765


Κάθε φορά κατά τις πρώτες ημέρες μιας κυνηγετικής περιόδου ακούγονται πολλές και διαφορετικές απόψεις σχετικά με τις συμπεριφορές των αγριόχοιρων.
Ταυτόχρονα, γράφονται ακόμη περισσότερα άρθρα και δημιουργείται μια δικαιολογημένη σύγχυση, θα έλεγα. Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσω, χρησιμοποιώντας την πολυετή εμπειρία μου, να καταθέσω τις προσωπικές μου απόψεις, τις οποίες θα αιτιολογήσω με επιχειρήματα, με την ελπίδα να βοηθήσω στην καλύτερη δυνατή επίλυση όποιων αποριών.
Αναμφισβήτητα τα τελευταία χρόνια ο Ελληνας κυνηγός εγκατέλειψε σιγά σιγά τον παλιό παραδοσιακό τρόπο στο κυνήγι του αγριόχοιρου και άρχισε να αντιγράφει μεθόδους των ευρωπαϊκών χωρών, χωρίς όμως να λάβει υπόψη τις παραμέτρους αλλά και τις νομοθεσίες τους.
Δημιουργούμε έναν πανικό από πυροβολισμούς, φωνές ανθρώπων και σκύλων και έχουμε το θράσος να διαμαρτυρόμαστε γιατί τις επόμενες μέρες δεν έχει θηράματα;
Δημιουργούμε έναν πανικό από πυροβολισμούς, φωνές ανθρώπων και σκύλων και έχουμε το θράσος να διαμαρτυρόμαστε γιατί τις επόμενες μέρες δεν έχει θηράματα;
Προσπαθεί να συγκρίνει τη δική μας χώρα με αυτές και βέβαια να αναλογιστεί για τυχόν συνέπειες που μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα.
Παρότι εύκολα διαπιστώνει κανείς μια τεράστια και ουσιαστική διαφορά που δεν έλαβε υπόψη ο Ελληνας κυνηγός, που από μόνη της χαρακτηρίζει την επιλογή αυτή ως κακή αντιγραφή και ακατάλληλη για τα ελληνικά δεδομένα.
Δημόσιο αγαθό
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που το κυνήγι χαρακτηρίζεται ελεύθερο παραδοσιακό και το θήραμα δημόσιο αγαθό, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες που το κυνήγι στη μεγάλη του πλειονότητα είναι ιδιωτικό και ελεγχόμενο. Αυτό και μόνον είναι ένα στοιχείο που αν αναλυθεί πλήρως και συγκρίνει κανείς όλες τις παραμέτρους, αυτομάτως θα αντιληφθεί ο Ελληνας συνάδελφος το μεγάλο έγκλημα που διαπράττει στη δική του αγαπημένη δραστηριότητα.
Για να γίνω σαφής, δημόσιο ελεύθερο παραδοσιακό κυνήγι σημαίνει ότι σε όλους τους κυνηγότοπους που επιτρέπεται το κυνήγι, μπορούν χωρίς κανέναν περιορισμό όλοι οι Ελληνες κυνηγοί κάτοχοι νόμιμης άδειας θήρας να κυνηγήσουν. Δεν υπάρχει δικιά μου περιοχή και δικιά σου και μάλιστα μπορούν κάθε φορά να κυνηγούν στην ίδια περιοχή χωρίς περιορισμούς και δεσμεύσεις.
Αντίθετα οι χώρες που εφαρμόζουν το ιδιωτικό ελεγχόμενο κυνήγι έχουν άλλους νόμους και άλλους κανόνες. Θα αναφέρω για παράδειγμα ότι δεν επιτρέπεται το κυνήγι στην ίδια περιοχή που έγινε παγάνα για μία εβδομάδα. Δεν επιτρέπονται π.χ. να θηρεύονται τα μεγάλα θηλυκά, τα καπριά επιβήτορες και τα μικρά γουρουνόπουλα. Μπορώ να αναφέρω πολλά από αυτά που δεν επιτρέπονται και να κάνω συγκρίσεις που θα αφήσουν πολλούς συναδέλφους άφωνους.
Κυνηγετικό έκτρωμα
Ομως αγαπητοί φίλοι, ας δούμε την πραγματική διάσταση του προβλήματος. Αντιγράψαμε μία μέθοδο που δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Επιλέξαμε μέσα από μία διαδικασία ό,τι μας βόλευε. Κρατήσαμε όποια στοιχεία μας βόλευαν από τη δική μας διαδικασία και δημιουργήσαμε μια καινούργια μέθοδο που θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω με τον πιο επιεική χαρακτηρισμό ως ένα κυνηγετικό έκτρωμα.
Λυπάμαι ειλικρινά εάν με την τοποθέτησή μου αυτή στεναχωρώ ή προσβάλλω κάποιους συναδέλφους, αλλά θα πρέπει να λέμε αλήθειες εάν θέλουμε να προστατεύσουμε αυτή τη δραστηριότητα που πιστεύω ότι αγαπάμε όλοι μας. Τι κάναμε αγαπητοί φίλοι;
Δημιουργήσαμε ομάδες με πολυάριθμα μέλη, παραβιάζοντας και απαξιώνοντας τον νόμο, υποβαθμίζοντας τη λεβεντιά και την αξία του κυνηγού και αρχίσαμε την εφαρμογή της κακής αντιγραφής. Αποκλείουμε με τα πολυάριθμα μέλη όλες τις διόδους του κυνηγότοπου τοποθετώντας διπλά και τριπλά καρτέρια.
Επιλέγουμε πέντε-έξι συναδέλφους στην παγάνα προμηθεύοντάς τους με εκατοντάδες φυσίγγια και ξαμολάμε ολόκληρη αγέλη σκύλων.
Τοποθετούμε σε δρόμους άτομα που θα ρίχνουν φυσίγγια για κόντρα καρτέρια. Δημιουργούμε έναν πανικό από πυροβολισμούς, φωνές ανθρώπων και σκύλων και έχουμε το θράσος να διαμαρτυρόμαστε γιατί τις επόμενες μέρες δεν έχει θηράματα;
Μα εμείς με τον τρόπο αυτό δεν τρέψαμε σε φυγή μόνον τα θηράματα της συγκεκριμένης παγάνας, αλλά διώξαμε ό,τι θήραμα υπήρχε σε ακτίνα χιλιομέτρων.
Είναι δυνατόν μετά τέτοιου είδους πανικό ένας πραγματικός αγριόχοιρος να ξαναγιατακιάσει στην ίδια περιοχή σε λιγότερο από έναν μήνα;
Οχι συνάδελφοι, τουλάχιστον ο αγριόχοιρος που γνώρισα πριν από σαράντα δύο χρόνια, δεν υπήρχε περίπτωση να γυρίσει.
Σήμερα βέβαια τα δεδομένα έχουν αλλάξει και παρατηρούνται περίεργες συμπεριφορές λόγω του υβριδισμού. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ακόμα και αυτά τα υβρίδια εάν τα τρομοκρατήσουμε με τέτοιες μεθόδους δεν θα προστατεύουν τη ζωή τους με την απομάκρυνση από την περιοχή.
Σε ό,τι αφορά τα ξένα DVD που βλέπουμε, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος και να εκφράσει την απορία του: ?γιατί αγαπητέ Δημήτρη, οι ξένοι χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο κατά κόρον και σε εμάς είναι, αν μη τι άλλο, κατακριτέα;? Επίσης, θα μπορούσαν κάποιοι στην προσπάθειά τους να αιτιολογήσουν τέτοιου είδους αντιγραφές σε τακτικές, να θέσουν τον πολύ φθηνό ισχυρισμό, όπως ότι στις δύσβατες περιοχές δεν μπορούμε να ξεγιατακιάσουμε τους αγριόχοιρους. Ναι, η πρώτη είναι μία εύλογη ερώτηση που όμως εάν ο συνάδελφος που την έθεσε μελετούσε όλες τις λεπτομέρειες των κειμένων στα εκάστοτε DVD, είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν θα την έθετε. Αν θα παρατηρήσετε με προσοχή αυτά που αναγράφονται κατά τη διάρκεια προβολής μιας κυνηγετικής εξόρμησης ευρωπαϊκών ή άλλων χωρών, θα διαπιστώσετε ότι για την περιοχή που απαθανατίζουν κάθε φορά, τονίζουν με έμφαση ότι στη συγκεκριμένη περιοχή επιτρέπεται το κυνήγι μόνον για δύο εξόδους τον χρόνο, η μία ή τρεις.

Βέβαια, με την προϋπόθεση πόσα και ποια θα πρέπει να θηρεύουν. Θα ήθελα πραγματικά να ρωτήσω: ?έχει καμία σχέση το ένα κυνήγι με το άλλο;? Βλέπουμε περίτρανα ότι δεν μπορούμε να συγκρίνουμε δύο ανόμοια πράγματα, πόσω μάλλον να αντιγράψουμε και να προσπαθούμε να εφαρμόζουμε τακτικές ανόμοιων πραγμάτων.
Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη ερώτηση, είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι κυνηγότοπος από κυνηγότοπο διαφέρει. Είναι οι δύσβατες περιοχές με πολύ πυκνή βλάστηση που καθιστούν αδύνατη την ανθρώπινη διέλευση και είναι οι κυνηγότοποι με περισσότερη και ευκολότερη ανθρώπινη προσβασιμότητα. Αυτό είναι ένα στοιχείο που έχει να κάνει με τον βαθμό δυσκολίας και τη μεγαλύτερη προσπάθεια που πρέπει να καταβάλλει ο ένας συνάδελφος σε σχέση με τον άλλο.
Μάλιστα είναι ένα πολύ σημαντικό αυθεντικό μέτρο σύγκρισης δυνατοτήτων και γνώσεων μεταξύ των κυνηγών. Κατά τα άλλα, δεν σημαίνει, σε καμία περίπτωση, διαφορετική τακτική και διαφορετική αντιμετώπιση του θηράματος.
Πανέξυπνο ζώο
Το θήραμα και στη μία και στην άλλη περίπτωση είναι ένα και το αυτό. Είναι ο αγριόχοιρος, αυτό το επιβλητικό, σκληροτράχηλο και πανέξυπνο ζώο, αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ. Ολες μας οι ενέργειες και οι σχεδιασμοί για το κυνήγι και την κάρπωσή του, θα πρέπει να στηρίζονται και να συνυπολογίζονται σύμφωνα πάντα με τις αξιοζήλευτες δυνατότητες αυτού του ζώου. Αυτό άλλωστε είναι και το στοιχείο εκείνο που ξεχωρίζει το κυνήγι και το κατατάσσει στις πιο αγαπημένες δραστηριότητες του ανθρώπου.
του Δημήτρη Ευμοιρίδη
Πηγή : ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ
