;

– Τα περισσότερα σχόλια, κάποιες δεκάδες, ήταν θετικά, μόνο δύο ή τρία ήταν αρνητικά. Συμπτωματικά τα αρνητικά ήταν από εμπόρους που πουλούν μεταχειρισμένα αγγλικά όπλα στην Αμερική και μάλλον δεν ενθουσιάζονται με την ιδέα ενός φτηνού καλού δίκαννου.Τα πιο σημαντικά σχόλια, με τη δική μου κρίση, ήταν αυτά από οπλοτεχνίτες και κατασκευαστές όπλων. Ο Franco Beretta το βρήκε ενδιαφέρον. Ενώ, μερικοί Αγγλοι οπλοτεχνίτες δήλωσαν ότι αν βγει στην αγορά θα το αγόραζαν. Ισως το πιο ωραίο σχόλιο ήταν αυτό ενός πυρηνικού μηχανικού, λάτρη των καλών όπλων, που το ονόμασε το Round Action του φτωχού.

 

– Θα φτιάξεις έστω ένα για δική σου χρήση; Σε ποια μορφή από αυτές του ήδη πολυμορφικού;

– Ναι, και η ειρωνεία είναι ότι θα πρέπει να απευθυνθώ στο εξωτερικό για να μου φτιάξουν ένα όπλο που πάνω θα γράφει «designed in Greece» διότι το «made in Greece» αποκλείεται.

Το δικό μου ελπίζω να είναι ένα 20άρι, ημιεξώσφυρο, με τον μοχλό ανοίγματος στον υποφυλακτήρα, όπως στις φωτογραφίες. Το κοντάκι θα είναι από ένα καλό κομμάτι ελληνικής καρυδιάς, με κάννες χωρίς ρίγες και τσοκ βελτιωμένο και μισό. Κάνω έρευνα μεταξύ Ιταλίας και Αγγλίας για την κατασκευή του.

 

– Αλλα σχέδια πρωτότυπων όπλων υπάρχουν;

– Πάντα! Ενα χαμηλού προφίλ σουπερποζέ, με κυρτή βάση, απλό μηχανισμό, κατασκευασμένο από ανοξείδωτο ατσάλι είναι ελκυστικό.Εμείς μπορούμε μόνο να ευχηθούμε για άλλη μία φορά στον Νικήτα τα σχέδιά του –γιατί δεν είναι πια όνειρα– να γίνουν πραγματικότητα…

 

Αντώνης Μπληζιώτης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Αλκης Καλούδης

 

Πηγή : ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ