Ο αντιπρόεδρος του κυνηγετικού συλλόγου Βόλου κατά κόσμον Ιωάννης Τίρχας είναι, πλέον, ιερέας στον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας
«Ηταν εύκολη απόφαση, δύσκολος δρόμος, αλλά απόλυτα ευλογημένος. Για μένα αυτό έχει σημασία, να είμαι κοντά στον Θεό και την Εκκλησία». Τα παραπάνω αναφέρει ο Ιερομόναχος Μάρκος στον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας στη Νέα Ιωνία κατά κόσμον Ιωάννης Τίρχας, που πριν από λίγους μήνες πήρε την απόφαση να ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού και της εκκλησίας και να γίνει ιερέας.
Ρεπορτάζ: ΙΩΑΝΝΑ ΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Από κυνηγός, αντιπρόεδρος του κυνηγετικού συλλόγου Βόλου και προϊστάμενος του Σώματος της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής Θεσσαλίας και Νήσων Σποράδων ο κατά κόσμον Ιωάννης Τίρχας τα άφησε όλα πίσω του και έγινε μοναχός. Κατέχοντας μία θέση στο Μοναχολόγιο της Ιεράς Μονής Αγ. Ιγνατίου στην Ανακασιά και εκτελώντας χρέη ιερέα στον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας στη Νέα Ιωνία, ο πατήρ Μάρκος ξεκίνησε, πλέον, τη νέα του ζωή, εκείνη που πάντα ονειρευόταν και που πάντα ήξερε ότι θα ακολουθήσει.
«Υπήρχε ο πόθος από παλιά, απλά τώρα ένιωσα ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου» αναφέρει μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για την απόφαση που πήρε να αφήσει την αστική ζωή και να αφοσιωθεί στην Ορθόδοξη πίστη.
«Είχα αποφοιτήσει από το εκκλησιαστικό λύκειο. Φοίτησα σε σχολή διοίκησης και οικονομίας και στη συνέχεια ξεκίνησα να εργάζομαι. Πάντα, όμως, μέσα μου ένιωθα ότι αυτό που ήθελα να κάνω είναι να είμαι κοντά στη θρησκεία. Δεν ήξερα πότε θα γίνει, απλά ήξερα ότι θα γίνει» λέει ο κ. Τίρχας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ : Ζ’ ΚΟΘ : Σκοπευτικό σεμινάριο στο σκοπευτήριο του Κ.Σ. Βόλου
«Ηταν εύκολη απόφαση, δύσκολος δρόμος, αλλά απόλυτα ευλογημένος. Δεν είναι εύκολο το να γίνει κανείς Ιερομόναχος. Αυτό το άτομο αποφασίζει να αφιερώσει τη ζωή του στον Θεό και να εξυπηρετήσει όλα τα ζωντανά δημιουργήματά του, εγκαταλείποντας την κοινωνία και ζώντας τον βίο του στην προσευχή και στον στοχασμό» αναφέρει ο ίδιος τονίζοντας ότι στο πλευρό του βρέθηκαν οι συγγενείς του, αλλά και οι φίλοι του.
«Βασική προϋπόθεση του Ιερομονάχου είναι να είναι άγαμος. Παρά το γεγονός ότι είμαι μοναχοπαίδι και δεν θα έβλεπαν εγγόνια οι γονείς μου με στήριξαν σε αυτήν την απόφαση. Ηξεραν, άλλωστε, ότι κάποια στιγμή θα γινόταν. Το ίδιο και οι φίλοι μου. Οι περισσότεροι, όταν το ανακοίνωσα, το περίμεναν, καθώς ήταν κάτι που συζητούσα από μικρό παιδί ακόμα» σημειώνει.
Ο ίδιος εργαζόταν επί πολλά χρόνια σε εταιρεία κρεάτων στην περιοχή του Βόλου, όταν παράλληλα ήταν επαγγελματίας κυνηγός και έχει διατελέσει επί τρεις θητείες πρόεδρος του τοπικού συλλόγου. Μπορεί να εγκατέλειψε την εργασία του, όμως με την ευλογία του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού συνεχίζει στο τιμόνι του κυνηγετικού συλλόγου.
«Δεν επιτρέπεται να κυνηγάω και να σκοτώνω θηράματα, αλλά έχω την άδεια του κυνηγού και βοηθάω στην Ομοσπονδία και τον σύλλογο. Παραμένω στα καθήκοντά μου και κάνω παράλληλα αυτό που αγαπάω» εξηγεί.
Από τη Χειροτονία του σε Ιερομόναχο της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος
Τη ρασοφορία του πατέρα Μάρκου τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, πριν από λίγους μήνες. Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος εξήρε την αποφασιστικότητα του νέου Μοναχού να αφοσιωθεί εξολοκλήρου στην Εκκλησία και να κάνει τρόπο ζωής έναν ιερό πόθο πολλών ετών, ενώ χαρακτήρισε τη ρασοφορία «δεύτερο βάπτισμα».
«Πράγματι έτσι είναι» επισημαίνει ο νέος μοναχός και προσθέτει «μετά τη ρασοφορία αναγεννάσαι, βρίσκεις τον νέο σου εαυτό και είσαι ένα νέος άνθρωπος. Με αυτό, γινόμαστε μέλη μιας μοναστικής αδελφότητας και αλλάζει ολοκληρωτικά η ζωή μας, εξ ου και η αλλαγή του ονόματος» σημειώνει.
«Ηταν η στιγμή που με έκανε να δω καθαρότερα την πλήρη εικόνα. Διαπίστωσα ότι στα 40 μου έτη δεν είχα βρει άλλο ουσιαστικότερο νόημα, παρά μόνο στην εκκλησία και τον Χριστό» προσθέτει χαρακτηριστικά.
Ο π. Μάρκος δεν διστάζει να αναφερθεί και στον Ποιμενάρχη. «Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε τον σεβασμιώτατο στο πλευρό μας. Είναι ένας άνθρωπος κοντά στους ιερείς, κοντά στους ανθρώπους, κοντά σε όλα».
Όμως, η έννοια της εκκλησίας και της πίστης έχει απομακρυνθεί από την καθημερινότητα των ανθρώπων. Ολο και περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται την έννοια του Ιερού και απομακρύνονται από τον Θεό.
«Οσο αλλάζουν οι εποχές διαβρώνεται η πίστη, αλλά το μήνυμά μου είναι ότι η θρησκεία είναι η μόνη διέξοδος. Η εκκλησία και ο Χριστός είναι η μόνη βοήθεια. Αυτό θα πρέπει να καταλάβουν όλοι» συμπληρώνει ο κ. Τίρχας.
