Δεν χρειάζεται πια να ψάχνουμε για συνωμοσίες ή σκοτεινά μυστικά: η μεγαλύτερη απειλή για τη φύση είναι… αυτοί που νομίζουν ότι την σώζουν. Οι αυτόκλητοι “προστάτες του περιβάλλοντος”, οι “ευαίσθητοι” ζωόφιλοι του διαδικτύου, οι καναπεδάτοι οικο-ακτιβιστές με γνώση επιπέδου Google Translate και ταμπελάκι “ειδικός”, μαζί με τις Μ.Κ.Ο. που ξεφυτρώνουν όπου υπάρχει κρατική επιχορήγηση ή δωρεά από ευρωπαϊκά προγράμματα.
Μιλάμε για εκείνους που ξεσπούν σε συγκινησιακές κρίσεις μπροστά στη θέα ενός θηρευμένου αγριόχοιρου ή λαγού, την ίδια ώρα που αδειάζουν το ψυγείο του χασάπη με δύο κιλά πανσέτες και τρία κοντοσούβλια στο καλάθι. Είναι οι ίδιοι που ρίχνουν μαύρο δάκρυ για ένα θηρευμένο λαγουδάκι και την επόμενη στιγμή στρογγυλοκάθονται στο ταβερνάκι για “μια ποικιλία κρεατικών στα γρήγορα”. Είναι οι ίδιοι που, μόλις ακουστεί η λέξη “κυνήγι”, παθαίνουν ηθικό σοκ και σπεύδουν να μοιράσουν …ευχές!!! Αυτοί που κάθε κυνηγετικό ατύχημα το αντιμετωπίζουν σαν εθνική εορτή, σπεύδοντας να ευχηθούν “ψόφο” με την αγάπη και τη στοργή που τους διακρίνει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ : Η σοφία της φύσης: Τα ζώα έχουν τις δικές τους ιατρικές μεθόδους
Ζητούν να απαγορευτεί το κυνήγι, το αποκαλούν “βαρβαρικό κατάλοιπο” μιας ξεπερασμένης εποχής και δηλώνουν έτοιμοι να αναλάβουν αυτοί την προστασία της φύσης. Και φυσικά, δηλώνουν εξαιρετικά “μορφωμένοι”, “ενημερωμένοι” και “ειδικοί”, έτοιμοι να διαχειριστούν οι ίδιοι τη φύση, γιατί – ως γνωστόν – η εμπειρία ζωής και οι σπουδές στο Facebook και στο YouTube σε κάνουν αυτόματα βιολόγο, δασολόγο και ορνιθολόγο μαζί.
Τόσο ειδικοί, που αν τους βάλεις μπροστά ένα τσακάλι και μια αλεπού, θα φωνάξουν “σκυλάκι!”. Αν τους δείξεις πάπια, θα την πουν κύκνο, και αν δουν ελάφι… θα ρωτήσουν αν είναι καμηλοπάρδαλη.
Φυσικά, όταν τέτοια μαργαριτάρια εκτοξεύονται από απλούς πολίτες, δεν είναι τραγωδία – είναι απλώς καθημερινότητα. Αν τέτοια λάθη τα έκανε κάποιος ιδιώτης, όπως ο κυρ-Μήτσος από το καφενείο ή η θεία Κατίνα από τη γειτονιά, πάει στο καλό. Το πρόβλημα ξεκινά όταν αυτά λέγονται από “οργανώσεις”, οι οποίες αυτοπροσδιορίζονται ως επιστημονικά σωματεία και φιλοδοξούν να συμβουλεύουν υπουργεία, να διαμορφώνουν πολιτικές και να δίνουν οδηγίες διαχείρισης της φύσης. Εκεί, η φάρσα αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη και πάει σε άλλο επίπεδο.
Τρανό παράδειγμα, η πρόσφατη ομολογουμένως επική γκάφα της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας – ναι, των “αυθεντικών” experts για τα πουλιά στην Ελλάδα, των θεματοφυλάκων της ορνιθοπανίδας. Σε ανάρτησή τους, με αφορμή την εαρινή μετανάστευση, παρουσίασαν φωτογραφία πτηνού που ξεκουράζεται σε πλοίο και με υπερηφάνεια τον αποκάλεσαν… Μαυροτσιροβάκο.
Η αρχική δημοσίευση της Ορνιθολογικής
Λεπτομέρεια: το πουλί ήταν Κοκκινοτσιροβάκος. Και τα δύο είδη απέχουν όσο ο γάιδαρος από το δελφίνι. Αλλά ποιος νοιάζεται για τέτοιες λεπτομέρειες, όταν έχεις βαρύγδουπους τίτλους και followers στο Facebook;
Το καλύτερο; Το λάθος δεν το είδαν οι “ειδικοί” της Εταιρείας αλλά δύο παρατηρητικοί χρήστες της σελίδας οι οποίοι εντόπισαν το σφάλμα και το επεσήμαναν με ευγένεια. Μετά από τα σχόλια, έγινε σιωπηρή διόρθωση, χωρίς απολογία, χωρίς καν μια υποσημείωση του στυλ “λάθος μας”.
ΟΙ αναγνώστες ενημερώνουν τους διαχειριστές
Και μετά αναρωτιούνται γιατί ο κόσμος αρχίζει να τους αντιμετωπίζει με δυσπιστία. Όταν οι “ειδικοί” σου μπερδεύουν τα ίδια τα είδη που υποτίθεται πως προστατεύουν, το μόνο που μένει είναι να αναρωτηθείς αν στην επόμενη ανάρτηση θα μας δείξουν φλαμίνγκο και θα το βαφτίσουν πελεκάνο. Αν οι “ειδικοί” της Ορνιθολογικής δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα ίδια τα είδη που υποτίθεται ότι προστατεύουν, τι άλλο μπορεί να τους έχει ξεφύγει και δεν το ξέρουμε;
Η συντακτική ομάδα του iHunt.gr
Υ.Σ. Ακολουθεί η φωτό του “πραγματικού” Μαυροτσιροβάκου…..
