Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε η πρόσφατη παρέμβαση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, η οποία ζητά την άμεση απομάκρυνση λύκων από την Πάρνηθα και τη μεταφορά τους στη Βόρεια Ελλάδα, με σκοπό την προστασία του πληθυσμού του κόκκινου ελαφιού και τη διασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας ( Εισαγγελεία Πρωτοδικών Αθηνών : Να απομακρυνθούν άμεσα λύκοι από την Πάρνηθα – Στόχος η μεταφορά τους στη Βόρεια Ελλάδα)
Η απόφαση αυτή αποτελεί σημείο καμπής στη διαχείριση της άγριας πανίδας στη χώρα μας και φέρνει στο προσκήνιο το χάσμα ανάμεσα στην πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες και τις αντιλήψεις που διακινούν ορισμένες περιβαλλοντικές ΜΚΟ, όπως η «Καλλιστώ».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Δασική Υπηρεσία του ΥΠΕΝ αντέδρασε άμεσα στην εισαγγελική παραγγελία και μέσα σε 48 ώρες συγκαλέστηκε συνάντηση όλων των εμπλεκόμενων αρμόδιων φορέων, προκειμένου να συζητηθεί ο τρόπος υλοποίησης της εντολής. Στη συνάντηση αυτή συμμετείχαν μεταξύ άλλων η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος (ΚΣΕ) και η Δ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδας (Δ’ ΚΟΣΕ).
Η συμμετοχή τους δεν ήταν τυχαία: και οι δύο οργανώσεις είναι θεσμικά αναγνωρισμένες, συνεργαζόμενες και εποπτευόμενες από το ίδιο το Υπουργείο Περιβάλλοντος, με σημαντικό ρόλο στην εφαρμογή της περιβαλλοντικής πολιτικής, ιδιαίτερα σε θέματα διαχείρισης της άγριας πανίδας. Σε αντίθεση με αυτές, οι περιβαλλοντικές ΜΚΟ λειτουργούν ανεξάρτητα, χωρίς θεσμική υποχρέωση συμμετοχής σε διοικητικές διαδικασίες, παρά τις προσπάθειες ορισμένων να μονοπωλήσουν την “εκπροσώπηση της φύσης”.
Οι παραλογισμοί των περιβαλλοντικών ΜΚΟ για τον λύκο
Η μη πρόσκληση της Καλλιστώ στη συνάντηση αυτή προκάλεσε δημόσια αντίδραση από τον Σπύρο Ψαρούδα, ιδρυτικό μέλος της οργάνωσης, ο οποίος δήλωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:
«Το ΥΠΕΝ πρέπει να δώσει εξηγήσεις γιατί διοργάνωσε σύσκεψη “υπηρεσιακών παραγόντων” για το θέμα, την περασμένη Τετάρτη, με καλεσμένους ΜΟΝΟ κυνηγετικούς συλλόγους, χωρίς να καλέσει και Περιβαλλοντικές Οργανώσεις, τον ΕΛΓΟ Δήμητρα (Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών) ή την πανεπιστημιακή κοινότητα!
Χωρίς να συμβουλευτεί την θεσμοθετημένη από τον Νόμο Χατζηδάκη Επιτροπή Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Πάρνηθας ή την “Επιτροπή Φύση 2000”, που αποτελεί το επίσημο Συμβουλευτικό Όργανο του Υπουργού Περιβάλλοντος σε θέματα βιοποικιλότητας!»
Όμως η αγανάκτηση αυτή αποκαλύπτει και την παθογένεια ενός χώρου που θεωρεί εαυτόν αποκλειστικό εκπρόσωπο του περιβάλλοντος. Οι οργανώσεις αυτές αποκλείουν τις απόψεις των τοπικών κοινωνιών, των επιστημόνων του πεδίου, των κυνηγών, των δασικών υπηρεσιών. Και επιμένουν σε έναν οικολογικό δογματισμό που αρνείται ακόμη και να συζητήσει τη δυνατότητα ελεγχόμενης διαχείρισης πληθυσμού — μέτρο αυτονόητο σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Η διαχείριση του πληθυσμού των λύκων στην Ελλάδα έχει εξελιχθεί σε μείζον κοινωνικό και περιβαλλοντικό ζήτημα. Καθώς πληθαίνουν οι αναφορές για εμφανίσεις λύκων ακόμη και σε προάστια της Αθήνας, με επιθέσεις σε δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα, το αφήγημα ορισμένων περιβαλλοντικών οργανώσεων περί «απειλούμενου είδους» απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την πραγματικότητα.
Ο πληθυσμός του λύκου έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Η παρουσία του έχει επιβεβαιωθεί και στην Πελοπόννησο, όπου είχε θεωρηθεί εξαφανισμένος από το 1930. Παρόλα αυτά, οργανώσεις όπως η «Καλλιστώ» επιμένουν να τον αντιμετωπίζουν ως είδος σε κρίσιμη κατάσταση, παραγνωρίζοντας όχι μόνο τις καταγραφές αλλά και τις επιπτώσεις της ανεξέλεγκτης παρουσίας του.
Οι αντιδράσεις από την κοινωνία είναι έντονες. Κτηνοτρόφοι, κυνηγοί και κάτοικοι αγροτικών περιοχών κάνουν λόγο για καθημερινές απώλειες ζώων, κίνδυνο για την ανθρώπινη ασφάλεια και καταστροφή της οικολογικής ισορροπίας. Και όμως, αντί να συζητήσουν λύσεις, οι ίδιες ΜΚΟ καταγγέλλουν ακόμα και τις συσκέψεις όπου δεν προσκαλούνται.
Μάλιστα, είμαστε πλέον ένα βήμα πριν από την επίσημη υιοθέτηση πρακτικών διαχείρισης του λύκου και στην Ελλάδα, καθώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε πρόσφατα την υποβάθμιση του καθεστώτος αυστηρής προστασίας του λύκου, ανοίγοντας τον δρόμο για στοχευμένες επεμβάσεις όπου ο πληθυσμός του δημιουργεί προβλήματα. Η απόφαση αυτή, που στηρίχθηκε σε αναγνωρισμένα επιστημονικά δεδομένα και την ανάγκη για ισορροπία μεταξύ προστασίας και διαχείρισης, στέλνει ισχυρό μήνυμα και προς τα κράτη-μέλη (πηγή: iHunt.gr).
Η πραγματική οικολογία δεν χωρά αυταπάτες ούτε πολιτική ορθότητα. Απαιτεί πολυφωνία, επιστημονική τεκμηρίωση και ρεαλιστικές λύσεις. Η σημερινή κατάσταση στην Πάρνηθα – με τη δικαστική εξουσία να παρεμβαίνει – δείχνει ότι έχουμε φτάσει σε οριακό σημείο. Και όσοι εμμένουν σε φαντασιακές αφηγήσεις περί λύκου-φαντάσματος, θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Η φύση χρειάζεται σεβασμό, όχι ιδεοληψία. Και οι πολίτες απαιτούν πλέον δράση, όχι άλλα δελτία τύπου και ορισμένοι πρέπει να καταλάβουν ότι οι λύκοι πρέπει να μάθουν να συνυπάρχουν με τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι με τους λύκους.
του Αλέξανδρου Παλαιολόγου για το iHunt.gr
