Το Ψήφισμα του Δήμου Σουλίου για την ανάδειξη και αντιμετώπιση των προβλημάτων από αγριογούρουνα δεν «εφευρίσκει εχθρούς». Περιγράφει ένα υπαρκτό πρόβλημα: υπερπληθυσμό αγριογούρουνων, ζημιές, είσοδο σε κατοικημένες περιοχές και αυξημένο κίνδυνο τροχαίων. Αυτά δεν λύνονται με ευχές, αλλά με σχέδιο και συνδυασμό μέτρων.
Αντί γι’ αυτό, η ανακοίνωση της ΜΚΟ “ Φιλόζωοι Θεσπρωτίας – Εμείς “ επιλέγει καταγγελτικό ύφος, βαφτίζει κάθε διαχείριση «καταστολή» και ρίχνει τη συζήτηση σε συνθήματα. Και εδώ αρχίζουν τα σοβαρά:
1) «Ουδέποτε επιτέθηκαν σε κανέναν»
Η απόλυτη διατύπωση ότι τα αγριογούρουνα είναι «απόλυτα ειρηνικά» και δεν έχουν επιτεθεί ποτέ, είναι απλά ανακριβής. Δεν χρειάζεται δαιμονοποίηση του είδους – χρειάζεται ειλικρίνεια: είναι άγρια ζώα, μεγάλα και δυνατά, και σε συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να γίνουν επικίνδυνα.
2) «Επιστήμη» με λάθος παραδείγματα
Η ανακοίνωση επιστρατεύει παραδείγματα από άλλες περιπτώσεις (π.χ. αλεπούδες) για να βγάλει συμπέρασμα για αγριογούρουνα. Αυτό δεν είναι τεκμηρίωση. Άλλο είδος, άλλη δυναμική, άλλη οικολογία, άλλα εργαλεία διαχείρισης.
3) «Γρήγορη λύση» με ορμόνες/εμφυτεύματα
Η αντισύλληψη στην άγρια πανίδα ακούγεται ωραία στα χαρτιά, αλλά επιχειρησιακά είναι δύσκολη (κόστος, κάλυψη μεγάλου πληθυσμού, επαναλήψεις, χρόνος). Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να είναι συμπληρωματικό εργαλείο, όχι υποκατάστατο κάθε άλλης παρέμβασης—ειδικά όταν υπάρχει άμεσος κίνδυνος και ζημιές.
4) Μετατόπιση ευθύνης: «φταίει μόνο ο φωτισμός»
Ναι, φωτισμός/σήμανση χρειάζονται. Όμως το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο δρόμος: είναι και οι καταστροφές σε αγροτικές εκτάσεις, η παρουσία σε οικισμούς, η πίεση στο περιβάλλον. Το «φταίει μόνο ο Δήμος» είναι υπεκφυγή.
Το ερώτημα είναι «φιλοζωία vs κυνηγοί»;
Η σοβαρή συζήτηση δεν είναι «φιλοζωία vs κυνηγοί». Είναι δημόσια ασφάλεια + αγροτική παραγωγή + ισορροπία φύσης. Αυτό απαιτεί συνεργασία επιστημόνων, Δασικής Υπηρεσίας, Δήμων, αγροτών και κυνηγετικών οργανώσεων, με καθαρό πλαίσιο και ρεαλιστικά μέτρα.
Το να παρουσιάζεται κάθε διαχείριση ως «εκκαθάριση» και να στοχοποιούνται συλλήβδην οι κυνηγοί δεν είναι λύση. Είναι πόλωση — και η πόλωση δεν μειώνει ούτε τα τροχαία ούτε τις ζημιές.
Ακολουθεί η ανακοίνωση της ΜΚΟ “ Φιλόζωοι Θεσπρωτίας – Εμείς “
Δυστυχώς ακόμα μια φορά ο κρατικός μηχανισμός προτείνει την καταστολή σαν λύση ,εκμεταλλευόμενος ένα τραγικό ατύχημα που κόστισε την ζωή ενός συμπολίτη μας .
Προτείνοντας όμως άμεσες και ακραίες λύσεις ,όπως η εκκαθάριση των αγριογούρουνων ή η παράταση της κυνηγετικής περιόδου ,θα προκαλέσουν – εκτός από την ανεπανόρθωτη διαταραχή του οικοσυστήματος – το αντίθετο αποτέλεσμα .
Πολλαπλές επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η θανάτωση αλεπούδων σε τοπικό επίπεδο (culling) αποτυγχάνει να μειώσει σημαντικά τον πληθυσμό τους λόγω του φαινομένου της αντισταθμιστικής μετανάστευσης (compensatory immigration).
Σημαντικά ευρήματα από πρόσφατες έρευνες (2015-2025) περιλαμβάνουν:
•Ταχεία αναπλήρωση πληθυσμού: Μελέτη στη Γαλλία (2015/2022) έδειξε ότι οι πληθυσμοί αλεπούδων αντιστέκονται σε υψηλά ποσοστά θανάτωσης, καθώς κενές περιοχές καταλαμβάνονται γρήγορα από άτομα γειτονικών περιοχών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η θανάτωση κατά την περίοδο αναπαραγωγής αντισταθμίστηκε πλήρως από μετανάστευση μέχρι τον επόμενο Φεβρουάριο.
•Αποτυχία μακροπρόθεσμης μείωσης: Έρευνα στη Γερμανία (2019) διαπίστωσε ότι ενώ ο πληθυσμός μειώνεται προσωρινά την άνοιξη μετά από χειμερινές θανατώσεις, η μείωση είναι μικρή και ο πληθυσμός επανέρχεται στα αρχικά επίπεδα το αργότερο μέχρι το φθινόπωρο.
•Αναποτελεσματικότητα σε αστικό/περιαστικό περιβάλλον: Τετραετής εντατική μελέτη γύρω από τη γαλλική πόλη Νανσύ (2017) κατέγραψε ότι η θανάτωση 776 αλεπούδων με νυχτερινό κυνήγι απέτυχε να μειώσει τον πληθυσμό, ενώ αντιθέτως οδήγησε σε αύξηση της επικράτησης παρασίτων (Echinococcus multilocularis) στα εναπομείναντα ζώα.
•Ο αριθμός των θανατώσεων δεν είναι δείκτης επιτυχίας: Ο αριθμός των ζώων που θανατώνονται (bags) θεωρείται κακός δείκτης για την αποτελεσματικότητα του ελέγχου, καθώς οι υψηλοί αριθμοί συχνά υποδηλώνουν απλώς μια συνεχή ροή νέων ατόμων από τις γύρω περιοχές.
Δηλαδή οι πληθυσμοί μεταφέρονται σε πιο ασφαλείς περιοχές ,αναπαράγονται ανεξέλεγκτα και επιστρέφουν σε μεγαλύτερα πλήθη .
Τα αγριογούρουνα είναι απόλυτα ειρηνικά ζώα ,φιλικά με τον άνθρωπο και ουδέποτε επιτέθηκαν σε κανέναν. Έχουν επίσης την εξυπνάδα ,ενός ανθρώπινου παιδιού τριών ετών και μαθαίνουν πολύ γρήγορα .
Η παραφιλολογία των δήμων ,αποσκοπεί μόνο στην κάλυψη των δικών τους λαθών και παραλήψεων ,όπως ο ελλιπής φωτισμός ,το κατεστραμμένο οδόστρωμα και η απουσία σημάνσεων .
Θέλουν να επιστρατεύσουν Ελληνες πολίτες κυνηγούς ,χωρίς εκπαίδευση και χωρίς γνώσεις ,να αναλάβουν την ευθύνη της κρατικής αναλγησίας ,αμαυρώνοντας την ήδη βεβαρημένη κοινωνικά εικόνα τους ,σ ένα πείραμα που ήδη έχει αποτύχει παγκοσμίως .
Η επιστημονική προσέγγιση ,η μελέτη και η παύση της κυνηγετικής δραστηριότητας ,θα προσδιορίσουν το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση και έτσι θα δοθεί μια αληθινή λύση .
Η επιστήμη σήμερα έχει προσιτές και γρήγορες λύσεις ,όπως Προγεσταγόνα,αγωνιστές GnRH (π.χ. Suprelorin),Cabergoline ,ανθρώπινες μέθοδοι που δεν προκαλούν το καταστροφικό φαινόμενο της “αντισταθμιστικής μετανάστευσης” .
Το φαινόμενο της πανώλης επίσης αφορά τον συνωστισμό των ζώων που βρίσκονται σε φάρμες ,όμως τέτοιες επιχειρήσεις δεν υπάρχουν στην Θεσπρωτία ,καθόλου .
Επίσης το πρόσφατο φαινόμενο του covit των ανθρώπων ,έδειξε ότι η απομόνωση ,κάνει τον ιό δυνατότερο και το ανοσοποιητικό ασθενέστερο.
Πρόταση μας είναι να οργανωθούν οι δήμοι ως προς τα συνήθη αντικείμενά τους ,προωθώντας υγιείς προτάσεις για την προστασία των πολιτών, της πανίδας και της χλωρίδας ,πολιτισμένα όπως αρμόζει στην σύγχρονη εποχή.
Η φύση δεν είναι εχθρός μας ,άλλα σύμμαχος στην επιβίωση μας και οφείλουμε να συμπορευόμαστε με αυτήν.
Η οργάνωση μας θα αντιδράσει με ένδικα μέσα ,σε κάθε παράτυπη ή παράνομη προσπάθεια καταστολής της ελεύθερης ζωής .
Η καταστολή ανθρώπων και ζώων αντιτίθεται σαν τακτική στον πολιτισμένο κόσμο και η εφαρμογή της ιστορικά ,μόνο χειρότερα προβλήματα έχει δημιουργήσει .
Με τιμή
Ο Πρόεδρος
Κόρπας Βασίλειος
