Οι μπεκατσες του Βορρα

 

Μπορεί οι μπεκάτσες να προτίμησαν φέτος τα μπεκατσοτόπια της Πελοποννήσου και των νησιών για να ξεχειμωνιάσουν, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιπες περιοχές της χώρας είναι «άδειες». Ειδικά στην Ανατολική Μακεδονία και στη Θράκη μπεκάτσες υπάρχουν, παραφράζοντας το γνωστό λεφτά υπάρχουν.

 

Αποφάσισα λοιπόν να εκδράμω στα πάτρια εδάφη στη Δράμα για μερικές μέρες στα αγαπημένα μου μπεκατσοτόπια. Οι πληροφορίες ήταν αντιφατικές. Αλλοι έβρισκαν πολλές και άλλοι από λίγες έως καθόλου. Οι θερμοκρασίες χαμηλές, ενώ οι παγωνιές το πρωί ήταν μεγάλες. Η θερμοκρασία το πρωί μέσα στην πόλη της Δράμας με το ζόρι ανέβαινε πάνω από τους -5 βαθμούς Κελσίου.

 

Το μόνο σίγουρο ήταν ότι έπρεπε να ψάξω πολύ για να βρω πού βρίσκονται οι μπεκάτσες. Την πρώτη μέρα έψαξα σε προσήλια δάση βελανιδιάς, σχετικά χαμηλού υψομέτρου, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που προσδοκούσα. Βρήκα μπεκάτσες αγριεμένες, γεγονός που με έκανε να καταλάβω ότι είχαν κυνηγηθεί τα μέρη τις προηγούμενες ημέρες.

 

Ετσι την επόμενη μέρα αποφάσισα να ψάξω σε μέρη με γαύρα και πουρνάρι και σε λίγο μεγαλύτερο υψόμετρο. Το πρωί με τις παγωνιές τα δάση στα προσήλια οροπέδια είναι πιο ζεστά και οι μπεκάτσες πολλές φορές τα προτιμούν.

 

Γρήγορα κατάλαβα ότι η επιλογή που έκανα ήταν η σωστή. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι το μέρος ήταν μια μικρή ζούγκλα και εγώ ήμουν μόνος μου και δεν θα ήταν το ευκολότερο πράγμα να μπορέσω να τουφεκίσω. Σύντομα η Κάρα, το τρίχρονο Σέττερ μου, φερμάρει και προσπαθώ να πάρω θέση αλλά γρήγορα σπάει τη φέρμα και αρχίζει να ποντάρει μέσα στα πυκνά πουρνάρια. Η μπεκάτσα έπαιζε με τον σκύλο. Ποδάρωνε και όταν καταλάβαινε ότι κινδυνεύει έκανε ένα επιτόπιο άλμα και κρυβόταν μέσα σε ένα πουρνάρι.

 

Δεν φοβόταν γιατί μπόρεσε και μέτρησε τον αντίπαλό της και κατάλαβε την απειρία του. Ομως η Κάρα δεν είπε την τελευταία της λέξη. Κάποια στιγμή καταφέρνει και την μπλοκάρει και προλαβαίνω και παίρνω θέση μπροστά από το σκυλί. Η μπεκάτσα έχει έρθει σε δύσκολη θέση αφού μπροστά της είναι ο κυνηγός και πίσω της ο σκύλος.

 

Τότε η μπεκάτσα κάνει κάτι που μόνο τα πολύ έμπειρα πουλιά κάνουν. Σηκώνεται και με ένα χαμηλού ύψους πέταγμα, περνάει πάνω από το κεφάλι του σκύλου και χάνεται μέσα στη ζούγκλα. Η μπεκάτσα κατάλαβε ότι ο κίνδυνος ήμουν εγώ και έκανε ό,τι έπρεπε για να μπορέσει να ξεφύγει. Αλλωστε, κάτι τέτοιες μπεκάτσες είναι που δεν ξεχνάμε ποτέ.

 

 

Αυτές είναι οι δύσκολες μπεκάτσες που βρίσκουμε από τον Δεκέμβρη και μέχρι το τέλος της κυνηγετικής περιόδου και αυτές είναι που δίνουν το χαρακτηρισμό μπεκατσόσκυλο στα σκυλιά μας. Διότι σκυλιά που φερμάρουν μπεκάτσες υπάρχουν πολλά, μπεκατσόσκυλα όμως λίγα. Ακούω ότι τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει η συμπεριφορά της μπεκάτσας και ότι δεν δέχεται φέρμα και φεύγει μπροστά από τα σκυλιά. Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω και να σας πω ότι η συμπεριφορά της μπεκάτσας εξαρτάται αποκλειστικά από τη συμπεριφορά του σκύλου.

 

Ο σκύλος είναι που καθορίζει εάν η μπεκάτσα θα δεχτεί φέρμα ή όχι. Ολα τα άλλα λέγονται απλώς για να πουλάνε ορισμένοι σκυλιά. Η εμπειρία, που αποκτά ένας σκύλος με τις πολλές εξόδους, είναι αυτή που βοηθά τον σκύλο στο πώς θα χειριστεί κάθε μπεκάτσα ώστε τελικά να καταφέρει να την μπλοκάρει.

 

 

 

Η Κάρα επηρεασμένη από το κυνήγι της πέρδικας και ούσα άπειρη στην μπεκάτσα έκανε πολλά λάθη στην προσέγγιση των πουλιών. Ομως μέρα με τη μέρα η βελτίωσή της ήταν φανερή και ελπίζω στο τέλος της χρονιάς να κυνηγάει έτσι όπως εγώ θέλω.

 

Την επόμενη ημέρα αποφάσισα να ανέβω πιο ψηλά αφού είχα μια πληροφορία ότι υπάρχουν αρκετές μπεκάτσες κοντά στα έλατα. Εφτασα στον κυνηγότοπο στις εννιά το πρωί, ενώ το θερμόμετρο έδειχνε -6 βαθμούς. Ηταν μια μεγάλη ρεματιά λίγο κάτω από εκεί που ξεκινούσαν τα έλατα.

 

Η προσήλια πλαγιά ήταν ένα τεράστιο δάσος βελανιδιάς και αποφάσισα να αρχίσω από εκεί το κυνήγι μου. Οι μπεκάτσες αρκετές και η Κάρα μου χάρισε αξέχαστες στιγμές. Το μεσημέρι αποφάσισα να αλλάξω σκυλιά και έβγαλα τον έμπειρο Μποξ, ένα δεκάχρονο Σέττερ, που έχει ιδιαίτερη αδυναμία στις μπεκάτσες. Ο Μποξ αμέσως κινήθηκε στην πλαγιά που η βλάστηση ήταν γαύρος με βελανιδιά και δεν είχαν πέσει ακόμη πάνω της οι ακτίνες του ήλιου.

 

Ο σκύλος απέδειξε πόσο έξω πέφτουμε πολλές φορές στην εκτίμησή μας για τις μπεκάτσες. Η πλαγιά πολύ πυκνή και παγωμένη, αλλά οι μπεκάτσες πολλές.

 

 

Οι παγωνιές που επικρατούν αυτήν την εποχή στη χώρα μας δεν είναι ικανές να επηρεάσουν τις μπεκάτσες γι΄ αυτό εξάλλου υπάρχουν πουλιά στη Μακεδονία και στη Θράκη.

 

Μπεκάτσες υπάρχουν. Απλώς θέλουν χρόνο και διάθεση για να μπορέσουμε να τις βρούμε.

 

Κωνσταντίνος Λουρής

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Κωνσταντίνος Λουρής

 

Πηγή : ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ