765
Το τμήμα ζωοανθρωπονόσων της Δ/νσης υγείας των ζώων του Υπουργείου Αγροτικής και Τροφίμων, έστειλε πρόσφατα έγγραφο με το πρόγραμμα εμβολιασμών των αλεπούδων για τη λύσσα που θα πραγματοποιηθεί σε περιοχές της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας.
Στο συγκεκριμένο έγγραφο (αρ. πρωτ. 3209/ 113645 της 13/10/2016), εντοπίσαμε μερικά άκρως απαξιωτικά σημεία για τους κυνηγούς, που προσφέρουν χρόνο και χρήμα τέσσερα χρόνια τώρα για την καταπολέμηση της νόσου και είναι οι μόνοι που ασχολούνται ουσιαστικά με το ζήτημα.
Συγκεκριμένα διαβάζουμε στο εν λόγω έγγραφο:
“Στα πλαίσια συλλογής δειγµάτων κατά την συµµετοχή των φυλάκων θήρας και των κυνηγών σε συνεργεία δίωξης που έχουν συγκροτηθεί, δεν απαιτείται η άδεια θήρας να είναι σε ισχύ. ”
«7. Η συλλογή των δειγµάτων- ζώων στα πλαίσια της ενεργητικής επιτήρησης θα
γίνεται από τα συνεργεία δίωξης που έχουν συγκροτηθεί στις δασικές υπηρεσίες
των αποκεντρωµένων διοικήσεων σύµφωνα µε τα προβλεπόµενα στο δασικό κώδικα, την κοινή υπουργική απόφαση για την εφαρµογή του προγράµµατος επιτήρησης και
καταπολέµησης της λύσσας στην Ελλάδα και την µε αριθ. 127724/784/6.3.2013
εγκύκλιο της Ειδικής Γραµµατείας Δασών, τηρώντας τα απαραίτητα µέτρα
βιοασφάλειας (γάντια, φόρµες κλπ).»
Στην πρώτη περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με άλλη μία πρωτοτυπία της Ελληνικής δημόσιας διοίκησης: με πάνω από 170.000 νόμιμους κυνηγούς στη χώρα με άδεια θήρας σε ισχύ, στα συνεργεία δίωξης που ορίζονται από τις κατά τόπους Δασικές αρχές (και τους τοπικούς Κυνηγετικούς Συλλόγους που επιμελώς παραλείπονται από την αναφορά), κάποιος θεώρησε πως δε φτάνουν οι έχοντες άδεια θήρα σε ισχύ και προτείνει (παράτυπα;) να επιτρέπεται η χρήση κυνηγετικού όπλου για θανάτωση αλεπούδων χωρίς άδεια θήρας.
Στη δεύτερη περίπτωση, για άλλη μία φορά βλέπουμε να μη γίνεται λόγος για τη συμμετοχή των τοπικών Κυνηγετικών Συλλόγων στη δημιουργία των «συνεργείων δίωξης», παρά το ότι τα Δασαρχεία είχαν στείλει έγγραφα όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα ενεργητικής επιτήρησης της λύσσας στους Συλλόγους μας, με τα οποία ζητούσαν κυνηγούς που θα στελεχώνανε τα εν λόγω συνεργία.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακές οι προσπάθειες της Δημόσιας Διοίκησης όταν και όπου χρειάζεται τη συνδρομή των κυνηγών, να αποφεύγει επιμελώς να τους αναφέρει. Αυτό το οποίο θα ήταν η ελάχιστη ηθική ανταμοιβή και αναγνώριση στην τεράστια εθελοντική προσφορά των κυνηγών στο δημόσιο που καταρρέει χωρίς πόρους και προσωπικό, απλά κάποιοι ΔΕΝ θέλουν να το κάνουν.
Στο μεταξύ, ένα εκατομμύριο φημολογείται πως στοιχίζει κάθε διενέργεια εμβολιασμού στον κρατικό προϋπολογισμό που σημαίνει δύο εκατομμύρια ανά έτος, αλλά παρόλα αυτά, στον τομέα της συλλογής δειγμάτων το υπουργείο έχει αποτύχει παταγωδώς, ενώ κτηνίατροι και δασικοί διαμαρτύρονται πως δεν έχουν ούτε τα βασικά.
Πληρώνουμε δηλαδή σαν πολίτες εκατομμύρια για εμβολιασμούς και δεν δίνεται φράγκο από το Δημόσιο για τη συλλογή και την επεξεργασία των δειγμάτων από κυνηγούς, δασικούς και κτηνιάτρους.
Αν και η συλλογή δειγμάτων όπως αναφέρουμε παραπάνω δεν πετυχαίνει ούτε κατά διάνοια τους στόχους, κρούσμα λύσσας στη χώρα τα τελευταία δύο χρόνια δεν έχει καταγραφεί.
Υπάρχει όμως μία λύσσα που ζει και βασιλεύει χρόνια τώρα στη χώρα μας και απ’ ότι φαίνεται θα ζει και θα βασιλεύει στο διηνεκές. Και αυτή δεν είναι άλλη από την αντικυνηγετική λύσσα της δημόσιας διοίκησης, στην οποία προφανώς τα στελέχη του οικολογικού και ζωοφιλικού λόμπι έχουν κάνει καλά τη δουλειά τους.
Μήπως να στείλετε τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ να σας μαζεύουν νεκρές λυσσύποπτες αλεπούδες κύριοι του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αν δεν μας συμπαθάτε και τόσο;
Ενδιαφέρον θα είχε να βλέπαμε πόσα θα ζητούσαν και πόσα θα δίνανε οι περιβαλλοντικές ΜΚΟ και οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι οικολόγοι πράσινοι σε μία τέτοια περίπτωση.
Μήπως να το δοκιμάζαμε και να αποσυρθούνε από τα σχετικά προγράμματα οι Κυνηγετικές μας Οργανώσεις μιας και κάνουν σαν να μην υπάρχουμε στα δελτία τύπου και τις αποφάσεις τους;
Πλάκα θα είχε!
Le Chasseur
