Κόλλημα. Μια κατάσταση την οποία είναι δύσκολο να μην βιώσει ένας «τετρακίνητος». Μια υπερεκτίμηση, μια στιγμιαία αφηρημάδα, ένας δισταγμός, ένας λάθος χειρισμός και η ακινητοποίηση είναι γεγονός. Τι κάνουμε; Οι κινήσεις είναι απλές, τυποποιημένες και εύκολο να απομνημονευθούν.
Όταν το κόλλημα γίνει σε επίπεδο έδαφος, σε λάσπη, άμμο, χιόνι ή χαλίκι, τα πράγματα είναι σχετικά απλά. Συνήθως αρκεί ένας ιμάντας και ένα ακόμη αυτοκίνητο. Αν η κοιλιά του ακινητοποιημένου οχήματος δεν έχει ακουμπήσει το έδαφος, αφήνουμε τον ιμάντα να τεντώσει αργά και μετά πατάμε όλο το γκάζι, τραβώντας το ακινητοποιημένο αυτοκίνητο. Καλό είναι να έχουν εμπλακεί πριν το κεντρικό και τα μπλοκέ διαφορικά, ενώ η επιλογή των αργών σχέσεων είναι επιβεβλημένη. Πολλές φορές η διαδικασία αυτή βυθίζει ακόμη περισσότερο το κολλημένο αυτοκίνητο. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται από τον οδηγό του ακινητοποιημένου οχήματος μετά ακριβώς το ξεκόλλημα, καθώς ο χαλαρός ιμάντας μπορεί να μπλεχτεί στους τροχούς. Καλό είναι κατά το τράβηγμα να μην υπάρχουν άτομα κοντά στα δύο αυτοκίνητα, μια και οι ιμάντες είναι γεροί, αλλά όχι άθραυστοι. Αν σπάσει κάποιος ιμάντας μπορεί να τραυματίσει όποιον κάθεται κοντά. Για προληπτικούς λόγους καλό θα είναι να τοποθετούμε πάνω στους ιμάντες έναν άλλο ιμάντα ή μία κουβέρτα που θα περιορίσει το τίναγμά τους όταν και εάν σπάσουν. Το τράβηγμα με ιμάντα ταλαιπωρεί ιδιαίτερα τα ημιαξόνια του αυτοκινήτου που τραβά.
Τα πράγματα δυσκολεύουν όταν το αυτοκίνητο έχει ακουμπήσει κάτω με την κοιλιά. Τότε η δύναμη που χρειάζεται για να το τραβήξουμε είναι πολύ μεγαλύτερη, λόγω της τριβής. Αν δεν υπάρχει τίποτε παραπάνω από ένα σετ με ιμάντες, η λύση είναι μία: τράβηγμα με φόρα. Δεν περιμένουμε να τεντώσει αργά ο ιμάντας, αλλά επιταχύνουμε βίαια, με στόχο να εκτονωθεί όσο περισσότερη δυνατόν κινητική ενέργεια με μιάς. Το σύστημα αυτό επιβαρύνει αρκετά τα αυτοκίνητα και πρέπει να εφαρμόζεται αν δεν υπάρχει άλλη λύση. Ο οδηγός του οχήματος που τραβά πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση, αφού αν ο ιμάντας σπάσει το αυτοκίνητο ξεχύνεται απότομα εμπρός. Σε περίπτωση που το ένα όχημα δεν αρκεί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και δεύτερο, με την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει συντονισμός και απόλυτη συνεργασία ανάμεσα στους δύο οδηγούς που τραβούν.
Αυτά όταν ο εξοπλισμός είναι περιορισμένος. Την καλύτερη λύση δίνει συνήθως ο «εργάτης», το βίντσι. Η ισχύς τους δεν είναι υπερβολική, αλλά η μικρή ταχύτητα με την οποία λειτουργούν, αυξάνει τη δύναμη με την οποία έλκουν. Πέρα από αυτό υπάρχει και το κόλπο με τις τροχαλίες, που μάθαμε από τη φυσική του γυμνασίου: κάθε τροχαλία διπλασιάζει την δύναμη του εργάτη! Έτσι με ένα σετ τροχαλιών, μπορεί να φτάσουμε σε δυνάμεις ικανές να ξεκολλήσουν ακόμη και το πιο βαρύ αυτοκίνητο. Το πρόβλημα είναι ότι οι εργάτες είναι συνήθως ηλεκτρικοί, γεγονός που τους κάνει να χάνουν μέρος της δύναμής τους όταν ανέβει η θερμοκρασία στον κινητήρα τους. Μια μικρή ανάπαυλα αρκεί τις περισσότερες φορές για να επανέλθουν στα φυσιολογικά, πριν η ζημιά γίνει μόνιμη. Μιά καλή δύναμη ισχύος για έναν εργάτη είναι από 5.000 εως και 15.000 λίβρες (λόγω αμερικανικής… καταγωγής οι εργάτες κατηγοριοποιούνται με βάση τις λίβρες). Υπάρχουν και μεγαλύτεροι, με απαγορευτικό όμως βάρος για τα κοινά 4×4. Το ιδανικό είναι ένας υδραυλικός εργάτης, που συνδυάζει το μικρότερο βάρος με ισχύ που μπορεί να φτάσει αυτή του κινητήρα του αυτοκινήτου. Είναι όμως αρκετά πιο ακριβός και δύσκολος στην εγκατάσταση.
Πώς χρησιμοποιούμε τον εργάτη; Ο συνδυασμός εργάτη, τροχαλίας και ναυτικού κλειδιού είναι η ιδανική λύση. Κάποιες φορές είναι απαραίτητος και ο ιμάντας. Φροντίζουμε να στηρίζουμε το γάντζο του εργάτη σε κάποιο από τους κρίκους του αυτοκινήτου που είναι σχεδιασμένος για μεγάλη δύναμη. Θέλει προσοχή καθώς δεν είναι κατάλληλοι όλοι οι γάντζοι ρυμούλκησης που διαθέτει ένα αυτοκίνητο.
Για τη στήριξη της τροχαλίας, αν χρειάζεται, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας ιμάντας ο οποίος θα… αγκαλιάσει ένα δέντρο ή ένα βράχο πριν εξαρτηθεί πάνω του με τη βοήθεια ενός ναυτικού κλειδιού η τροχαλία. Η δεύτερη τροχαλία δένεται πάνω στο αυτοκίνητο που διαθέτει τον εργάτη, η επόμενη στο δέντρο κ.ο.κ. Υπάρχουν στο εμπόριο τροχαλίες ειδικές για χρήση με εργάτη, που ανοίγουν για να περάσει το συρματόσχοινο. Απαραίτητο είναι όσοι χρησιμοποιούν τον εργάτη να φορούν γάντια κι γυαλιά, αφού το συρματόσχοινο μπορεί να έχει ξέφτια και να μας κόψει και πολλές φορές μικροκοψίματα στην δομή του εκτοξεύουν ρινίσματα, επικίνδυνα για τα μάτια.
Πάντα τραβάμε σε ευθεία γραμμή, τόσο με τον εργάτη, όσο και με τον ιμάντα. Εάν δεν υπάρχει ο χώρος να τοποθετηθεί το αυτοκίνητο που θα τραβήξει, ο ιμάντας και η τροχαλία δίνουν τη λύση: στερεώνουμε τον ιμάντα σε ένα δέντρο που βρίσκεται στην ευθεία του κολλημένου αυτοκινήτου και δένουμε την τροχαλία πάνω του. Από εκεί και πέρα ο ιμάντας έλξης ή το συρματόσχοινο μπορούν να ξεκινήσουν από οποιοδήποτε σημείο και γωνία, μια και διαμέσου της τροχαλίας φτάνει σε ευθεία γραμμή στο κολλημένο αυτοκίνητο. Οι γωνίες της τεθλασμένης γραμμής που μπορεί να ακολουθήσει το συρματόσχοινο δεν έχουν κανένα περιορισμό, πέρα από το μήκος του συρματόσχοινου. Αν έχουμε αρκετό, μπορούμε να σχηματίσουμε ολόκληρη διαδρομή που θα οδηγήσει το κολλημένο αυτοκίνητο με ασφάλεια στο σταθερό, επίπεδο έδαφος. Προσοχή χρειάζεται στο ξετύλιγμα του συρματόσχοινου: το τελευταίο επίπεδο του συρματόσχοινου πρέπει να παραμένει τυλιγμένο στο τύμπανο.
Σε κάποιες περιπτώσεις είναι αναγκαίο το κολλημένο αυτοκίνητο να δεθεί και από τις δύο μεριές, εμπρός και πίσω, για να ελέγχεται καλύτερα η κίνηση του και η διαδρομή που θα ακολουθήσει. Αυτή είναι η πρακτική όταν τα αυτοκίνητα πρέπει να περάσουν ένα ορμητικό ποτάμι, για να αποφύγουμε να παρασυρθεί το αυτοκίνητο από το ρεύμα του νερού. Μια τέτοια προσπάθεια θέλει άψογο συντονισμό ανάμεσα στους 3 οδηγούς και όσους βοηθούν τη προσπάθεια
Αν δεν υπάρχει σε ικανοποιητική απόσταση κάποιο δέντρο ή κάποιος βράχος από τον οποίο μπορούμε να εξαρτήσουμε ιμάντες και τροχαλίες, δεν χάθηκε ο κόσμος. Υπάρχουν πολλές λύσεις. Η πιό απλή είναι να χώσει κάποιος μία ρεζέρβα μερικούς πόντους κάτω από το έδαφος και να εξαρτήσει από εκεί τα παρελκόμενα. Στο εμπόριο υπάρχουν ειδικοί πολλαπλοί πάσσαλοι, συνδεδεμένοι με συρματόσκοινο, ικανοί να αντέξουν το βάρος ενός μεγάλου τετρακίνητου. Μιά καλή λύση είναι μία άγκυρα από μικρό σκάφος ή ένα μικρό αλέτρι. Αν τίποτε από τα παραπάνω δεν είναι διαθέσιμο, ένας κορμός θαμμένος στο έδαφος μπορεί να βοηθήσει.
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ 4×4
Γιάννης Αθανασίου
Πεντέλης 54, Μαρούσι, 15126
Τηλ/Fax: 210-6149124
email: [email protected]
www.tetrakinisi.gr
