Θηροφυλακες αντιμετωποι με τη λυσσα

 

Ο Βασίλης Σαμαράς είναι Ομοσπονδιακός Θηροφύλακας της ΣΤ’ ΚΟΜΑΘ και είναι ο θηροφύλακας που έχει περισυλλέξει τα περισσότερα δείγματα μολυσμένων αλεπούδων με τον ιό της λύσσας. Όμως το τελευταίο περιστατικό που έλαβε χώρα στο Μελισσοχώρι Θεσσαλονίκης είναι χαρακτηριστικό για το πόσο κοντά είναι η λύσσα στα σπίτια μας και στα παιδιά μας.

 

Ένας κυνηγός (που όμως δεν ήταν για κυνήγι) φίλος του Βασίλη πήγαινε με το μηχανάκι του στο Μελισσοχώρι Θεσσαλονίκης όταν σε ένα δασικό δρόμο λίγο έξω από το χωριό, όπου υπάρχουν αρκετά σπίτια, πετάγεται μια αλεπού και κάθεται πάνω στο δρόμο. Η αλεπού ατρόμητη δεν φοβήθηκε ούτε από τον θόρυβο που έκανε το μηχανάκι ούτε από την προσπάθεια του κυνηγού να τρομάξει την αλεπού. Καθόταν και κοίταζε τον κυνηγό. Πραγματικά περίεργη συμπεριφορά.

 

Ο φίλος τους Βασίλη ενημερωμένος για την εξάπλωση του ιού της λύσσας, αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά με την αλεπού και πήρε τηλέφωνο ένα φίλο του που έμενε στο χωριό και μετά από δέκα λεπτά σκοτώνουν την αλεπού η οποία καθόταν ακόμη στη μέση του δρόμου. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι το περιστατικό εξελίχθηκε κατά τη διάρκεια  της ημέρας, με το φως του ήλιου.

 

Αμέσως επικοινωνούν με τον Βασίλη Σαμαρά ο οποίος τους λέει να μην ακουμπήσουν την αλεπού και να περιμένουν έρθει.

 

Όντως μετά από λίγη ώρα ο Βασίλης έφτασε στο σημείο που ήταν η αλεπού και με τον ειδικό εξοπλισμό που έχει συνέλεξε την αλεπού.

 

Φορώντας διπλά ζευγάρια γάντια και την ειδική στολή, έβαλε την αλεπού στην ειδική σακούλα και την παρέδωσε στην κτηνιατρική υπηρεσία.

 

Τελικά, μετά τις απαραίτητες εξετάσεις διαπιστώθηκε ότι η αλεπού ήταν μολυσμένη με τον ιό της λύσσας.

 

Είναι η τρίτη μολυσμένη αλεπού που συλλέγει ο Βασίλης. Το πρώτο κρούσμα ήταν στην περιοχή Ωραιοκάστρου όταν τον φώναξε ένας κτηνοτρόφος που βρήκε μια αλεπού σκοτωμένη μέσα στο μαντρί του.

 

Το δεύτερο κρούσμα ήταν στον Δρυμό, σε ένα εργοστάσιο με ξύλα όπου οι εργαζόμενοι είδαν μια αλεπού να περιφέρεται όλη την μέρα μέσα στο εργοστάσιο και στο τέλος να πεθαίνει μπροστά τους.

 

Μετά από όλα αυτά νομίζω εύκολα γίνεται αντιληπτός ο ρόλος που έχει αναλάβει  η θηροφυλακή στην καταπολέμηση του ιού της λύσσας. Οι θηροφύλακες δηλώνουν παρών στο κάλεσμα όχι μόνο των κυνηγών αλλά όλων των πολιτών και των υπηρεσιών. 

 

Παρόλα αυτά το κράτος ενώ έχει εμβολιάσει τους κτηνιάτρους έχει αφήσει ανεμβολίαστους τους θηροφύλακες, εκτεθειμένους στον ιό της λύσσας. Γιατί;