2,7K
Είναι γνωστά τα τσαλιμάκια και τα κόλπα του λαγού στους λαγοκυνηγούς.. Με τόσους εχθρούς στην φύση πέρα από τους κυνηγούς, αν δεν χρησιμοποιούσε όλη την πονηριά του για να μπερδέψει τους διώκτες του,σήμερα δεν θα υπήρχε λαγός για να τον κυνηγάμε.Οι αγροτικοί και δασικοί δρόμοι, τα καθαρά μονοπάτια, είναι ιδανικά για να μπερδέψει τα σκυλιά, πηγαίνοντας μπρός πίσω πάνω στον ίδιο ντορό και αλλάζοντας κατεύθυνση.
Ο ασβός δεν χρειάζεται να προσέχει ιδιαίτερα. Μια συνεχής σειρά πατημάτων στην άκρη του δρόμου “φωνάζει” από μακρυά για την παρουσία του στο καλαμποκοχώραφο και την πορεία του προ τη ρεματιά.
Πολλές φορές τα πιο άπειρα σκυλιά χάνονται μέσα στα δαιδαλώδη ίχνη της πορείας του λαγού στον τόπο που βόσκει ή παίζει και καθώς περνάει η ώρα και χάνεται η υγρασία, χάνονται και οι ευκαιρίες να πιάσει το σκυλί τον τελευταίο ντορό που θα το οδηγήσει στο γιατάκι του.
Οι έμπειροι λαγοκυνηγοί ,αν βοηθούν οι συνθήκες, ιδίως μετά από βροχή, μπορούν να βοηθήσουν τα σκυλιά τους να ξεδιαλύνουν τον γρίφο που τους έχει ανατεθεί να επιλύσουν.. «Πού είναι κρυμμένος ο λαγός ;»
«Διαβάζοντας» τον ντορό πάνω στον λασπωμένο δρόμο, στην άκρη κάποιου χωραφιού όπου περνά προσεκτικά για να πεταχτεί σε σίγουρο χορταριασμένο έδαφος, σε κάποιο όργωμα που αποφασίζει να διασχίσει, ξεκαθαρίζει με μιας το τοπίο και «βλέπει» καθαρά που έπιασε ο λαγός.
Το μοιραίο λάθος . Ενα μόνο ίχνος καθώς διέσχισε τον δρόμο ήταν αρκετό για να “δείξει” προς τα πού έπιασε πρωινό γιατάκι.
Αυτό φυσικά προϋποθέτει να γνωρίζουν τέλεια τόσο την περιοχή όσο και τις συνήθειες του λαγού. Και κυρίως να μπορούν να ξεχωρίσουν τα ανεπαίσθητα μερικές φορές πατήματα που αφήνει ο πονηρός λαγός στους λασπωμένους δρόμους.
Λίγο πριν το γιατάκι του ,καθώς κατέβαινε προσεκτικά την απότομη κατηφόρα δεν μπόρεσε μην αφήσει πάτημα καθώς σταμάτησε για αλλαγή κατεύθυνσης
Το ξέρει και ο λαγός ότι θα τον προδώσουν τα πατήματα του. Γιαυτό μερικές φορές αφήνει έντονα ίχνη που οδηγούν σε λάθος κατεύθυνση ή πατά ανάλαφρα όταν πρόκειται να διαλέξει κατεύθυνση διαφυγής.
Όμως ακόμη και τότε ένα νυχάκι αρκεί για να προδώσει την κατεύθυνση του. Αυτό θα εκμεταλλευτεί ο έμπειρος λαγοκυνηγός ,θα πάρει τα σκυλιά του από το άσκοπο περιπλάνημα τους στον χώρο βοσκήματος και θα τα οδηγήσει στον τόπο που έπιασε το πρωινό γιατάκι.
Είναι οι μέρες που ο λαγός είναι άτυχος.. Μπορεί τα τσαλίμια του να μπερδεύουν τα άπειρα ή και έμπειρα μερικές φορές σκυλιά, όμως τα ίχνη που μπορεί να διαβάσει ο έμπειρος λαγοκυνηγός προδίδουν την πορεία του.
Είναι οι μέρες που πρέπει να χρησιμοποιήσει όλη την πανουργία του ώστε να ξεφύγει, είτε πλακώνοντας μέσα σε κάποιο αδιαπέραστο πυκνό ή να ξεφύγει πονηρά πριν τον πλησιάσουν τα σκυλιά.
Αν επιζήσει 2-3 φορές ,τότε γίνεται ένας «δύσκολος» λαγός, που θα παιδεύει σκυλί και κυνηγό προσφέροντας και στους δυό την ευχαρίστηση της καταδίωξης.
Το άγριο τσίριγμα του ξεπετάγματος, το απεγνωσμένο γαύγισμα όταν τον πλησιάσουν τα σκυλιά, το αργό και απελπισμένο κλαφούνισμα όταν προσπαθούν να ξεμπερδέψουν το νέο κουβάρι ιχνών που άφησε ο λαγός πίσω του.
Ο Θωμάς Μπατσέλας με το λαγό που ιχνηλατούσε
Και η μεγαλύτερη ευχαρίστηση των λαγοκυνηγών είναι όταν επιτέλους θα ακουστεί το νέο τσίριγμα και αμέσως μετά όλη η χορωδία των λαγωνικών θα συμμετάσχει ορμητικά και μελωδικά.
«Τον σήκωσαν…..Πιάσε το μονοπάτι…..Θα τον γυρίσουν».
Γιαυτές τις στιγμές ζούν οι λαγοκυνηγοί εδώ και χιλιάδες χρόνια.
του Θωμά Μπατσέλα για το ihunt.gr
