708
Η χήνα με τα χρυσά αυγά
Ένα εξαιρετικά κίτρινο δημοσίευμα κυκλοφόρησε πρόσφατα στο διαδίκτυο και αναπαράχθηκε ακόμη και από ιστοσελίδες που θα ήθελαν να χαρακτηρίζονται σοβαρές.
Φαίνεται πως η ουσία της ενημέρωσης, δεν πουλάει όσο η στρέβλωση της πραγματικότητας και ακόμη και εκεί που δεν υπάρχει είδηση, οι επαγγελματίες του χώρου, από νοσηρή φαντασία ή προσωπικό αισχρό κέρδος, γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους δεοντολογία και αναγνώστες και συνθέτουν ανύπαρκτες ιστορίες κατά πως τους βολεύει.
Στο συγκεκριμένο δημοσίευμα με αφορμή τη σύλληψη δύο λαθροθηρών που είχαν θηρεύσει παράνομα τρείς(!) πρασινοκέφαλες πάπιες σε απαγορευμένη για τη θήρα περιοχή, γνωστή για την «αξιοπιστία» της στα περιβαλλοντικά εφημερίδα, καταλήγει ακόμη και στην κατάθεση «τιμοκαταλόγου» σχετικά με το πόσο πωλούνται τα παράνομα θηρευθέντα υδρόβια, με ειδική μνεία στη νανόχηνα που είναι λέει η ακριβότερη.
Επειδή προφανώς δε μπορεί να στοιχειοθετηθεί κάποια αντικειμενική και ουσιαστική απειλή για τη νανόχηνα, πιθανά γιατί τότε θα θίγονταν συγκεκριμένα συμφέροντα που σχετίζονται με την καταστροφή των ενδιαιτημάτων της, στήθηκε έτσι ένα από τα πιο φαιδρά παραμύθια στην ιστορία της ψευδεπίγραφα οικολογικής προπαγάνδας.
Ο λόγος προφανής, πρέπει πάσει θυσία να υποστηριχτεί η άποψη ότι η νανόχηνα «απειλείται» από τους κακούς κυνηγούς και προφανώς να συνεχιστεί η αδιάκοπη ροή Ευρωπαϊκών κονδυλίων προς συγκεκριμένους φορείς, που εδώ και πολλά χρόνια έχουν οικειοποιηθεί την «προστασία» του συγκεκριμένου είδους, μέσα από την εκπόνηση πλήθους μελετών, από τις οποίες όμως καμία δεν έχουμε δει μέχρι σήμερα έστω ελάχιστα θετικά αποτελέσματα. Ή έστω δεν τα ανακοινώνουνε οι «υπεύθυνοι».
Για το «στήσιμο» της υπόθεσης επιστρατεύτηκαν ένας Βεροιώτης (!) «ακτιβιστής», ο οποίος παρουσιάζεται αυθαίρετα ως άριστος γνώστης όλων των υγροτόπων της Β. Ελλάδος και ένας «φύλακας», ο οποίος εκθέτει αβίαστα εαυτόν και την Υπηρεσία του, αναφέροντας γαργαλιστικές λεπτομέρειες περί της λαθροθηρίας επί απειλούμενων ειδών σε προστατευόμενες περιοχές γενικά και αόριστα.
Ο φύλακας, ο οποίος δε διστάζει να δώσει στους αναγνώστες και τιμοκατάλογο σχετικά με το πόσο πωλούνται τα παράνομα θηρευθέντα υδρόβια σε ταβέρνες της Θεσσαλονικης (!), αποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο άριστη γνώση σε μία σειρά παραβατικών συμπεριφορών, για την πάταξη των οποίων ενώ τυγχάνει να είναι ο θεσμικά υπεύθυνος, δεν παραθέτει το ιστορικό καμίας ενέργειας δικής του ή της Υπηρεσίας του.
Έτσι, το πρώτο που θα έπρεπε να διερευνηθεί με βάση το συγκεκριμένο δημοσίευμα είναι το ερώτημα τι έχει πράξει ο φύλακας και κατ’ επέκταση η Υπηρεσία που τον περιλαμβάνει στο προσωπικό της, σχετικά με το θέμα. Και στην περίπτωση που δεν έχει προχωρήσει ποτέ σε κάποια σχετική σύλληψη, για ποιό λόγο εμφανίζεται λαλίστατος σχετικά με τις λεπτομέρειες της παραβατικής συμπεριφοράς λαθροκυνηγών τους οποίους ποτέ δεν έπιασε, παρά το ότι γνωρίζει άριστα τις κινήσεις τους;
Δε γίνεται αντιληπτό ούτε από τον ίδιο ούτε από τους προϊσταμένους του το γεγονός πως με την ευφράδεια περί λαθροθηρίας, απαξιώνει και εκθέτει ανεπανόρθωτα (στο βαθμό που δεν έχει προχωρήσει σε καμία σχετική μήνυση), πέραν από τον εαυτό του και την Υπηρεσία, σε μία εποχή που ως θεσμός βάλλεται αναίτια από παντού;
Ο αρθρογράφος της εφημερίδας, συμπληρώνοντας την παραπάνω «ωδή» στη δημοσιογραφική δεοντολογία, ντύνει το άρθρο του με προσεκτικά επιλεγμένες λέξεις με σκοπό να προκαταβάλλει τα συναισθήματα κάθε αναγνώστη και να μην τον αφήσει ούτε σε μία σειρά από τις αράδες του, να εξάγει μόνος του τα δικά του αντικειμενικά συμπεράσματα.
Έτσι, από την πρώτη παράγραφο, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς πως το δημοσίευμα δεν ισοδυναμεί με έρευνα και παράθεση τεκμηριωμένων στοιχείων, αλλά με προκλητική απόπειρα επιρροής και χειραγώγησης του αναγνωστικού κοινού, με ένα και μοναδικό σκοπό το να καταλήξει στο συμπέρασμα πως η νανόχηνα απειλείται από τους κυνηγούς και «κάποιοι», χρειάζονται για να τη «σώσουνε».
Για το «σώσιμο» βέβαια της νανόχηνας θα γίνει χρήση και μερικών εκατομμυρίων ευρώ από αυτά που ακόμη και σήμερα δίνει με περισσή ευκολία η Ε.Ε. σε φορείς και οργανώσεις που δε φέρουν κανένα πιστοποιητικό ορθής λειτουργίας, παρά χρησιμοποιούν ένα όνομα για να παράγουν κέρδη χωρίς κανένα αποτέλεσμα επί του αντικειμένου τόσα χρόνια τώρα.
Δε θα περίμενα βέβαια και κάτι διαφορετικό από μία ομάδα κρατών όπως η Ε.Ε. , η οποία σα θεσμός καταρρέει όλο και περισσότερο στα μάτια των Ευρωπαίων, με τα όσα ανέχεται να συμβαίνουν στις χώρες του Νότου αλλά και στην Ουκρανία αυτές τις μέρες.
Αφήνω τη νεκρή ανθρωπιστικά Ε.Ε. και επιστρέφω στην πρώτη παράγραφο του συγκεκριμένου άρθρου:
«Οι αδίστακτοί λαθροκυνηγοί εισβάλλουν μέσα σε προστατευόμενες περιοχές και εκτελούν τα απειλούμενα πτηνά προκειμένου να τα διοχετεύσουν στη μαύρη αγορά και σε εστιατόρια της Θεσσαλονίκης.»
Η λέξη «αδίστακτοι», συνιστά αυθαίρετη αναφορά, που χρησιμοποιείται για να προκαταλάβει τα συναισθήματα του αναγνώστη. Είναι δεδομένο το γεγονός πως κάποιος που «διστάζει» δεν πάει να γίνει λαθροθήρας. Λαθροθήρας και διστακτικός είναι αντίθετες έννοιες. Η συγκεκριμένη αναφορά δεν εξυπηρετεί την αλήθεια και τη δημοσιογραφική δεοντολογία αλλά προφανώς το σκοπό που αναφέρθηκε παραπάνω.
Η λέξη «εισβάλλουν», συνιστά επίσης συνειδητά αυθαίρετη επιλογή. Τα ρήματα της Ελληνικής που εκφράζουν την είσοδο κάποιου σε ένα χώρο είναι πολλά. Το πιο σύνηθες ρήμα είναι το «μπαίνουν». Στο ρήμα εισβάλλω το πρώτο λεξικό που άνοιξα, όταν πρόκειται για «χώρο» δίνει τον ορισμό: «χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις επίθεσης εισέρχομαι, μπαίνω βίαια σε χώρο, με εχθρική, επιθετική διάθεση»
Προφανώς δε χρειάζεται λεξικό. Την ετυμολογία της λέξης τη γνωρίζουν όλοι, άρα και ο «αρθρογράφος», ο οποίος απροκάλυπτα χρησιμοποιεί από την πρώτη παράγραφο λέξεις που παραπέμπουν σε μάχη για να προκαταλάβει τα συναισθήματα του αναγνώστη (μας περνάει δηλαδή για ηλίθιους).
Η πρόταση «μέσα σε προστατευόμενες περιοχές», συνιστά επίσης αυθαίρετη, γενικόλογη και λαμβάνοντας υπόψη το υπόλοιπο κείμενο, «στημένη» αναφορά, με σκοπό τον ίδιο που αναφέρεται και παραπάνω. Δε μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά το γεγονός πως από ένα περιστατικό φτάσαμε σε όλες τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας.
Στη φράση «και εκτελούν τα απειλούμενα πτηνά», γίνεται επίσης συνειδητά προσεκτική επιλογή του ρήματος. Η λέξη εκτελώ, υπονοεί (όταν πρόκειται για θανάτωση), την αδυναμία του θύματος να ξεφύγει από τον εκτελεστή του, κάτι το οποίο δε συμβαίνει ποτέ στο κυνήγι (νόμιμο ή παράνομο) με δεδομένο το γεγονός πως κάθε μεμονωμένο θήραμα, έχει μία δια τον πληθυσμό του (στην περιοχή) πιθανότητες να θανατωθεί σε δεδομένη χρονική στιγμή από κάποιον κυνηγό.
Το γεγονός πως από τις τρείς πρασινοκέφαλες πάπιες που αποτελούν θηρεύσιμο είδος, μεταφερόμαστε μυστηριωδώς στα «απειλούμενα» είδη, συνιστά άλλη μία δημοσιογραφική επιτυχία του συντάκτη, ο οποίος μέσα σε τόσες λίγες γραμμές κειμένου ξεδιπλώνει πρωτοφανείς «λογοτεχνικές» αρετές.
Για τη μαύρη αγορά και τα εστιατόρια της Θεσσαλονίκης δε μπορώ να σχολιάσω κάτι διατηρώντας παράλληλα το ήθος και τις αρχές που διέπουν το γραπτό λόγο του Τρυποφράκτη.
Αναρωτιέμαι μόνο αν οι κύριοι που υπογράφουν τα παραπάνω αισχρά, θα μπορούσαν να αναφέρουν έστω και ένα συγκεκριμένο περιστατικό παράνομα θηρευθέντος πτηνού που να κατέληξε σε συγκεκριμένο εστιατόριο. Όχι πως δεν καταλήγουν θηράματα σε ταβέρνες. Αυτό στο βαθμό που δε μπορεί να ελεγχθεί δε μπορεί και να το αποκλείσει κανένας. Το θέμα είναι όμως πως οι συγκεκριμένοι το παίζουν ειδήμονες και κεφαλαιοποιούν μετοχές στο αναγνωστικό κοινό, ενώ είναι προφανές ότι δεν καταθέτουν κανένα τεκμήριο για τα όσα αναφέρουν, άρα ΔΕΝ είναι ειδήμονες.
Για την παραπάνω ανάλυση και κριτική που ασκώ, επέλεξα συνειδητά να μην αναφέρω τα στοιχεία που θα προδίδανε την εφημερίδα που φιλοξενεί το παραπάνω άρθρο, το συντάκτη και τους μάρτυρές του. Αυτό έγινε διότι το πρόβλημα δεν είναι τα πρόσωπα αλλά η ασυλία της στρέβλωσης της πραγματικότητας που χαρακτηρίζει τα Ελληνικά ΜΜΕ, τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά, έντυπα και ηλεκτρονικά.
Δεν επιθυμώ δηλαδή να θίξω τους εμπλεκόμενους αλλά το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης κίνησης τους.
Αν βέβαια θιχτεί οποιοσδήποτε από αυτούς, με χαρά να δημοσιεύσουμε τις απόψεις τους εδώ στο ihunt. Και αν καταφέρουν να φέρουν έστω και ένα τεκμήριο για τα όσα γράφουν πλην του γεγονότος της σύλληψης των συγκεκριμένων λαθροθηρών, το οποίο χρησιμοποιούν για εξυπηρέτηση άλλων σκοπών και όχι για την ενημέρωση της κοινωνίας, τότε θα δηλώσω λάθος.
O Τρυποφράχτης
email : [email protected]