Κυνηγωντας με τα Γαλλικα Μπρακ στην Ελλαδα

Η πρώτη εντύπωση που αποκομίζει κανείς όταν βλέπει για πρώτη φορά ένα Γαλλικό Μπρακ Πυρηναίων είναι ότι πρόκειται για ένα Αγγλικό Πόιντερ με αρκετά χαρακτηριστικά ενός Κούρτσχααρ.

 

Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Επιπλέον, ακόμη και οι ρίζες τους δεν είναι γαλλικές.

 

Τα γαλλικά Μπρακ

 

 

Στην Ελλάδα η φυλή αυτή δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής αν και είναι ιδανική για το κυνήγι στα μεσογειακά εδάφη. Ενας από τους λάτρεις αυτής της φυλής είναι ο Γιάννης Ρεφειάδης από την Κομοτηνή και είναι ο καταλληλότερος άνθρωπος για να μας εξηγήσει πώς είναι να κυνηγάει κανείς με τα Γαλλικά Μπρακ Πυρηναίων στην Ελλάδα.

 

«Απέκτησα το πρώτο μου Γαλλικό Μπρακ, ένα θηλυκό σκυλί που άκουγε στο όνομα Βέρα, πριν από 10 χρόνια περίπου. Στη συνέχεια ζευγάρωσα τη σκύλα αυτή με τον Αρνό, ένα εξαιρετικό δείγμα της φυλής, που ανήκε στην ιδιοκτησία του Τάσου Ιερόπουλου, ενός μεγάλου κυνόφιλου που αγάπησε αυτή τη φυλή και ο οποίος έκανε πολλά ταξίδια στο εξωτερικό για να φέρει άξια κυνηγόσκυλα. Από αυτό το ζευγάρωμα προέκυψαν τα σκυλιά που έχω σήμερα στα χέρια μου και είναι ο Σέλας και η Βόλγκα.

 

Μετά ένα ζευγάρωμα της Βόλγκα προέκυψε και ο Δίας», μας λέει ο Γιάννης Ρεφειάδης. «Οι Γάλλοι συνεχίζουν και το αποκαλούν Πόιντερ, αλλά ένα Γαλλικό Μπρακ Πυρηναίων δεν είναι ούτε Πόιντερ αλλά ούτε και Κούρτσχααρ. Δεν μοιάζουν ούτε στην εμφάνιση αλλά ούτε και στην εργασία.

 

Ούτε Πόιντερ… ούτε Κούρτσχααρ 

 

Τα Γαλλικά Μπρακ των Πυρηναίων ορισμένες φορές φερμάρουν σαν Πόιντερ, άλλες φορές πάλι σαν Κούρτσχααρ και άλλες φορές κάνουν καθιστές φέρμες. Αυτό τι σημαίνει ότι είναι Σέττερ; Οχι, είναι μια ξεχωριστή φυλή.

 

Το Γαλλικό Μπρακ Πυρηναίων είναι ένας σκύλος ιδανικός για όλα σχεδόν τα κυνήγια και επιπλέον φτιαγμένος για να κυνηγάει στα δύσκολα μεσογειακά εδάφη. Εκτός από το κυνήγι της μπεκάτσας, την οποία κυνηγάω με πολύ πάθος, με τα σκυλιά αυτά πάω στον βάλτο, στα ορτύκια και στις πέρδικες. Είναι έξυπνα σκυλιά τα οποία προσαρμόζονται στο θήραμα και στο έδαφος που κυνηγούν για φέρουν σε πέρας την αποστολή τους. Μεγάλο τους προσόν είναι η συνεργασία με τον κυνηγό. Κυνηγούν για το αφεντικό τους. Και μη νομίζετε ότι είναι σκυλιά που δεν ανοίγονται. Το αντίθετο. Μπορεί να φύγουν και μισό χιλιόμετρο αν αυτό πρέπει να κάνουν και θα μείνουν φερμαριστά μέχρι να φτάσει δίπλα τους ο κυνηγός. Οταν όμως θα πρέπει να βρουν τα δύσκολα ντοπιάρικα ορτύκια, η έρευνά τους θα είναι πιο κοντινή.

 

 

 

Οταν πάω για τρυγόνια ή για υδρόβια δεν κάνω βήμα από το καρτέρι. Περιμένουν υπομονετικά δίπλα μου και όταν πρέπει θα απορτάρουν το θήραμα. Ενα άλλο μεγάλο προτέρημα είναι οι μεγάλες αντοχές σε ολοήμερα κυνήγια και η προσαρμοστικότητά τους και στις χαμηλές αλλά και στις υψηλές θερμοκρασίες. Με το ίδιο πάθος που θα απορτάρει ένα πρασινοκέφαλο από μια παγωμένη ημέρα του χειμώνα, με το ίδιο πάθος θα κυνηγάει ορτύκια μέσα στο λιοπύρι του Αυγούστου».

 

Mπεκατσόσκυλα

 

Τα Γαλλικά Μπρακ των Πυρηναίων έχουν προτίμηση σε κάποιο θήραμα; Για να δούμε τις μας λέει ο Γιάννης Ρεφειάδης: «Ο πατέρας μου με μύησε στα μυστικά του γουρουνοκυνηγιού και κυνηγούσα πολλά χρόνια γουρούνια. Κυνηγώντας αγριογούρουνα έμαθα πολλούς μπεκατσότοπους και τα τελευταία χρόνια κυνηγάω μπεκάτσα κάνοντας περισσότερες από 50 εξόδους από τη Φτέρη του Ολύμπου έως το Ορμένιο.

 

 

Εχω κυνηγήσει με διάφορες φυλές με Πόιντερ, με Σέττερ και με Κούρτσχααρ. Είχα καλά σκυλιά, όμως θεωρώ ότι τα Γαλλικά Μπρακ Πυρηναίων έχουν γεννηθεί για να κυνηγούν μπεκάτσα. Δείχνουν μια ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτό το θήραμα και να σας πω την αλήθεια, αυτό είναι που θαυμάζω σε αυτά. Χαριτολογώντας τα ονομάζω οι “εφευρέτες της μπεκάτσας”.

 

Aνεπανάληπτη έκφραση

 

Ενα Γαλλικό Μπρακ θα ανοιχτεί για να βρει την μπεκάτσα μέσα στο δάσος και θα σαρώσει κυριολεκτικά το έδαφος. Πολλές φορές έχω βρει τα σκυλιά φερμαρισμένα σε απόσταση μεγαλύτερη από πεντακόσια μέτρα από μένα. Οταν πιάσει την αναθυμίαση αρχίζει και γίνεται προσεκτικό και όταν τελικά φερμάρει η έκφρασή του είναι ανεπανάληπτη.

 

Αν έχει να κάνει με μια πονηρή ή με ανήσυχη μπεκάτσα, γρήγορα αλλάζει η συμπεριφορά του και γίνεται ακόμη πιο προσεκτικό κρατώντας την μπεκάτσα σε απόσταση μέχρι να καταφέρει να την μπλοκάρει.

 

Εχουν εξαιρετική αίσθηση του θηράματος. Ανάλογα με τον καιρό και την εποχή ξέρουν να επιλέγουν τα μέρη που θα ψάξουν για να βρουν τις μπεκάτσες.

 

Θεωρώ ότι στον τρόπο εργασίας τους στο κυνήγι της μπεκάτσας έχουν συγκεντρωμένα όλα τα θετικά στοιχεία που έχουν τα Πόιντερ, τα Σέττερ και τα Κούρτσχααρ μαζί. Δηλαδή, έχουν τη μύτη του Πόιντερ, την πονηριά του Σέττερ και την εξονυχιστική έρευνα που έχει ένα Κούρτσχααρ. Πώς λοιπόν να μην είναι εξαιρετικά στο κυνήγι της μπεκάτσας;

 

Με την ευκαιρία θα σας πω ένα περιστατικό που συνέβη φέτος σε κυνήγι μπεκάτσας. Κυνηγούσα και με τα τρία σκυλιά μαζί όταν άκουσα το μπίερ του ενός σκύλου να χτυπάει. Πηγαίνοντας προς το φερμαριστό σκύλο άκουσα και τα μπίερ των άλλων δύο σκύλων να χτυπάνε και θεώρησα ότι έκαναν συναίνεση. Ομως οι ήχοι προέρχονταν από διαφορετικές κατευθύνσεις και αυτό αρχικά με μπέρδεψε.

 

Τελικά μετά από αρκετή ώρα διαπίστωσα ότι και οι τρεις σκύλοι ήταν φερμαρισμένοι σε διαφορετικές μπεκάτσες. Τουφέκισα και τις τρεις μπεκάτσες και κανένας σκύλος δεν έσπασε τη φέρμα του».

 

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι μπορείτε να πάρετε μια γεύση για το πώς κυνηγούν τα Γαλλικά Μπρακ Πυρηναίων στην τελευταία ταινία που γύρισε ο Πέτρος Μουσούλης με τίτλο ?ΜΠΕΚΑΤΣΕΣ 2014? όπου μπορείτε να δείτε εν δράσει τα Μπρακ του Γιάννη.

 

Υπάρχει όμως το μέλλον των Γαλλικών Μπρακ Πυρηναίων στους ελληνικούς κυνηγότοπους;

 

Τι γίνεται όμως στην Ελλάδα με την εκτροφή της φυλής; Πώς βλέπει ένας λάτρης της φυλής το μέλλον της;

 

«Αξίζει αυτή η φυλή να κρατηθεί και να αναπτυχθεί. Μακάρι να υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που θα είχαν τη δυνατότητα να φέρουν κάποια καλά σκυλιά από το εξωτερικό ώστε να αναπτυχθεί η εκτροφή στην Ελλάδα. Τα σκυλιά μου αρχίζουν και μεγαλώνουν, όπως και η ανησυχία μου για το μέλλον αυτής της εξαιρετικής φυλής. Επειδή υπάρχουν πολύ λίγα σε αριθμό σκυλιά, είναι επόμενο να υφίσταται μεγάλος βαθμός δυσκολίας στην εύρεση κατάλληλων σκύλων για αναπαραγωγή.

 

Δηλαδή να μην είναι συγγενικά τα αίματα και να διατηρούν ειδικά μορφολογικά χαρακτηριστικά. Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι ελπίδες μου για ένα πετυχημένο ζευγάρωμα αναπτερώθηκαν, καθώς πιστεύω ότι έχω εντοπίσει κάποιους πολύ αξιόλογους σκύλους αυτής της φυλής και ευελπιστώ με το επικείμενο ζευγάρωμα να καταφέρουμε να βάλουμε ένα λιθαράκι στη διατήρηση και ανάπτυξη αυτής της φυλής στη χώρα μας…»

 

 

 

 

 

ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ;

 

Το Γαλλικό Μπρακ Πυρηναίων είναι το πρώτο από τα Γαλλικά Μπρακ που δημιουργήθηκαν και προέρχεται από μια ιταλική φυλή που ονομαζόταν «Σκύλοι του διχτυού». Αργότερα οι σκύλοι αυτοί μεταφέρθηκαν στην Ισπανία και μετέπειτα στη Γαλλία και στην Αγγλία. Η φυλή ήταν αγαπητή στους βασιλικούς κύκλους και σύντομα πήρε το όνομα Μπρακ του Καρόλου του 10ου. Ηταν ένας βαρύς και αργός σκύλος που κυνηγούσε δίπλα με τον κυναγωγό του. Το 19ο και τον 20ό αιώνα η εκτροφή της φυλής κάνει πολύ μικρά βήματα προόδου και μόνο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου αρχίζει να εξελίσσεται σημαντικά.

 

Ο δρ Castets ώθησε την εκτροφή των παλαιών Γαλλικών Μπρακ προς έναν πιο ελαφρύ «τύπο», ενώ μεταγενέστερα την προσπάθεια συνέχισε ο B. Senac-Langrange που «ελάφρυνε» ακόμα περισσότερο τη φυλή για να την κάνει «ανταγωνιστική» απέναντι στα αγγλικά κυνηγόσκυλα.

 

Από τότε η φυλή εκτρέφεται σχεδόν αποκλειστικά από Γάλλους και Καναδούς εκτροφείς και μόλις πριν από μια δεκαετία άρχισαν δειλά δειλά και οι Ιταλοί να εκτρέφουν τα Γαλλικά Μπρακ Πυρηναίων.

Σήμερα στη Γαλλία δεν υπάρχουν περισσότερα από 6.000 ζώα και εκτός αυτής δεν ξεπερνούν τα 2.000.

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΥΡΗΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΟΥΣΟΥΛΗΣ