Η μείωση του μόνιμου αναπαραγόμενου πληθυσμού της μπεκάτσας στη Βρετανία και την Ιρλανδία είναι πιθανό να οφείλεται στην απώλεια ενδιαιτημάτων, καθώς τα δάση γίνονται όλο και πιο κατακερματισμένα και με ελλιπή διαχείριση, υποδεικνύει ένας νέος οδηγός διατήρησης από το Game & Wildlife Conservation Trust ( GWCT είναι ένας βρετανικός φιλοθηραματικός οργανισμός που προωθεί τη διαχείριση θηραμάτων και άγριων ζώων ως μέρος της διατήρησης της φύσης, ενώ συνεργάζεται με την κοινότητα σκοποβολής και κυνηγιού ).
Διατηρώντας την μπεκάτσα μας: Η έρευνα της GWCT είναι μια πρακτική καθοδήγηση για το πώς να παρέχονται τα ποικίλα ενδιαιτήματα που απαιτούν οι μπεκάτσες. Έρχεται σε μια εποχή που η Defra (αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου) καλείται να εξετάσει το ενδεχόμενο να εισαγάγει νομική απαγόρευση της θήρευσης της μπεκάτσας μέχρι τις 30 Νοεμβρίου.
Οι συγγραφείς του Conserving Our Woodcock υποστηρίζουν ότι, έως ότου υπάρξουν περισσότερα στοιχεία σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση του μόνιμου πληθυσμού, μια νομική αλλαγή στην έναρξη της περιόδου θήρευσης της μπεκάτσας είναι απίθανο να βοηθήσει και μπορεί να βλάψει τη διατήρηση του είδους.
Ο Δρ Andrew Hoodless, Διευθυντής Έρευνας της GWCT και κορυφαία αυθεντία σε θέματα μπεκάτσας, δήλωσε:
“Η GWCT και το British Trust for Ornithology (BTO) θα πραγματοποιήσουν μια επαναληπτική εθνική έρευνα για την αναπαραγωγή της μπεκάτσας το 2023. Αυτό θα παράσχει μια ενημερωμένη εκτίμηση του πληθυσμού και θα επιτρέψει περιφερειακές εκτιμήσεις της μεταβολής του αριθμού των αναπαραγόμενων μπεκατσών από την τελευταία έρευνα του 2013. Θα ήταν λογικό να περιμένουμε τα αποτελέσματα προτού εξετάσουμε το ενδεχόμενο μιας θεσμοθετημένης αλλαγής της περιόδου αναπαραγωγής του είδους.
“Μεγάλο μέρος της αιτιολόγησης της βιώσιμης συγκομιδής της μπεκάτσας βασίζεται στα οφέλη της διατήρησης και διαχείρισης των δασικών εκτάσεων από τους κυνηγούς για την υποστήριξη του είδους. Η επιβολή μιας συντομότερης περιόδου τώρα ενέχει τον κίνδυνο να τους αποξενώσει και να επηρεάσει τις προσπάθειες διατήρησης της μπεκάτσας”.
Οι συγγραφείς υπογραμμίζουν την ανάγκη να εξεταστούν πλήρως όλοι οι παράγοντες που μπορεί να επηρέασαν τους αριθμούς των αναπαραγόμενων μπεκατσών κατά την περίοδο της μείωσης του πληθυσμού. Οι εθνικές έρευνες που διεξήχθησαν από την GWCT και τον BTO το 2003 και το 2013 αποκάλυψαν μείωση σχεδόν κατά ένα τρίτο των μόνιμων αναπαραγόμενων μπεκατσών κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας. Όμως, μια έρευνα της GWCT για τα κυνήγι* (2017/18) έδειξε ότι η πίεση του κυνηγιού έχει μειωθεί, με περισσότερους ανθρώπους να επιλέγουν να μην κυνηγήσουν μπεκάτσες ή να ακολουθούν τις συμβουλές της GWCT να αναβάλουν το κυνήγι μέχρι την 1η Δεκεμβρίου, όταν οι αποδημητικές μπεκατσών έχουν φτάσει από την Ευρώπη και ο αντίκτυπος στα μόνιμα πουλιά είναι πολύ μειωμένος.
“Με βάση την έρευνά μας, πιστεύουμε ότι ο αντίκτυπος της θήρευσης στην μπεκάτσα σε εθνική κλίμακα είναι πιθανότατα μικρός σε σχέση με άλλους παράγοντες, αλλά θα μπορούσε να είναι σημαντικός σε τοπικό επίπεδο”, συνέχισε ο Andrew. “Για το λόγο αυτό, θα παροτρύναμε έντονα τους κυνηγούς όπου υπάρχουν μόνιμοι αναπαραγόμενοι πληθυσμοί μπεκάτσας να αναβάλουν το κυνήγι μέχρι το Δεκέμβριο και να ακολουθήσουν τις απλές οδηγίες που περιέχονται σε αυτό το φυλλάδιο, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία των αναπαραγόμενων μπεκατσών κατά τη διάρκεια της περιόδου θήρας”.
Οι μπεκάτσες απαντώνται σε δασικά ενδιαιτήματα σε ολόκληρη τη βόρεια Ευρώπη και την Ασία. Το χειμώνα οι Βρετανικές Νήσοι δέχονται εισροή έως και 1,3 εκατομμυρίων μεταναστευτικών μπεκατσών από τις κύριες περιοχές αναπαραγωγής στη Νορβηγία, τη Σουηδία, τη Φινλανδία, τις χώρες της Βαλτικής και τη Ρωσία. Ο παγκόσμιος πληθυσμός της μπεκάτσας είναι σταθερός, αλλά η έρευνα του GWCT και του BTO έδειξε σοβαρή μείωση του μόνιμου πληθυσμού της Βρετανίας, με αποτέλεσμα την προσθήκη της στον Κόκκινο Κατάλογο των πτηνών που προκαλούν ανησυχία για τη διατήρησή τους. Ο μόνιμος πληθυσμός μειώθηκε κατά 29% από 78.350 αρσενικά το 2003 σε 55.240 αρσενικά το 2013.
Σύμφωνα με τον Andrew, μία από τις κύριες απειλές για την μπεκάτσα, είναι η απώλεια ενδιαιτημάτων.
Η έρευνα της GWCT διαπίστωσε ότι οι μπεκάτσες εμφανίζονταν συχνότερα σε μεγάλα, καλά συνδεδεμένα δάση που αποτελούνται από μίξη δέντρων και βρίσκονται μακριά από ανθρώπινους οικισμούς. Χρειάζονται ποικιλία ενδιαιτημάτων: ανοιχτές περιοχές όπως οι ανοιχτές λωρίδες και τα ξέφωτα για το roding (πτήσεις επίδειξης αναπαραγωγής), σχετικά ανοιχτά δάση για φωλεοποίηση, και πυκνότερα δάση για τροφή όταν οι νεοσσοί είναι νέοι και για προστασία από τα αρπακτικά.
Η κάλυψη των δασών στη Βρετανία έχει αυξηθεί από τη δεκαετία του 1940, γεγονός που θα πρέπει να είναι καλό νέο για την μπεκάτσα. Ωστόσο ο τύπος των δασικών εκτάσεων έχει αλλάξει. Μεταξύ του 1940 και του 1990, η έκταση των δασών κωνοφόρων τριπλασιάστηκε, αλλά η έκταση των δασών που έχουν υλοτομηθεί και περιλαμβάνουν πολλά είδη μειώθηκε κατά πάνω από 80%.
“Χωρίς μια αλλαγή στην προσέγγιση για τη φύτευση και τη διαχείριση των δασών, οι αλλαγές που είναι πιθανό να δούμε στα βρετανικά δάση τις επόμενες δεκαετίες σημαίνει ότι οι καλοί βιότοποι για την αναπαραγωγή της μπεκάτσας θα γίνουν ακόμη πιο σπάνιοι, και αυτό είναι πιθανό να είναι ένας από τους παράγοντες που θα οδηγήσουν στη μείωση”, σχολίασε ο Andrew.
Το Conserving Our Woodcock αποτελεί σημαντική συμβολή στη συζήτηση γύρω από αυτό το πολύ αγαπητό και αινιγματικό πουλί. Ο διάσημος μελετητής της μπεκάτσας Owen Williams το περιγράφει ως “ορόσημο στην κατανόηση του είδους” και λέει ότι “θα ήταν τραγικό αν τα αποτελέσματα αυτής της τεράστιας προσπάθειας αγνοούνταν κατά τη διαμόρφωση της μελλοντικής πολιτικής”.
“Πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα τις πιέσεις που δέχονται οι γηγενείς αναπαραγόμενοι πληθυσμοί της μπεκάτσας μας, από την κλιματική αλλαγή, την θήρευση από τα διάφορα αρπακτικά, την απώλεια ενδιαιτημάτων, και τη θήρα. Η έρευνά μας συνεχίζεται και αναμένουμε να έχουμε περισσότερες απαντήσεις το επόμενο έτος”, δήλωσε ο Andrew.
“Μέχρι τότε, θα παροτρύναμε την Defra να μην προβεί σε αλλαγές στην κλειστή περίοδο για την μπεκάτσα. Και ζητάμε από τους κυνηγούς να κάνουν ό,τι μπορούν για να φροντίσουν τυχόν μόνιμους πληθυσμούς μπεκάτσας στις περιοχές τους μέχρι να έχουμε μια καλύτερη ιδέα για το τι οδηγεί στη μείωσή τους και να κατανοήσουμε καλά την επίδραση ή μη της θήρας στον πληθυσμό της”.
του Αλέξανδρου Παλαιολόγου για το iHunt.gr
