Δεν πρόλαβε καλά-καλά να ξεκινήσει η κυνηγετική περίοδος και εμφανίστηκε ξανά το γνωστό «μανιφέστο» της Ορνιθολογικής. Ένα κείμενο–καρμπόν που βγαίνει κάθε χρόνο, την ίδια μέρα, με τον ίδιο στόχο: να παρουσιάσει τους κυνηγούς ως εχθρούς της φύσης και να πιέσει για ολοκληρωτική απαγόρευση της θήρας στην Ελλάδα.
Από καταστροφολογία άλλο τίποτα: «κατάρρευση», «λαθροθηρία», «απειλούμενα είδη». Μόνο που τα πραγματικά δεδομένα δεν συμφωνούν με το αφήγημά τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ : Τα σχέδια του κ. Παπασταύρου για τις Κυνηγετικές Οργανώσεις
Το τρυγόνι και η αλήθεια
Η χώρα μας εφαρμόζει το πιο αυστηρό πλαίσιο που υπήρξε ποτέ:
Όριο κάρπωσης στις 36.000 και υποχρεωτική καταγραφή μέσω της εφαρμογής ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ, για πλήρη διαφάνεια.
Αντί να χειροκροτήσουν τη χρήση μιας σύγχρονης εφαρμογής που θα δώσει για πρώτη φορά αξιόπιστα στοιχεία, την απορρίπτουν προκαταβολικά γιατί δεν τους βολεύει. Γιατί; Επειδή η αλήθεια θα χαλάσει το αφήγημά τους περί «κατάρρευσης».
Οι πυρκαγιές και οι «ολικές απαγορεύσεις»
Ναι, οι πυρκαγιές ήταν καταστροφικές. Αλλά η Δασική Υπηρεσία ήδη εξέδωσε στοχευμένες απαγορεύσεις στις καμένες εκτάσεις και περιμετρικά, όπως προβλέπει η νομοθεσία.
Αντίθετα, η Ορνιθολογική ζητά πλήρη απαγόρευση θήρας σε όλη τη Χίο. Αυτό δεν είναι επιστήμη· είναι προπαγάνδα. Είναι το γνωστό κόλπο: «να βάλουμε το πόδι στην πόρτα» και να ζητάμε κάθε χρόνο και περισσότερες απαγορεύσεις, μέχρι να φτάσουμε στο τελικό τους όνειρο — την κατάργηση της θήρας.
Το παραμύθι περί «εξυπηρέτησης συμφερόντων»
Εδώ φτάνουμε στην υποκρισία. Κατηγορούν το ΥΠΕΝ ότι «εξυπηρετεί κυνηγετικά συμφέροντα». Μα ποιοι είναι αυτοί που πληρώνουν τις άδειες; Ποιοι χρηματοδοτούν ολόκληρη τη Θηροφυλακή; Οι κυνηγοί.
Αν αύριο σταματήσει η θήρα, σταματά και η φύλαξη. Οι ΜΚΟ που καταγγέλλουν δε θα βάλουν ούτε ένα ευρώ. Το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να εκδίδουν ανακοινώσεις και να ζητούν απαγορεύσεις.
Οι πληθυσμοί των θηρεύσιμων ειδών
Κάθε χρόνο τα ίδια: «καταρρέουν οι τσίχλες, τα ορτύκια, τα υδρόβια». Στην πραγματικότητα:
- Οι πληθυσμοί παρακολουθούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
- Αν υπήρχε πραγματικός κίνδυνος, η ΕΕ θα είχε ήδη απαγορεύσει τη θήρα.
- Οι κανονισμοί στην Ελλάδα είναι από τους αυστηρότερους στην Ευρώπη.
Η ουσία που κρύβουν
Η Ορνιθολογική και οι όμοιοί της δεν ενδιαφέρονται για «ορθολογική διαχείριση». Ο στόχος τους είναι ξεκάθαρος: να τελειώσουν τη θήρα. Γι’ αυτό και κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, ανακυκλώνουν τα ίδια κείμενα με τις ίδιες αβάσιμες καταγγελίες.
Οι κυνηγοί λένε τα πράγματα με το όνομά τους
Είμαστε οι μόνοι που χρηματοδοτούμε τη φύλαξη.
Είμαστε αυτοί που σεβόμαστε τους κανόνες και τα όρια.
Είμαστε αυτοί που βλέπουμε τη φύση 365 μέρες τον χρόνο, όχι μόνο μέσα από γραφεία και ανακοινώσεις.
Η πραγματική απειλή για τη φύση είναι οι πυρκαγιές, οι καταπατήσεις, και η ανομία. Όχι οι κυνηγοί.
Ακολουθεί το “μανιφέστο” της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας
Σήμερα, 20 Αυγούστου 2025, ξεκινά η νέα κυνηγετική περίοδος, ενώ η χώρα μετρά ακόμα τις πληγές της από τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού. Με την άγρια ζωή να δοκιμάζεται σκληρά, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) εξέδωσε στις 07/08/2025 ακόμη μία Ρυθμιστική Απόφαση για τη θήρα που παραμένει προσανατολισμένη στην εξυπηρέτηση κυνηγετικών συμφερόντων, αδιαφορώντας για την επιστημονικά τεκμηριωμένη ανάγκη προστασίας απειλούμενων ειδών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Τρυγόνι, του οποίου ενώ ο πληθυσμός καταρρέει, και αποτελεί πλέον παγκοσμίως απειλούμενο είδος, εξακολουθεί να βρίσκεται στη λίστα των θηρεύσιμων ειδών.
Την ίδια στιγμή, οι φετινές πυρκαγιές προκάλεσαν εκτεταμένες καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην άγρια πανίδα. Με εγκύκλιο της 19ης Αυγούστου, ο Γενικός Γραμματέας Δασών κάλεσε τις Δασικές Υπηρεσίες για την άμεση έκδοση Δασικών Απαγορευτικών Διατάξεων Θήρας στις καμένες εκτάσεις και στις περιμετρικές ζώνες ασφαλείας. Είναι κρίσιμο οι απαγορεύσεις αυτές να είναι επαρκείς και να συνοδευτούν από εντατική φύλαξη, ώστε να τηρηθούν στην πράξη και να προσφέρουν πραγματική προστασία στην άγρια ζωή.
Σε περιοχές όπως η Χίος όπου κάηκαν (δις) εκτεταμένες εκτάσεις φυσικής βλάστησης -το ~13% της συνολικής έκτασης του νησιού!- είναι επιβεβλημένο να ισχύσει πλήρης απαγόρευση θήρας σε όλο το νησί, ώστε τα πουλιά και η άγρια ζωή να μπορέσουν να βρουν καταφύγιο και χρόνο για να ανακάμψουν.
Η Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία εκφράζει την έντονη απογοήτευσή της και επισημαίνει τα πιο προβληματικά σημεία:
1. Σε αντίθεση με τις επανειλημμένες συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, συνεχίζεται η θήρα του παγκοσμίως απειλούμενου Τρυγονιού, διατηρώντας το εθνικό όριο κάρπωσης στα 36.000 άτομα. Το 2024 ο πληθυσμός του Τρυγονιού στον κεντροανατολικό μεταναστευτικό διάδρομο κατέγραψε ιστορικό χαμηλό, ωστόσο το ΥΠΕΝ θεώρησε πως καμία αλλαγή δεν είναι αναγκαία για την προστασία του είδους στην Ελλάδα. Η υποχρεωτική καταγραφή της ημερήσιας κάρπωσης μέσω της εφαρμογής (App) «ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ» δεν αναιρεί τις σοβαρές αμφιβολίες που διατηρεί η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ για το κατά πόσον μπορεί να ελεγχθεί η εγκυρότητα των στοιχείων που δηλώνονται από τους κυνηγούς, ειδικά τη στιγμή που η φύλαξη παραμένει ανεπαρκής.
2. Είδη σε δυσμενές καθεστώς διατήρησης, όπως το Γκισάρι (Aythya ferina), η Ψαλίδα (Anas acuta), η Κοκκινότσιχλα (Turdus iliacus) και το Ορτύκι (Coturnix coturnix) παραμένουν θηρεύσιμα.
3. Παράταση της θήρας μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου για υδρόβια και παρυδάτια πουλιά και μέχρι τις 20 ή 28/2 για τις Τσίχλες, ρύθμιση η οποία θέτει σε κίνδυνο την αναπαραγωγική περίοδο κάποιων ειδών (όπως ο Κότσυφας, ο οποίος ολοένα συχνότερα έχει μικρά στη φωλιά ήδη από τον Φεβρουάριο). Οι κλιμακωτές ημερομηνίες θήρας όχι μόνο προκαλούν σημαντική όχληση σε είδη τα οποία έχουν εισέλθει σε φάση αναπαραγωγής ή μετανάστευσης, αλλά επιτείνουν τον κίνδυνο λανθασμένης θήρευσης ειδών.
Σε συναντήσεις με τη Διεύθυνση Διαχείρισης Δασών του ΥΠΕΝ καθώς και με τον Υπουργό ΠΕΝ τον Ιούλιο 2025, η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ είχε τονίσει την ανάγκη απαγόρευσης θήρας του Τρυγονιού για τουλάχιστον 1-2 χρόνια, ώστε να αποφευχθεί η πληθυσμιακή κατάρρευση του είδους -πρόταση η οποία φέτος συνυπογράφτηκε από την ΑΝΙΜΑ, την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, και το WWF Ελλάς- κάτι που ωστόσο αγνοήθηκε από το ΥΠΕΝ, με την ίδια ευκολία, για ακόμη μια χρονιά.
Την ώρα που η λαθροθηρία, η απώλεια των φυσικών βιοτόπων – εντατική γεωργία και η κλιματική κρίση υπονομεύουν την επιβίωση του Τρυγονιού και άλλων απειλούμενων ειδών, το ΥΠΕΝ αρνείται να αναλάβει την ευθύνη που φέρει για την προστασία τους. Αναρωτιόμαστε τι άλλο πρέπει να συμβεί προτού συνειδητοποιήσουν οι αρμόδιοι πως ούτε οι ίδιοι οι κυνηγοί επωφελούνται μακροπρόθεσμα από αυτή την παντελώς μη βιώσιμη προσέγγιση ως προς τη θήρα.
Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ αναγνωρίζει ωστόσο και ένα θετικό στοιχείο στη φετινή Ρυθμιστική Απόφαση Θήρας. Επιτέλους, για πρώτη χρονιά απαγορεύτηκε το κυνήγι στη λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας στο Εθνικό Πάρκο Μεσολογγίου και Προστατευόμενων Περιοχών Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, μέτρο που αν τηρηθεί θα μειώσει την κυνηγετική πίεση σε ένα πολύ ευάλωτο οικοσύστημα και θα συμβάλλει στην αποτελεσματικότερη φύλαξη του υγροτόπου, αποτρέποντας και τα περιστατικά λαθροθηρίας στην περιοχή. Αναμένουμε να δούμε αν παρόμοια βήματα θα γίνουν και για τον Αμβρακικό, για τον οποίον έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις.
Η Πολιτεία οφείλει να εγκαταλείψει την πολιτική της αδράνειας και της εξυπηρέτησης συμφερόντων και να προχωρήσει σε αποφάσεις που θα διασφαλίσουν πραγματικά την προστασία της φύσης. Επιβάλλεται να δοθεί προτεραιότητα στην επαρκή φύλαξη των περιοχών που έχουν πληγεί από τις πυρκαγιές και των γειτονικών τους εκτάσεων και τέλος στην πλήρη απαγόρευση της θήρας στη Χίο, καθώς και στην άμεση απαγόρευση της θήρας απειλούμενων ειδών.
