620
Ολη τη νύχτα γύριζε πλευρό, αδύνατον να κοιμηθεί. Ξημέρωνε Κυριακή. Μια Κυριακή μετά τη λήξη του αγριογούρουνου. Μια εβδομάδα απραξίας πέρασε ένιωθε σαν ψάρι έξω από το νερό. Και σα να μην είχε όλο αυτό το ξενέρωμα δεν ήξερε τι να ψηφίσει, αυτός που πάντα τα είχε όλα τακτοποιημένα από μήνες πριν. Παλιός αριστερός ήθελε κάτι να αλλάξει από χρόνια ένας κόμπος του κάθονταν στο λαιμό κάθε φορά που άνοιγε την τηλεόραση. Τον πυροβολούσαν από παντού με ανοικτά τσοκ και 27βολα. Ακόμα και ο πιο στραβός παρουσιαστής έβρισκε στόχο πάνω του.
Δεν έβγαινε ο μήνας με τίποτα τα τελευταία χρόνια. Εκαιγε χλωρές οξιές εισαγωγής από τη Βουλγαρία. Στο μεταξύ οι δικές του οι οξιές, οι οξιές του χωριού του έπεφταν και σάπιζαν στο δάσος. Ηταν μόνιμα κρυωμένος ακόμα και όταν ήταν δίπλα στην ξυλόσομπα. Είχε την εντύπωση ότι έξω από το σπίτι κάνει λιγότερο κρύο…
Μάλλινες κάλτσες ακόμα και στον ύπνο. Από τότε που έχασε τη δουλειά του χρωστούσε παντού. Γύρισε στο χωριό από την Αθήνα και προσπάθησε να καλλιεργήσει τα χερσωμένα με πεύκα χωράφια του. Αδιέξοδο.
Ευτυχώς, που φέτος πήγε καλά ο μπαξές, ο κήπος του με τις ντομάτες, τις πατάτες και τα λάχανα. Πήγαν καλά και τα κυνήγια. Χωρίς δουλειά και με χρόνο περίσσιο ήταν ολημερίς έξω από τα μέσα του Σεπτέμβρη.
Λαγοί, αγριογούρουνα, φάσες. Μπερεκέτι. Φέτος την άνοιξη σχεδίαζε να ξεχερσώσει το χωράφι με τις λεπτοκαρυές που από χρόνια πια έγινε πευκόδασος. Θα το κάνει και ας του κάνουν μήνυση. Επτά στρέμματα φάτσα στον ήλιο, δίπλα στο ποτάμι με μαύρα μαλακά χώματα. Τι θα πει «απαξ δάσος δάσος?» έτσι του είπαν στο καφενείο.. Εγώ θα το κάνω αεροδρόμιο.
Ηλθε ο γιος του από προχθές ήλθε να ψηφίσει.
Μπα, μην ακούς κανέναν, του είπε. Το δάσος εσύ το κράτησες. Εσύ και ο παππούς. Δεν έχει δουλειά κανένας εδώ πάνω.
Χάλασαν της πόλης μια χαρά, έρχονται τώρα να τα κάνουν μπάχαλο και εδώ έξω, θυμήθηκε τα τελευταία λόγια του γερο-αγροφύλακα όταν πήγε τον παπά στο σπίτι του να τον μεταλάβει.
Βάρβαρος, ναι βάρβαρος είναι βάρβαρος ο κυρ Παντελής. Λένε αυτοί στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή είναι κυνηγός και αυτοί που λένε ότι απαγορεύεται να μαζεύει τα ξύλα στο δάσος και αυτοί που ξόδεψαν τόσα πολλά για να κάνουν τα αεροπλάνα βόλτες στις αυλές των αλεπούδων και αυτοί που θα τον στείλουν φυλακή γιατί έκοψε 10 πεύκα για να σπείρει πατάτες.
Τώρα στα 80 του έγινε βάρβαρος, γιατί είναι κυνηγός ακόμα… Δεν έκλεισε μάτι μέχρι που ο ήλιος σηκώθηκε ψηλά. Στην τηλεόραση είχε τους αρχηγούς των κομμάτων που ψήφιζαν. Ολοι μαζεμένοι στο ίδιο πέτρινο μικρό δωμάτιο, όλη η οικογένεια. Μια σόμπα λαμπύριζε στη μέση βγάζοντας εκείνο το γλυκό γουργουρητό της καιόμενης ξερής βελανιδιάς. Ηταν ευτυχισμένος για πρώτη φορά εδώ και καιρό και περίεργα, γαμώτο, είχε ζέστη εκεί μέσα. Οι γιοι του, τα εγγόνια του, οι νύφες, όλοι μαζί γύρω από τη σόμπα.
Τι ψήφισες ρε? Ρώτησε το γιο του, μην περιμένοντας απάντηση.
Πατέρα, ψήφισα αυτόν που θα σ’αφήσει να ξηλώσεις τα πεύκα από το χωράφι του παππού.
Υπάρχει τέτοιος ρε Μήτσο? Υπάρχει? Ρώτησε ο κυρ Παντελής, μην περιμένοντας πάλι απάντηση.
Ναι ρε πατέρα, υπάρχει και είναι παντού σχεδόν σε όλα τα κόμματα. Εχει ρε Παντελήδες, σαν εσένα
Μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει. Σηκώθηκε, ξυρίστηκε και έβαλε κολώνια. Η κυρά Δέσποινα η κυρά του σταυροκοπήθηκε
Πάει αυτός, είπε
Σε λίγο έπινε τον καφέ του στο καφενείο. Ηρεμος και χαμογελαστός. Ξεκουράστηκε και ας μην είχε κοιμηθεί. Τον ξεκούρασε η απόφασή του. Σηκώθηκε, πήγε στο σχολείο και μπήκε στο παραβάν . Δεν είναι βάρβαρος.
Δεν ήταν ποτέ. Την ώρα που έβγαινε από το σχολείο γελούσε δυνατά μόνος του. Του’ρθε στο νου ο Διονύσης Παπαγιανόπουλος μια ατάκα του…
Οξω ρε..
Ρε μπας και είναι βάρβαρος?? Μπα, έγινε όμως! Τον κάνανε αυτοί με τα προγράμματά τους.
ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ, ΑΔΕΛΦΙΑ ΚΥΝΗΓΟΙ.
του Σωτήρη Δημηρόπουλου για το ihunt.gr
