525
Δύο νομοσχέδια που αποτελούν μνημονιακή υποχρέωση και πρέπει να ψηφιστούν το αργότερο έως τα τέλη Ιουλίου φέρνει στην βουλή το υπουργείο Περιβάλλοντος. Αύριο εκτός απροόπτου θα κατατεθεί το σχέδιο νόμου για την πολεοδομική και χωροταξική μεταρρύθμιση και ακολουθεί το νομοσχέδιο για τα δάση, για το οποίο το ΥΠΕΚΑ ετοιμάζεται να δώσει σκληρή μάχη προκειμένου να υπερασπιστεί τις διατάξεις που πέρσι προκάλεσαν μαζικές αντιδράσεις ως προς τις επιτρεπόμενες επεμβάσεις αλλά και τον αποχαρακτηρισμό των χορτολιβαδικών και βραχώδη εκτάσεων που μετονομάστηκαν σε “δημόσιες γαίες”. Η επόμενη νομοθετική φουρνιά αναμένεται από το Φθινόπωρο και θα έχει σχέση με την ηλεκτρονική ταυτότητα του κτιρίου, την Τράπεζα Γης, ρυθμίσεις του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού κ.α
Σε πρώτη φάση ο αναπληρωτής υπουργός κ. Νίκος Ταγαράς, θα καταθέσει στην βουλή ένα πολεοδομικό νομοσχέδιο πέντε αξόνων, στο οποίο εντάσσονται μία σειρά από ξεχωριστές νομοθετικές παρεμβάσεις που προετοιμάζονται εδώ και μήνες. Πρόκειται για το νέο θεσμικό πλαίσιο που θα διέπει τους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς, την Ιδιωτική Πολεοδόμηση, τις χρήσεις γης και την υποχρεωτική εισφορά σε γη, η οποία δόθηκε σε διαβούλευση πριν από λίγες μέρες.
Στελέχη του υπουργείου δεν κρύβουν πάντως την ανησυχία που υπάρχει για την τύχη του νομοσχεδίου για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, το οποίο φαίνεται να κινείται ελαφρώς βελτιωμένο αλλά στην ίδια φιλοσοφία με τον αρχικό νόμο. Μετά το σάλο που προκάλεσαν προεκλογικά οι ρυθμίσεις για τον αιγιαλό, είναι το νέο μέτωπο που αναμένεται να ανοίξει η κυβέρνηση με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να κατασβέσει τις φωτιές που άναψαν πέρσι και μέσα από τα θερινά τμήματα της βουλής να καταφέρει να ψηφίσει το νέο νόμο του κράτους. Στο υπουργείο υποστηρίζουν ότι με το προηγούμενο καθεστώς τα δάση δεν προστατεύτηκαν και ότι εκείνο που χρειάζεται είναι οι επεμβάσεις που θα γίνουν να συνοδευτούν με μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας, δίνοντας συγχρόνως λύσεις σε χρονίζουσες περιπτώσεις που με ευθύνη της διοίκησης οι πολίτες βρέθηκαν αντιμέτωποι με σοβαρά νομικά και πολεοδομικά ζητήματα.
Ως πιο χαρακτηριστική περίπτωση αναφέρεται ο οικισμός του Αγίου Στεφάνου. Η περιοχή αριθμεί σήμερα 15.000 κατοίκους αλλά θεωρείται ότι είναι χτισμένη σε δασική έκταση καθώς το 1976 με απόφαση της Νομαρχίας τα όρια του οικισμού “ξεχείλωσαν” και από μερικά στρέμματα που ήταν το 1924 επεκτάθηκαν στα 3.000 στρέμματα. Η υπόθεση αποτελεί τον απόλυτο παραλογισμό του κράτους. Ως το 2005 οι πολεοδομίες εξέδιδαν κανονικά άδειες, παρά το γεγονός ότι από το 1985 υπήρχε απόφαση του ΣτΕ που ακύρωνε ως μη σύννομη την απόφαση της Νομαρχίας.
Οι άδειες συνέχισαν να εκδίδονται και μετέπειτα και παρά το γεγονός ότι τμήμα της επίδικης έκτασης (550 στρέμματα) κάηκε και κηρύχθηκε αναδασωτέο. Το 2005 με νέα απόφασή του το ΣτΕ αποφαίνεται ότι κακώς εκδίδονταν οικοδομικές άδειες σε αναδασωτέα περιοχή και έκτοτε η έκδοση αδειών έχει παγώσει. Σύμφωνα με πληροφορίες στο υπουργείο Περιβάλλοντος έχουν μελετήσει εκτενώς την υπόθεση του Αγίου Στεφάνου αλλά και άλλων περιοχών με ανάλογα προβλήματα και προσανατολίζονται σε οριστικές λύσεις που είναι πολύ πιθανόν να ενταχθούν στο νέο νομοσχέδιο για τα δάση. Η βασική φιλοσοφία τους είναι ότι εφόσον η διοίκηση έχει εκδώσει νόμιμες οικοδομικές άδειες και εφόσον δεν πρόκειται για αυθαίρετους οικισμούς θα υπάρξει λύση που θα βγάζει από την χρόνια ομηρία τους ιδιοκτήτες ακινήτων.
Σε ό,τι αφορά τις άλλες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου η μάχη προβλέπεται να δοθεί στα εξής σημεία:
-Στο γεγονός ότι οι χορτολιβαδικές εκτάσεις βγαίνουν από το πλαίσιο προστασίας των δασικών εκτάσεων και στρώνουν το έδαφος για αναπτυξιακές επενδύσεις. Παύουν να θεωρούνται προστατευμένες περιοχές, δεν κηρύσσονται αναδασωτέες, ενώ μπορούν να φιλοξενήσουν πλήθος τουριστικών, βιομηχανικών χρήσεων, ακόμα και να διατεθούν προς πολεοδόμηση. Ειδικά για τα τουριστικά, το νομοσχέδιο ανοίγει την πόρτα στα σύνθετα τουριστικά καταλύματα, ωστόσο από το ΥΠΕΚΑ υποστηρίζουν ότι αυτό θα γίνει με περιορισμούς που προβλέπουν ότι το σύνολο των οικοδομήσιμων χώρων δεν θα υπερβαίνει το 10% και ο ΣΔ θα πέσει στο 0,05 από 0,1 που ισχύει σήμερα.
– στην επέκταση και το είδος των δραστηριοτήτων που επιτρέπεται να εγκατασταθούν σε δάσος ή δασική έκταση. Επιτρέπονται εκπαιδευτήρια, ιεροί ναοί, χώροι αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων, κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών, πάρκα κεραιών, έργα ΑΠΕ, μονάδες παραγωγής ενέργειας από καύση, κτηνοτροφικές μονάδες και πλήθος άλλων χρήσεων.
Της Μαριάννας Τζάννε
Πηγή: newmoney.gr
