Αρχική » Grid with Sidebar » Lepus europaeus

Lepus europaeus

by iHunt

demobanner

SVESTONOF

 

Ο λαγός (Lepus europaeus) είναι ένα από τα θημοφιλέστερα και παραδοσιακότερα θηράματα της Ελλάδος. Αυτό έχει να κάνει αφενός από τη νοστιμιά του και αφετέρου από τη δυσκολία του κυνηγίου του.

Ο λαγός είναι τρωκτικό της οικογένειας των λαγοειδών. Είναι ευέλικτος με πολύ δυνατά πόδια. Το τρίχωμα του είναι λεπτό και πυκνό. Το χρώμα του είναι γκριζο-καστανό αλλά και γκριζο-ασημι ή και κοκκινωπό.
 

Ο λαγός προτιμά δάση κοντά σε πεδιάδες αλλά μπορεί να τον βρούμε και σε βουνά με μεγάλο υψόμετρο. Το γιατάκι του ο λαγός θα το στήσει σε θάμνο, όπου θα κάνει ένα μικρό βαθούλωμα όσο χρειάζεται για να είναι πιο βαθύς και αναπαυτικός ο ύπνος του. Θα είναι έτσι φτιαγμένο ώστε το χειμώνα να έχει ζέστη και το καλοκαίρι δροσιά. Οι λαγοκυνηγοί ξέρουν ότι το χειμώμα, την περίοδο με τις μεγάλες παγωνιές, θα τον βρουν κατά κύριο λόγο σε μέρη προσήλια. Είναι πολύ ερωτικό ζώο και κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής “παίζει μπουνιές” με τους αντίζηλούς του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που οι αρχαίοι ημών πρόγονοι τον έβαζαν δίπλα στους Σάτυρους. 

Ο λαγός είναι ζώο που δεν χαλάει τις συνήθειές του εύκολα. Θα μετακινηθεί μόνο εάν κυνηγηθεί ή εάν καταλάβει ότι για κάποιο λόγο ο τόπος διαμονής του δεν είναι ασφαλής. Αλλά μην φανταστείτε ότι θα πάει και πολύ μακριά. Μόλις καταλάβει ότι ο κίνδυνος δεν υπάρχει πια, μπορεί και να ξαναγυρίσει.

Το μέρος του σώματος που ξεχωρίσει πάνω στο λαγό είναι τα τεράστια αυτιά του. Μην σας ξεγελά όμως. Το βασικό αισθητήριο όργανό του είναι ή μύτη του. Η μύτη τον βοηθά να μυρίζεται από μακριά τον εχθρό ή την τροφή. Τα αγαπημένα του όπλα ενάντια στον εχθρό είναι το καμουφλάρισμα και η φυγή. Ή θα “ποιήσει τη νήσσα” λοιπόν ή θα γίνει λαγός. Και επειδή είναι πολύ πονηρός θα πάρει τον ανήφορο και αυτό γιατί ξέρει ότι υπερέχει επειδή τα πίσω πόδια του είναι μακρύτερα και μπορεί να τρέξει καλύτερα και το σημαντικότερο, χωρίς να κουραστεί εύκολα στις ανηφοριές.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ 

Ο λαγός αν και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν νυκτερινό ζώο, έχει εντούτοις νυκτερινές συνήθειες. Κάθε βράδυ αρχίζει την έρευνα για την τροφή του.O λαγός είναι χορτοφάγος και το μενού του συμπεριλαμβάνει ανάλογα με την εποχή φρούτα, βλαστάρια νεαρών κωνοφόρων, κονδύλους, καρότα, λάχανα, φύτρες ποοειδών κα.

ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Η λαγίνα, αρχίζοντας από το Μάρτιο, μπορεί να κάνει μέχρι και τέσσερις γέννες κάθε χρόνο. Η  τελευταία είναι τον Αύγουστο. Θα γεννήσει περίπου 6 με 8 μικρά και θα τα θηλάσει για 15 περίπου μέρες και μετά τα αφήνει στην τύχη τους.  Οι μικροί λαγοί θα ζήσουν όλοι μαζί για λίγο και μετά παίρνει ο καθένας το δρόμο του. Οι εχθροί για τα λαγουδάκια πολλοί. Φίδια, αλεπές, αρπακτικά, αδέσποτα σκυλιά αλλά και τα σκυλιά των κυνηγών που βγαίνουν εκπαιδευτικά. Όσα γλυτώσουν θα έχουν αναπτυχθεί πλήρως το 12ο μήνα τη ζωής του. Το βάρος του κυμαίνεται από 3 έως 6 κιλά και το μήκος του από 46 έως 60 εκατοστά. 

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΜΕ ΙΧΝΗΛΑΤΗ

Πριν πούμε πως κυνηγιέται ο λαγός, θα πρέπει να πούμε πως αυτός τρυπώνει στο γιατάκι του. Επειδή ξέρει ότι ο χειρότερος εχθρός του, ο άνθρωπος, θα ψάξει να βρει το γιατάκι του, παίρνει κάποια μέτρα ασφαλείας πριν μπει μέσα.Ποτέ δεν θα πάει κατευθείαν στο μέρος που έχει στήσει το γιατάκι του. Αν το κάνει αυτό είναι σαν να προσκαλεί τους ιχνηλάτες στο σπίτι του. Τι κάνει; Αρχίζει και κάνει βόλτες. Περνάει έξω από το γιατάκι και φεύγει πηγαίνοντας αρκετά μακριά. Θα κάνει αρκετές τέτοιες βόλτες μέχρι να μπεί στο γιατάκι του. Και θα καταλήξει να μπει μέσα με ένα μεγάλο πήδημα. ¨Ενα άλλο κόλπο που χρησιμοποιεί για να μπερδέψει τους διώκτες του είναι ότι πηγαίνει και έρχεται πατώντας πάνω στα ίδια ίχνη.Το κυνήγι με ιχνηλάτη είναι το παραδοσιακό κυνήγι του λαγού στη χώρα μας. Είναι το κυνήγι που μας έμαθαν οι παππούδες μας. Δεν είναι απλά ένα κυνήγι. Είναι παράδοση. Το αντρίκιο λαγοκυνήγι με ιχνηλάτη. Ο κυνηγός ξέρει που περίπου να πάει, πρωι-πρωι, για να αμολύσει τα σκυλιά του. Και ξέρει γιατί έχει δει τα σημάδια που άφησε ο λαγός. Τα σημάδια αυτά είναι οι κακαράτζες του (περιττώματα), οι τρίχες που αφήνει εκεί που ξύνεται και ανάλογα με το έδαφος και τα ίχνη (ιδιαίτερα σε αμμουδερό έδαφος). Οταν ο σκύλος βρει τον ντορό, όλο το κυνήγι στηρίζεται πλέον στο λαγόσκυλο. Εκεί το καλό και έμπειρο σκυλί θα ξεχωρίσει τα νέα από τα παλιά ίχνη, θα ξεφωλιάσει και θα κυνηγήσει το λαγό όσο χρειαστεί.Ανάλογα με τις ικανότητες του σκύλου μας κυνηγάμε διαφορετικά το λαγό. Εάν ο σκύλος δεν έχει καλή καταδίωξη, τότε πρέπει να είμαστε κοντά (όσο μπορούμε) στο σκύλο για να τουφεκίσουμε το λαγό στο ξεπέταγμα. Αυτός είναι και βασικός τρόπος κυνηγιού των μοναχικών λαγοκυνηγών. Εάν είναι παρέα 3-4 κυνηγών, οι κυνηγοί πιάνουν τα κατάλληλα καρτέρια και περιμένουν το λαγό στο καρτέρι. Απαραίτητη προυπόθεση, να έχουμε λαγόσκυλα με καλή καταδίωξη.Βέβαια πολλοί πιστεύουν ότι το λαγόσκυλο φέρνει το λαγό στα καρτέρια. Δεν “γυρνάει” το λαγό στα καρτέρια ο σκύλος. Στην πραγματικότητα, ένα καλό σκυλί δεν χάνει εύκολα τα ίχνη του λαγού και τον καταδιώκει χωρίς να τον αφήσει να πάρα ανάσα. Ο λαγός κόβει βόλτες γύρω από την περιοχή του προσπαθώντας να μπερδέψει τα ίχνη του. Ένα από τα κόλπα του είναι να ξαναπατήσει εκεί που πέρασε πριν λίγο. Εαν ο κυνηγός διαλέξει καλά το καρτέρι του, τότε είναι σίγουρο ότι ο λαγός θα περάσει από εκεί. Αρκεί το σκυλί να διώκει καλά το θήραμα. Αυτά είναι τα γυρίσματα του λαγού.

ΦΥΣΙΓΓΙΑ

Επειδή στον λαγό δεν ρίχνει κανείς πολλές τουφεκιές καλό είναι να αγοράσετε καλά φυσίγγια 34-36 γραμμάρια όχι μεγαλύτερα από Νο 5. Αυτά βέβαια είναι προτιμήσεις του καθενός. Εγώ πάντως βάζω πρώτα ένα φυσίγγι 34 γραμμάρια Νο 3 και δεύτερο ένα φυσίγγι Νο 5. 

ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Ο λαγός σαν θήραμα που κινείται στο έδαφος έχει και τους κινδύνους του στο κυνήγι. Ο ένας είναι να χτυπηθεί κανένας συγκυνηγός ή κάποιος διαβάτης. Μην ξεχνάτε ότι η τουφεκιά φεύγει παράλληλα σχεδόν προς το έδαφος. Άλλος κίδυνος είναι ο εξοστρακισμός των σκαγιών στις πέτρες και τους βράχους. Θέλει προσοχή!

ΛΑΘΡΟΘΗΡΙΑ

Μιλήσαμε για τους εχθρούς του λαγού. Ο μεγαλύτερος εχθρός του όμως είναι ο λαθροθήρας. Ο λαθροθήρας που θα βγει το βράδυ με τα φώτα και άνανδρα θα δολοφονήσει όποιο λαγό (και όχι μόνο) βρει. Με την ίδρυση της ομοσπονδιακής θηροφυλακής η κατάσταση έχει βελτιωθεί κατά πολύ. Με κίνδυνο της ζωής τους οι θηροφύλακες προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους (όλοι θυμόμαστε τι έγινε στην Ηλεία). Ας τους βοηθήσουμε και εμείς. Είναι υποχρέωσή μας.

Πηγή : Ο μπαρμπα-Δημητρός

 

demobanner


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ