1,1K
Κάθε χρόνο στην έναρξη ακούμε για περιστατικά που συμβαίνουν μεταξύ των κυνηγών ή μεταξύ αγροτών και κυνηγών. Φασαρίες χωρίς λόγο που τις περισσότερες φορές μόνο κακό κάνουν στην κυνηγετική οικογένεια.
Ένα τέτοιο περιστατικό θα σας διηγηθώ, ένα περιστατικό που μου συνέβη την έναρξη στον κάμπο της Δράμας σε κυνήγι ορτυκιού.
Πρωταγωνιστές δυο “κυνηγοί” γνωστοί για τη συμπεριφορά τους σε όλη την κυνηγετική οικογένεια της Δράμας. Γιατί το δις εξ αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.
Λίγο μετά τις πέντε το πρωί της 20ης Αυγούστου έφτασα στον κυνηγότοπο που είχα επιλέξει να κυνηγήσω. Ένα μεγάλο κομμάτι του κάμπου, περίπου 300 στρέμματα θερισμένων σιτηρών με αρκετή βλάστηση αλλά και πολλά ορτύκια.
Φθάνοντας κατάλαβα ότι μερικές δεκάδες μέτρα μακρύτερα βρίσκονταν ακόμη δυο αυτοκίνητα. Πριν προλάβω να σταματήσω έρχεται τρέχοντας ένας “κύριος”. Κατεβάζω το παράθυρο και του λέω καλημέρα. Ο “κύριος” αυτός λες και δεν άκουσε τι του είπα άρχισε να μιλάει ακαταλαβίστικα και μπερδεμένα και από κουβέντες σκόρπιες κατάλαβα ότι μου έλεγε τι γυρεύω στο χωράφι και γιατί πάρκαρα κοντά τους. Του ξαναλέω καλημέρα, αλλά κατάλαβα ότι ήταν μια λέξη που δεν ήξερε γιατί αργότερα έμαθα από άλλους κυνηγούς στη Δράμα ότι το έχει σε κακό να χαιρετάει κυνηγούς στους κυνηγότοπους. Του αρέσει να είναι μόνος του είτε σε βουνό είτε σε κάμπο.
Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι δεν έχω σκοπό να τους ενοχλήσω και ούτε να μπω μπροστά τους. Μάταια. Ούρλιαζε και μίλαγε ακατάληπτα. Σαν τις γυναίκες που έχουν πόνους όταν γεννάνε.
Όμως σε κάθε ιστορία υπάρχει και ο μάγκας. Ο νταής. Έτσι και εδώ εμφανίζεται ο νταής ο οποίος έρχεται πιο επιθετικά με σαφή σκοπό να μου ασκήσει μεγαλύτερη πίεση ώστε να τους αφήσω μόνους να κυνηγήσουν σε 300 στρέμματα.
Του εξηγώ και του νταή ότι σέβομαι το γεγονός ότι ήρθαν πρώτοι και δεν έχω σκοπό να τους ενοχλήσω. Έτσι και αλλιώς τα πουλιά ήταν σκόρπια σε όλα αυτά τα χωράφια. Είκοσι μέρες έκανα εκπαιδευτικά στο συγκεκριμένο σημείο, γνωρίζοντας που είναι τα ορτύκια. Όμως ήταν ανένδοτος. Να φύγω να πάω πιο κάτω.
Κάποια στιγμή η κατάσταση ξέφυγε. Ο νταής άρχισε να βρίζει και μάλιστα με τη δικαιολογία ότι μπορεί να τουφεκιστούμε απείλησε ότι θα με τουφεκίσει να τουφεκίσω κοντά του. Τον ρώτησα. Με απειλείς; Ναι μου λέει, σε απειλώ.
Όλα αυτά διαδραματίζονται 1 ώρα πριν το ξημέρωμα. Ήταν προφανές ότι ήθελαν να είναι μόνοι τους. Γιατί αν ξημέρωνε και έμπαινα μπροστά τους θα είχαν όλα τα δίκια του κόσμου. Αυτό προσπαθούσα να εξηγήσω αλλά μάταια.
Λίγο αργότερα ήρθε και ένα άλλος κυνηγός που θα κυνηγούσαμε παρέα , ο οποίος τους ήξερε, και όταν του είπα το τι έγινε δεν με πίστευε.
Πήγε να τους μιλήσει και εκεί εισέπραξε μια συμπεριφορά παρόμοια.
Η κατάσταση άρχισε να εκτονώνεται και περιμέναμε να ξημερώσει ώστε να αρχίσει το κυνήγι.
Ξεκίνησαν πρώτοι και εμείς ξεκινήσαμε αρκετά πιο δίπλα χωρίς να τους ενοχλούμε.
Και οι δυο τους έριξαν πάνω από 30 τουφεκιές σε ένα μικρό κομμάτι του χωραφιού ενώ εμείς με το ζόρι κάναμε 2-3 σηκώματα.
Αυτοί έφυγαν γρήγορα και όταν περάσαμε από το κομμάτι που κυνηγούσαν σηκώσαμε αρκετά ορτύκια αν και η ώρα ήταν περασμένη.
Νομίζω εύκολα καταλαβαίνει κανείς τι είχε συμβεί. Τα μαζεμένα ορτύκια, η μανία τους να μας διώξουν. Μάλιστα ο ένας από αυτούς είναι και λάτρης της “κλασσικής μουσικής”.
Εδώ πρέπει να επισημάνω ότι ο ένας από τους δύο αυτούς “κυρίους” είχε δημιουργήσει πρόβλημα και σε εκπαιδευτικό…….
Τέτοια επεισόδια πρέπει να αποφεύγονται. Αν δεν είχαμε δείξει την απαιτούμενη ψυχραιμία τι θα είχε γίνει; Πόσο χρειάζεται για να ξεφύγει η κατάσταση;
Όμως αυτό που πρέπει να ξέρουν οι δυο “κύριοι”, είναι ότι όπως λέει και η παροιμία η στάμνα πάει πολλές φορές για νερό, αλλά μια φορά σπάει…..
Το κυνήγι είναι ευχαρίστηση, δεν είναι νούμερο.
Κώστας Λουρής για το iHunt.gr
Υ.Σ.1 Την επόμενη ημέρα στην ίδια περιοχή κυνηγούσαν 15 άτομα χωρίς κανένα πρόβλημα.
Υ.Σ.2 Από την ημέρα που έγινε το περιστατικό, έχουν φτάσει στα αυτιά μου δυο-τρια ακόμη περιστατικά με πρωταγωνιστές τους δυο αυτούς κυρίους. Την ποντικομαμή και τον Ράμπο της Δράμας….. Τους ξέρει πλέον όλη η Δράμα και όχι μόνο……
