695
Άλλη μια νικηφόρα μάχη στην καθιερωμένη θερινή εκστρατεία τω ν ετήσιων ρυθμιστικών έλαβε τέλος. Τα διαλυμένα στρατά των οικολόγων μαζεύουν τα συντρίμμια τους και κλαίνε τη μοίρα τους. Το ανάθεμα και οι κατηγόριες πέφτουν πάνω στον «προδότη» υπουργό τους, που υποχώρησε έντρομος μπροστά στην ορμητική έφοδο του ηρωικού συντάγματος των κυνηγοπροέδρων.
Ένα μόνο έχω να επισημάνω μετά τον κουρνιαχτό της μάχης για τα αποτελέσματα της. Ουαί τοις ηττημένους.
Άλλη μια τέτοια περίλαμπρη νίκη και του χρόνου Πρόεδρε (δεν χρειάζονται ερωτήσεις για το ποιος είναι ο ΕΝΑΣ και Μοναδικός μας Πρόεδρος) και τον φάγαμε οριστικά τον Φεβρουάριο. Φέτος τους ξεγελάσαμε τους οικολόγους, αλλά μας πήρανε χαμπάρι και άρχισαν το ξεφωνητό οι κοτολόγοι και οι πρασινωποί. Του χρόνου δεν ξέρω αν μπορούμε να πουλήσουμε εύκολα και νικηφόρα πάλι το ίδιο παραμύθι, ότι δεν θα κυνηγήσουμε ορτύκια τον Φεβρουάριο και μπεκάτσες τον Αύγουστο.
Δεν ξέρω κιόλας αν ο Πρόεδρος κουράστηκε να νικάει κάθε χρόνο στις αδυσώπητες μάχες του στα μαρμαρένια αλώνια. Οι κυνηγοί όμως κουράστηκαν να υπομένουν αυτές τις νίκες κάθε χρόνο που συνοδεύονται από δυσάρεστες παραχωρήσεις προς τον «εχθρό». Φωνάζει δίπλα μου κάποιο ωδικό πτηνό με ανθρώπινη λαλιά αλλά και ωραία χρώματα, «σιγά τις απώλειες, τι είναι μια εβδομάδα περικοπής του κυνηγιού το Φεβρουάριο? Και δεν αφορά όλα τα θηράματα. Ξέρεις πόσα θηράματα και εβδομάδες μπορούμε να θυσιάζουμε για να μπορούμε να τους νικάμε κάθε χρόνο?»
Το επιχείρημα αυτό με κλόνισε. Συνειδητοποίησα ότι δεν το είχα σκεφτεί με τον τρόπο αυτό. Θα νικήσουμε σίγουρα κανά δυό χρονιές ακόμη με μερικές πάπιες που μας περισσεύουν στον Φεβρουάριο, έχουμε αβάντζο 3-4 χρονιές με τις μπεκάτσες του Αυγούστου (για τα ορτύκια και τα τρυγόνια δεν θα το χάψουν πια, δυστυχώς κατάλαβαν το Kolpo Grosso μας) και καμιά πενταετία ακόμη θα βγάλουμε στα σίγουρα με κάργες, κουρούνες και καρακάξες. Μετά έχει ο Θεός. Όλο και κάποιος κυβερνοπαράγοντας, αλλά άσχετος με τα του κυνηγιού, θα πέσει μέσα στα δίχτυα των κυνηγών, που θα στηθούν στα τσιπουράδικα των νησιών του Αργοσαρωνικού, για να γίνει ο δούρειος ίππος μας. Ενδείκνυνται τα νησάκια αυτά γιατί είναι κοντά στα κυνηγοτόπια της Αθήνας και συχνάζουν πάντα πολλοί χρήσιμοι κυβερνητικοί παράγοντες.
Για τα επόμενα τουλάχιστον 10 χρόνια λοιπόν, ο Πρόεδρος μπορεί να επιτελεί τα θαυμαστές του νίκες με την σιγουριά του αιώνιου καταφερτζή. Να αρχίσουμε τα πανηγύρια από τώρα για την διαφαινόμενη νίκη μας και στην επόμενη δεκαετία?
Πρόεδρε δείξε λίγο οίκτο στους ηττημένους. Δεν σου φτάνουν τόσες νίκες δεκαετιών? Χάσαμε και το μέτρημα μετά από τόσα χρόνια. Μας πήραν κιόλας και τα χρόνια και ξεχνάμε εύκολα από πότε ξεκινήσαμε να τους νικάμε.
Ούτε ο καίσαρας δεν κατάφερε τόσους θριάμβους στην μακρόχρονη ηγεμονία του. Δεν κουράστηκες να τους νικάς Πρόεδρε?
Εμείς οι απλοί κυνηγοί κουραστήκαμε τόσα χρόνια να συμμετάσχουμε κάθε Αύγουστο στους θριάμβους μας. Μήπως να τους αφήσουμε να μας κερδίσουν και καμιά φορά? Πού ξέρεις, μπορεί τελικά να πάρουμε επιπλέον καμιά βδομάδα του
Φεβρουαρίου για πάπιες (όχι για τρυγόνια φυσικά , αυτά δεν περνάνε σε κυνηγούς).Τόσα χρόνια με τις νίκες μας πάει ο Φεβρουάριος για τις πάπιες και αν δεν πετύχει του χρόνου το κόλπο με τα τσίπουρα, φοβάμαι ότι θα χάσουμε ολοσχερώς όλα τα πετούμενα
Μήπως τελικά όλες οι αυτές οι δαπανηρές μελέτες θηραμάτων, πληθυσμών, κάρπωσης ,επιπτώσεων, μετρήσεων κλπ είναι χαρτιά χωρίς αντίκρυσμα? Μήπως αντί να επενδύσουμε σε θηραματικές μελέτες να στραφούμε στα ουζάδικα, με αμελέτητα και ψαράκια που μπορούν να τουμπάρουν ακόμη και τον πιο δύστροπο υπουργό? Έτσι και αλλιώς για όσους αποφασίζουν μέχρι πότε πρέπει να κυνηγάμε σιταρήθρες και ψαρόνια , πιο σημαντική επίπτωση στην τελική απόφαση έχει ένα χταποδάκι στα κάρβουνα , παρά η μελέτη καταμέτρησης των εκατομμυρίων ψαρονιών που μας έρχονται τον χειμώνα.
Μια ιδέα ρίχνω, κάπως τρελή , που την άκουσα λίγο πριν την έναρξη του κυνηγιού από μια παρέα σοφών γερόντων, σε ένα παραθαλάσσιο ουζερί του Αργοσαρωνικού.
Le Chasseur
