
Τραγικός ο απολογισμός μέχρι τώρα των θυμάτων που μετράει η κυνηγετική οικογένεια από τα θανατηφόρα κυνηγετικά ατυχήματα. Η αλήθεια είναι ότι όλοι μας νοιώθουμε μια δυσφορία και μία αγανάκτηση και προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει και τι φταίει. Όμως αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι τούτη την στιγμή χρειάζεται ψυχραιμία, σοβαρότητα και υπευθυνότητα για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε ένα πολύ σοβαρό θέμα που ταλανίζει την κυνηγετική μας οικογένεια.
Με λύπη τις τελευταίες μέρες διαβάζω σχόλια συναδέλφων στο fb και πραγματικά θλίβομαι , θυμώνω και αγανακτώ για τον τρόπο προσέγγισης στο τεράστιο αυτό πρόβλημα. Οι δημόσιες τοποθετήσεις μας θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές , οι θέσεις μας θα πρέπει να αιτιολογούνται με βάσιμα επιχειρήματα, διότι υπάρχει κίνδυνος να αποπροσανατολίζουμε συναδέλφους οδηγώντας τους σε λάθος συμπεράσματα.
Το μόνο εύκολο και δυστυχώς το συναντάμε καθημερινά είναι να μεταφέρουμε την ευθύνη μας στους άλλους, κάνοντας στρουθοκαμηλισμό έχοντας την ψευδαίσθηση ότι έτσι βοηθούμε στην επίλυση προβλημάτων. Λάθος αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι. Το να κατηγορούμε τις Διοικήσεις των Κυνηγετικών Συλλόγων. των Ομοσπονδιών της Συνομοσπονδίας, τους αρχηγούς των ομάδων, δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να βγάζουμε έξω από τις ευθύνες την δική μας ουρά και να εξυπηρετούμε συμφέροντα άλλων οργανώσεων που χρόνια τώρα προσπαθούν να μας εξαλείψουν.
Όχι συνάδελφοι είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι, διότι και αυτοί στις διάφορες διοικήσεις είναι συνάδελφοί μας που είτε ψηφίζουμε και τους βγάζουμε, είτε με την απραξία και την αδιαφορία μας ουσιαστικά τους αποδεχόμαστε. Και οι αρχηγοί των ομάδων είναι συνάδελφοί μας που εμείς τους χρίσαμε αρχηγούς γιατί έτσι μας βόλευε ή έτσι είχαμε κάποιο προσωπικό συμφέρον. Άρα ευθύνη έχουμε όλοι και το μόνο που μένει είναι να εντοπίσουμε τι φταίει για να μπορέσουμε να λύσουμε τα προβλήματα μας. Είναι σαφές ότι η πολιτεία δεν θέλει τις κυνηγετικές οργανώσεις και τον Έλληνα κυνηγό ισχυρό και οργανωμένο διότι από ότι φαίνεται χαλάει την σούπα σε ότι αφορά τις σχέσεις ΜΗΚΥΟ με τις εκάστοτε πολιτικές δυνάμεις.
Για να γίνει σαφές και να πούμε τα σύκα – σύκα και την σκάφη – σκάφη πρέπει να ξέρουμε ότι υπάρχουν κανόνες, υπάρχουν νόμοι και έχουμε όλοι την υποχρέωση να γνωρίζουμε και να εφαρμόζουμε κατά γράμμα. Οι μόνοι υπεύθυνοι γιαυτό είμαστε οι ίδιοι. Όλοι γνωρίζουν ότι το πορτοκαλί γιλέκο προστατεύει τον κυνηγό από ατύχημα και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία στο να μην το φοράμε. Αφενός το φοράω για να προστατέψω τον εαυτό μου και αφετέρου δεν επιτρέπω σε κανέναν από την ομάδα χωρίς γιλέκο για να μην θρηνήσω τον χαμό συν-κυνηγού μου. Εάν κάποιος δεν συνετίζεται απλά δεν τον επιτρέπεις να συμμετάσχει στην ομάδα.
Πράττοντας το αυτονόητο όλοι , πιστεύω ότι θα μειωθεί ο αριθμός των θυμάτων κατακόρυφα και θα αποκτήσουμε καλύτερους και πιο υπεύθυνους συναδέλφους. Σε ότι αφορά τους αρχηγούς ας σταματήσουμε να πλαισιώνουμε και να ενθαρρύνουμε ανθρώπους που είναι άσχετοι με το κυνήγι αλλά έχουν χρήματα και ψευδαίσθηση ότι όλα αγοράζονται και όλα πωλούνται. Ανθρώπους που προσπαθούν λόγω αδυναμίας και ανικανότητας να καταξιωθούν μέσα από το κυνήγι. Ανθρώπους εγωιστές και φιλοτομαριστές. Ο αρχηγός συνάδελφοι γεννιέται μέσα από την ομάδα χωρίς ψηφοφορίες και κλίκες.
Ο αρχηγός με πολύ κόπο, χρόνο, γνώσεις, δυνατότητες χρίζεται ηγέτης από τους συναδέλφους του, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους με πραγματικά κριτήρια. Άρα έχουμε όλοι μας ευθύνη για την επιλογή των αρχηγών μας. Οφείλω όμως να θίξω και μία άλλη παράμετρο που θεωρώ ότι δημιουργεί λαθεμένες εντυπώσεις και δυστυχώς την χρησιμοποιούν πολύ συνάδελφοι και στις παρεμβάσεις τους στο fb, αλλά και πολύ συχνά στα κυνηγετικά στέκια.
Υποστηρίζουν και λένε με ειρωνικό τρόπο, (τώρα έχουμε τόσα ατυχήματα φαντάζεστε να επιτραπούν τα ραβδωτά πόσο θα αυξηθούν τα ατυχήματα); Πόσο ανεύθυνη και παράλληλα επιπόλαιη θέση είναι αυτή; Θα ήθελα αλήθεια όποιος συνάδελφος πιστεύει αυτήν την άποψη, μπορεί να αιτιολογήσει, που στηρίζει και πως μπορεί να αποδείξει την θεωρία του με έμπρακτα επιχειρήματα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν; Το να θέλει κάποιος να καλύπτει τις αδυναμίες του και τις ανασφάλειές του ή ακόμη και την ψυχολογία του και χρησιμοποιεί και ακολουθεί μια μέθοδο, είναι κατανοητό.
Το να προσπαθήσει να πείσει και άλλους για να μην αισθάνεται ότι είναι μόνος του από εγωισμό και μόνο, αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα που θα προκύψει με την δημόσια τοποθέτηση του, τότε είναι επικίνδυνο και απαράδεκτο. Ας σοβαρευτούμε και ας δούμε το πρόβλημα αυτό όλοι μας σοβαρά, έξω από προσωπικές μας επιθυμίες και αδυναμίες. Επιτέλους δεν θα πάθουμε κάτι εάν αφήσουμε το εγώ μας μια φορά για το καλό και την ασφάλεια όλων μας.
του Δημήτρη Ευμοιρίδη
