735
Με τα κρύα τα χιόνια και τους παγετούς να έχουν κάνει για τα καλά την εμφάνισή τους, άρχισαν οι σχετικές απαγορεύσεις θήρας από τα Δασαρχεία. Σε πολλές περιπτώσεις, οι απαγορεύσεις αυτές είναι δικαιολογημένες. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες οι απαγορεύσεις αυτές κινούνται στα όρια της αυθαιρεσίας.
Δεχτήκαμε πολλά τηλεφωνήματα και ηλεκτρονικά μηνύματα κυνηγών, επώνυμα και ανώνυμα, στα οποία οι άνθρωποι εξέφραζαν την απορία τους για συγκεκριμένες απαγορεύσεις που τους φάνηκαν υπερβολικές.
Διαβάζοντας κανείς τις σχετικές αποφάσεις μπορεί να εντοπίσει διάφορα μαργαριτάρια όπως για παράδειγμα τη σχετική απόφαση του Διευθυντή Δασών Φθιώτιδας(ΑΔΑ: 771ΝΟΡ10-Η0Δ) σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται η θήρα παντός θηράματος «σε περιπτώσεις εμφάνισης ακραίων καιρικών φαινομένων, που έχουν κύριο χαρακτηριστικό την χιονόπτωση μεγάλης διάρκειας και έντασης, τον παγετό, τους δυνατούς ανέμους κ.α.». Το πώς θα ερμηνεύσουν οι κυνηγοί τι σημαίνει «δυνατός άνεμος» μόνο στο μυαλό του παραπάνω Διευθυντή μπορεί να το βρει κανείς.
Η πιο τρανταχτή όμως περίπτωση από αυτές που πέσανε στην αντίληψη μας είναι τα Δασαρχεία Θεσσαλονίκης και Βέροιας τα οποία απαγόρευσαν με μία μέρα διαφορά την άσκηση της θήρας από την Κυριακή 8/1 και το Σάββατο 7/1/2017 αντίστοιχα λόγω ολικού παγετού.
Σε όμορους νομούς, και μάλιστα σε περιοχές με μεγαλύτερο υψόμετρο και πιο δριμύ ψύχος, δεν ισχύει το ίδιο, αλλά η θήρα απαγορεύεται μόνο όπου και όταν το έδαφος καλύπτεται πλήρως από χιόνι. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η Δυτική Μακεδονία η οποία αποτελεί μία από τις περιοχές με τους πιο κρύους Χειμώνες στην Ελλάδα. Εκεί το κυνήγι επιτρέπεται εκτός των περιοχών που το έδαφος καλύπτεται πλήρως από χιόνι.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η ισχυρή αντίφαση που διέπει τις σχετικές αποφάσεις διαμορφώνει υποψίες αυθαιρεσίας.
Αν τα Δασαρχεία Θεσσαλονίκης και Βέροιας έχουν δίκιο που απαγόρευσαν από το πρώτο 24ωρο το κυνήγι λόγω ολικού παγετού, τα Δασαρχεία στη Δυτική Μακεδονία (Γρεβενά, Κοζάνη, φλώρινα, Καστοριά) θέτουν σε κίνδυνο τα θηράματα επιτρέποντας την άσκηση της θήρας. Αυτό ισοδυναμεί με παράβαση καθήκοντος.
Αν αντίθετα τα Δασαρχεία της Δυτικής Μακεδονίας, της Πέλλας, της Πιερίας, της Δράμας και των περισσότερων νομών της Μακεδονίας και της Θράκης έχουν δίκιο που δεν απαγορεύουν την άσκηση της θήρας τόσο εύκολα, τότε τα Δασαρχεία Θεσσαλονίκης και Βέροιας είναι υπόλογα για αποφάσεις υπερβολικές στα όρια της αυθαιρεσίας.
Όπως και να΄χει , η δημόσια διοίκηση οφείλει να έχει συνέχεια και συνέπεια και να μην κάνει ο καθένας που έχει μία καρέκλα ότι του γουστάρει. Δεν είναι μόνο νομικό το ζήτημα, αλλά είναι και ηθικό.
Είναι αστείο από τη μια μεριά ενός ποταμού ή μίας ράχης να επιτρέπεται το κυνήγι και από την άλλη με τις ίδιες ακριβώς συνθήκες να απαγορεύεται.
Τα όσα ακούσαμε αυτές τις μέρες θα ήταν γελοία αν δεν ήταν τραγικά. Δημιουργούνται πολίτες και περιοχές δύο ταχυτήτων επειδή έτσι γουστάρει κάποιος άσχετος δασάρχης και κανείς δε μιλά γι’ αυτό ή ακόμη περισσότερο κανείς δεν τον βάζει στη θέση του.
Κατά τη γνώμη μας όλη αυτά τα φαιδρά, θα μπορούσαν να αποφευχθούνε αν οι σχετικές αποφάσεις βγαίνανε κεντρικά από τις Περιφέρειες ή ακόμη καλύτερα από το ίδιο το Υπουργείο. Ότι ισχύει να ισχύει για όλους και να ισχύει παντού. Οτιδήποτε άλλο είναι αντισυνταγματικό, παράνομο και ανήθικο.
O iHunter
