Τα αποδημητικά πουλιά δεν προπονούνται για τις μεταναστεύσεις
Αν ήσασταν διατεθειμένοι να τρέξετε στο μαραθώνιο, τότε μάλλον δεν θα το επιχειρούσατε χωρίς καμία απολύτως προπόνηση. Ωστόσο, οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι αυτό είναι ακριβώς αυτό που κάνουν οι αγριόχηνες πριν φύγουν για τις επικές μεταναστεύσεις τους.
Ανακάλυψαν ότι πετώντας μόλις 22 λεπτά την ημέρα επαρκούν για να διατηρηθούν οι πτητικοί μυς των πουλιών σε αρκετά καλή κατάσταση για να καλύψουν τα 2500 χιλιόμετρα από την Αρκτική προς νοτιοδυτικά της Σκωτίας.
«Το ίδιο είναι πιθανό να ισχύει για όλα τα αποδημητικά πουλιά», λέει ο δρ Steven Portugal από το Royal Veterinary College (Βασιλικό Κολέγιο Κτηνιατρικής), βασικός συγγραφέας της μελέτης, που δημοσιεύτηκε στο Biology Letters.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν από καιρό ότι οι πτητικοί μύες των μεταναστευτικών πουλιών έχουν την τάση να δυναμώνουν πολύ πριν φύγουν. Αλλά δεν γνωρίζουμε ακόμη πώς ακριβώς συμβαίνει αυτό. Εκ πρώτης όψεως, οι μύες τους δεν είναι πολύ διαφορετικοί από τους δικούς μας, έτσι οι ερευνητές έχουν θεωρήσει ότι – όπως ακριβώς οι δικοί μας – τα αποδημητικά πτηνά θα πρέπει να προπονηθούν για να προετοιμαστούν για μια μεγάλης απόστασης πτήση.
«Δεν είναι παράλογο να υποθέσουμε ότι για να αποκτήσουν μεγαλύτερους μυς, τα πουλιά θα πρέπει να γυμνάζονται περισσότερο, όπως και εμείς», λέει ο Portugal.
Αλλά τα στοιχεία από πτηνά που έχουν πιαστεί δείχνουν ότι αυτή η υπόθεση δεν είναι καθόλου σωστή. Οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ότι οι μύες τους χαλαρώνουν ή δυναμώνουν χωρίς καμία αλλαγή στη χρήση των μυών ή την αύξηση της γυμναστικής
Ο Portugal και οι συνεργάτες του από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Αυστραλία και τον Καναδά αποφάσισαν να εξακριβώσουν εάν ή όχι οι αγριόχηνες περνούν περισσότερο χρόνο πετώντας που για να εξασκήσουν τους μύες τους πριν από τις εαρινές και φθινοπωρινές τους μεταναστεύσεις.
Για να το κάνουν αυτό, παρακολούθησαν έξι χήνες κατά τη διάρκεια του έτους, καταγράφοντας τους παλμούς της καρδιά τους για να μάθουν πόσο χρόνο ξοδεύουν στον αέρα.
«Είναι εύκολο να δούμε από τον καρδιακό παλμό τους πότε πετάνε», εξηγεί ο Portugal. «Όταν είναι στο έδαφος ψάχνοντας για τροφή, το ποσοστό του καρδιακού τους ρυθμού κυμαίνεται περίπου στους 80 παλμούς ανά λεπτό. Όμως, το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 400 παλμούς ανά λεπτό όταν πετούν. Το πέταγμα είναι πραγματικά σκληρή δουλειά, για αυτό την περιορίζουν».
Αυτή είναι η πρώτη φορά που κάποιος έχει μετρήσει τόσο το χρόνο κατά την πτήση όσο και τον καρδιακό παλμό μαζί σε ένα μεταναστευτικό πουλί. «Δεν είναι εύκολο να γίνει. Θα πρέπει να παρακολουθείς τα πτηνά για 24 ώρες την ημέρα», λέει ο Porugal.
Ο ίδιος και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι οι αγριόχηνες δεν περνούσαν περισσότερο στον αέρα λίγο πριν την μετανάστευση από ό, τι σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή του έτους. «Να μην παρατηρείς καμία αύξηση είναι αρκετά περίεργο, γιατί μπορεί να πετάξουν μέχρι και 24 ώρες ασταμάτητα κατά τη μετανάστευση, και να ολοκληρώσουν ένα ταξίδι 2500-χιλιομέτρων σε λιγότερο από μια εβδομάδα. Αυτός είναι πολύς χρόνος πετώντας».
«Θα έπρεπε θεωρητικά να πετούν τριγύρω όλο και περισσότερο, αλλά μοιάζει οι μύες των πουλιών να μεγαλώνουν, ακριβώς πριν το σύνθημα για τη μετανάστευση» προσθέτει ο Portugal.
Εξηγεί ότι αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει επειδή τα πουλιά παίρνουν βάρος πριν μεταναστεύσουν, και αυτό μπορεί να είναι αρκετό για να εξασκήσουν τους πτητικούς τους μύες. «Η μάζα τους αυξάνει, πράγμα που σημαίνει η προσπάθεια που πρέπει να καταβάλλουν για να πετάξουν επίσης αυξάνεται. Έτσι είναι σαν ένα είδος παθητικής άσκησης».
Άλλοι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι βασικά συστατικά του μεταβολισμού πολλών πτηνών αυξάνονται λίγο πριν μεταναστεύσουν.
«Όμως αυτά τα στοιχεία δεν φαίνονται να τονώνονται από την αύξηση στην άσκηση», εξηγεί ο Portugal. «Οι αλλαγές στους πτητικούς μύες βλέπουμε ότι θα μπορούσαν να κάνουν με τις ορμόνες ή τα επίπεδα του φωτός.”
«Το επόμενο πεδίο για έρευνα θα είναι να κοιτάξουμε τις ορμόνες των πουλιών για να δούμε εάν ελέγχουν τι συμβαίνει» προσθέτει ο ίδιος.
Η μελέτη θα μπορούσε να είναι χρήσιμη για τους αστροναύτες και τους ανθρώπους που είναι κλινήρεις. Η έλλειψη της χρήσης σημαίνει ότι οι μύες τους σιγά σιγά θα χαλάρωναν. Οι επιστήμονες το αποκαλούν αυτό ατροφία.
«Γνωρίζουμε πώς εμφανίζεται η ατροφία. Αλλά αν μπορούσαμε να καταλάβουμε πώς συμβαίνει το αντίθετο, πώς μπορούμε να ενδυναμώσουμε τους μύες χωρίς άσκηση, θα ήμασταν σε θέση να χρησιμοποιήσουμε τη γνώση αυτή για να σταματήσουμε τη χαλάρωση των μυών στους αστροναύτες και τους κλινήρεις ασθενείς », εξηγεί ο Portugal.
Απόδοση στα Ελληνικά iHunt.gr
