
Τις τελευταίες ημέρες επικρατεί έντονος προβληματισμός στην κυνηγετική κοινότητα, εξαιτίας της στάσης που επιδεικνύουν ορισμένοι — λίγοι (σε σχέση με το σύνολο των 260) κυνηγετικοί σύλλογοι απέναντι στον Νόμο 4830/2021, γνωστό και ως «Νόμο Άργος». Συγκεκριμένα, φαίνεται πως κάποιοι εξ αυτών, ευθυγραμμίζονται με τις θέσεις και τα δελτία Τύπου του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου (ΠΚΣ), προκαλώντας ερωτήματα αλλά και αντιδράσεις.
Υπενθυμίζεται ότι ο Νόμος Άργος είναι ήδη σε ισχύ, ενώ η εφαρμογή των προστίμων για παραβάσεις προβλέπεται να ξεκινήσει από την 1η Ιουλίου.
Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε δείτε ένα βιβλιάριο υγείας σκύλου, εκδοθέν με τη σφραγίδα του ΠΚΣ, το οποίο περιλαμβάνει ενότητες για τη στείρωση και τη λήψη δείγματος DNA, όπως ακριβώς προβλέπεται από το Νόμο. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει ότι ο ΠΚΣ αποδέχεται και εφαρμόζει (ή θα εφαρμόσει) τις σχετικές διατάξεις του Νόμου Άργους.
Στο βίντεο που ακολουθεί φαίνεται ξεκάθαρα ότι :
- Είναι επίσημη έκδοση του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου
- Καλεί τους κτηνιάτρους να συμμορφωθούν με τις διατάξεις του νόμου Άργους καi να συμπληρώσουν εάν το σκύλος έχει στειρωθεί ή έχει δώσει δείγμα DNA.
- Επίσης ενημερώνει τους ιδιοκτήτες για τις διατάξεις τους νόμου.
Η Στοχοποίηση των Κυνηγών και οι Συνέπειες της Ευθυγράμμισης
Αξιοσημείωτο είναι ότι, σε πρόσφατο δελτίο Τύπου, ο ΠΚΣ — κατόπιν συνάντησής του με την Πανελλήνια Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (ΠΦΠΟ) — ανέφερε ρητά πως κυνηγοί και κτηνοτρόφοι αποτελούν τις βασικές ομάδες που κατέχουν ζώα χωρίς σήμανση και, ως εκ τούτου, απαιτούν αυστηρότερο έλεγχο. (Δείτε ΕΔΩ) Η γενίκευση αυτή, που υπονοεί ότι οι κυνηγοί ευθύνονται συλλήβδην για τη δημιουργία των αδέσποτων, προκαλεί εύλογες αντιδράσεις, καθώς στερείται τεκμηρίωσης και προσβάλλει μια υπεύθυνη κοινωνική ομάδα.
Είναι, λοιπόν, λογικό να προκαλεί ανησυχία το γεγονός ότι ορισμένοι κυνηγετικοί σύλλογοι ταυτίζονται με τον ΠΚΣ — ενός φορέα που εκπροσωπεί επαγγελματίες – ο οποίος όχι μόνο υιοθετεί ατεκμηρίωτες γενικεύσεις, αλλά και εμφανίζεται να θεωρεί τους κυνηγούς μέρος του προβλήματος, και όχι συμμέτοχους στη λύση.
Το Ζήτημα του Κόστους και ο Κίνδυνος Επιβάρυνσης των Κυνηγών
Ένα από τα κρίσιμα ερωτήματα που ανακύπτουν αφορά το οικονομικό κόστος της διαδικασίας λήψης δείγματος DNA. Τι θα συμβεί αν η αμοιβή των ιδιωτών κτηνιάτρων αυξηθεί σημαντικά; Θα συνεχίσουν κάποιοι κτηνίατροι να αρνούνται να παρέχουν αυτή την υπηρεσία στους κυνηγούς ή θα δημιουργηθεί νέα, σοβαρή οικονομική επιβάρυνση για τους εμάς που κατέχουμε κυνηγετικά σκυλιά;
Αν τελικά το Υπουργείο Εσωτερικών καταλήξει σε συμφωνία με τον ΠΚΣ, υπάρχει βάσιμος φόβος ότι το κόστος θα εκτοξευτεί — καθιστώντας τη διαδικασία δυσβάσταχτη για την κυνηγετική κοινότητα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι πολίτες δοκιμάζονται οικονομικά.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, στο παρελθόν, όταν κυνηγετικοί σύλλογοι όπως αυτός των Αμπελοκήπων ανέλαβαν πρωτοβουλίες για την μαζική τοποθέτηση microchip σε κυνηγόσκυλα με χαμηλό κόστος, ο ΠΚΣ είχε αντιδράσει έντονα.
Έφτασε μάλιστα στο σημείο να απειλήσει με νομικές ενέργειες, χαρακτηρίζοντας τις ενέργειες αυτές μη σύννομες — γεγονός που φανερώνει τη διαχρονική του στάση έναντι κάθε πρωτοβουλίας που δεν ελέγχει απόλυτα.
Η Απόρριψη της Προσφυγής και η Ανάγκη για Ενιαία Στάση
Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος (ΚΣΕ) είχε προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του Νόμου, αλλά η προσφυγή απορρίφθηκε. Έτσι, από την 1η Ιουλίου ξεκινά η επιβολή προστίμων, γεγονός που σηματοδοτεί αυξημένη πίεση σε όλους τους κυνηγούς. Οι υποχρεώσεις περί στείρωσης ή λήψης DNA πρέπει πλέον να τηρηθούν — ανεξαρτήτως των ενστάσεων που εκφράζονται.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κυνηγετική κοινότητα οφείλει να διατηρήσει την ενότητά της, την αυτονομία της και τη συλλογική της φωνή. Μόνο με σαφείς, ρεαλιστικές και νόμιμες θέσεις μπορεί να διεκδικήσει αποτελεσματικές βελτιώσεις του Νόμου, ώστε να προστατευθούν τόσο τα δικαιώματα των κυνηγών όσο και η ευζωία των ζώων.
Η ευθυγράμμιση με φορείς που διατυπώνουν γενικευμένες και προσβλητικές απόψεις για τους κυνηγούς, και μάλιστα χωρίς στήριξη σε δεδομένα, είναι επικίνδυνη. Όσοι αγνοούν τη «φάκα» που καραδοκεί πίσω από την επιφανειακή συμφωνία με τις απόψεις του ΠΚΣ, διακινδυνεύουν να βρεθούν σύντομα μπροστά σε ένα καθεστώς αυστηρότερων υποχρεώσεων και αυξημένων εξόδων.
Συμπερασματικά
Η κυνηγετική κοινότητα πρέπει να παραμείνει προσηλωμένη στην υπεύθυνη και συλλογική δράση, χωρίς υποχωρήσεις σε μονομερείς συμφωνίες ή αφηρημένες γενικεύσεις. Οι σύλλογοι οφείλουν να υπερασπιστούν το ρόλο και τη φωνή των κυνηγών, διεκδικώντας όρους δίκαιους, ρεαλιστικούς και συμβατούς με την πραγματικότητα.
Ο απόλυτος μηδενισμός και αρνητισμός απέναντι σε ψηφισμένο Νόμο δεν συνιστούν υπεύθυνη στάση γιατί δεν οδηγούν στη βελτίωση του αλλά στην περιθωριοποίηση μας. Οι επιθυμητές αλλαγές μπορούν να επιτευχθούν μόνο όταν συμμετέχουμε ενεργά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Ο μηδενισμός και η άρνηση μάς απομακρύνουν από τα κέντρα επιρροής — κι αυτό είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί, αν θέλουμε να έχουμε λόγο στις εξελίξεις.
Μόνο με ενιαία στάση και ισχυρό λόγο, η κυνηγετική κοινότητα θα μπορέσει να διασφαλίσει ότι δεν θα ληφθούν αποφάσεις ερήμην της.
H συντακτική ομάδα του iHunt.gr
