1,3K
Σε όποιο κυνηγετικό στέκι και αν καθίσεις με γουρουνοκυνηγούς, δεν υπάρχει περίπτωση να μην ακούσεις να επαναλαμβάνεται αρκετές φορές η λέξη παγάνα. Νομίζω ότι αυτό δεν γίνεται τυχαία, αφού δείχνει το πόσο σημαντική είναι η διαδικασία αυτή στο κυνήγι του αγριόχοιρου.
Η παγάνα αναμφίβολα είναι το κομμάτι εκείνο της κυνηγετικής δραστηριότητας που μπορεί κανείς μέσα από την κατάλληλη επεξεργασία του να ξεδιπλώσει, να αναδείξει και να αξιολογήσει τις κυνηγετικές ικανότητες και αρετές των μελών μιας κυνηγετικής ομάδας.
Νομίζω ότι δεν θα ήταν υπερβολή αλλά αντίθετα εύστοχη διατύπωση εάν παρομοιάσουμε την παγάνα με το γραπτό ενός μαθητή που λαμβάνει μέρος σε εξετάσεις υψηλού επιπέδου.
Οπως ο μαθητής του σχολείου καλείται να καταθέσει και να αποτυπώσει τις γνώσεις που απέκτησε μέχρι τότε σε μία κόλλα χαρτί για να βαθμολογηθεί, έτσι και ο κυνηγός καλείται μέσα από τη διαδικασία της παγάνας να εφαρμόσει όλες εκείνες τις γνώσεις που απέκτησε, για να εκτιμηθούν ανάλογα οι ικανότητές του.
Θα προσπαθήσω να αναλύσω και να αιτιολογήσω τους παραπάνω χαρακτηρισμούς για την παγάνα. Γιατί η παγάνα είναι ένα «ανοιχτό βιβλίο» που μπορεί κανείς διαβάζοντάς το να διακρίνει με σαφήνεια τα εξής πολύτιμα στοιχεία:
1. Γνώσεις και Ικανότητες:
Εδώ μπορεί εύκολα κανείς να εντοπίσει και να αξιολογήσει τις γνώσεις και τις ικανότητες κάθε μέλους ξεχωριστά αλλά και της ίδιας της ομάδας.
Η επιτυχία στην επιλογή μιας παγάνας εξαρτάται από το πόσο σωστά και μελετημένα εκτιμήθηκαν από τον αρχηγό και τα μέλη όλα τα στοιχεία που προέκυψαν μετά από μια εξονυχιστική ιχνηλασία.
Στη συνέχεια μετά την επιλογή της παγάνας, κατόπιν εντολής του αρχηγού το κάθε μέλος αναλαμβάνει το πόστο ευθύνης του. Ετσι λοιπόν γίνεται η τοποθέτηση των καρτεριών και κατόπιν αφού τοποθετηθεί και το τελευταίο καρτέρι, ξεκινούν οι παγανιέριδες το πολύ δύσκολο, αλλά πολύ αξιόλογο κομμάτι του κυνηγίου.
Στο τέλος της παγάνας σύμφωνα με το αποτέλεσμα αξιολογούνται και κρίνονται τόσο τα μέλη όσο και η ομάδα. Κρίνεται η ιχνηλασία, κρίνεται ο αρχηγός για την επιλογή της παγάνας και την επιλογή των καρτεριών, κρίνονται τα καρτέρια για την ικανότητά τους εφόσον τους δόθηκε η ευκαιρία να τουφεκίσουν και βέβαια οι παγανιέρηδες για την αποτελεσματικότητά τους στο ξεφώλιασμα των αγριόχοιρων.
2. Σεβασμό στο θήραμα και το περιβάλλον:
Ο σεβασμός και η αγάπη είναι δύο έννοιες που όταν τηρούνται και εφαρμόζονται στην πράξη, αναδεικνύουν αξιόλογες πτυχές του ανθρώπινου γένους. Από τις επιλογές που θα κάνουμε τόσο στα φυσίγγια που θα χρησιμοποιήσουμε και στο θήραμα που θα επιλέξουμε να καρπωθούμε όσο και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε ένα τραυματισμένο ζώο ή ένα νεκρό ζώο, μέχρι και τη διαχείριση των όποιων σκουπιδιών μας, δείχνουν τον βαθμό σεβασμού και αγάπης της ομάδας προς το θήραμα και το περιβάλλον.
3. Τήρηση των νόμων:
Οι νόμοι ενός κράτους ανεξάρτητα από την προσωπική άποψη του καθενός, είναι καθήκον και υποχρέωση να τηρούνται κατά γράμμα και όχι αλά καρτ. Η μη τήρηση του νόμου δεν υποδηλώνει εξυπνάδα, ούτε μαγκιά.
Αντίθετα, δείχνει την ανευθυνότητα και το επίπεδο ενός ατόμου. Είναι έγκλημα να μη φοράει ο κυνηγός γιλέκο έντονου χρώματος κατά τη διάρκεια του κυνηγίου.
Η μετατροπή του όπλου για την αποθήκευση περισσοτέρων των τριών φυσιγγίων στην αποθήκη του, πέραν του ότι είναι παράνομη πράξη, υποτιμά και υποβαθμίζει και τον ίδιο. Δεν τιμά ούτε τον κυνηγό αλλά ούτε και το κυνήγι.
Τέλος, πέραν όλων των άλλων μέσα από αυτήν τη διαδικασία της παγάνας μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς αν διαπράττεται άλλη μία παράνομη πράξη που δυστυχώς οι περισσότεροι από εμάς το διαπράττουν ευσυνείδητα.
Παρατηρείται δυστυχώς στην πλειονότητα των ομάδων τα μέλη τους όχι μόνον να υπερβαίνουν κατά δύο-τρία μέλη τον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό, αλλά να υπάρχουν τριπλάσια και τετραπλάσια μέλη σε μία ομάδα.
Νομίζω ότι η συμπεριφορά μας αυτή υποβαθμίζει και απαξιώνει σε μέγιστο βαθμό όλη μας την προσπάθεια και βέβαια όλες τις όμορφες στιγμές που μας χαρίζει το κυνήγι.
4. Και, τέλος, κυνηγετική παιδεία:
Νομίζω ότι παρακολουθώντας κανείς την παγάνα μιας ομάδας από την αρχή μέχρι και το πέρας της και επεξεργαζόμενος όλα τα ανωτέρω στοιχεία αφού πρώτα θα τα έχει καταγράψει, τότε εύκολα θα μπορεί να αξιολογήσει την κυνηγετική παιδεία των μελών μιας ομάδας.
Εάν λάβουμε υπόψη όλες τις ανωτέρω επισημάνσεις, εύκολα θα δικαιώσουμε για μία ακόμη φορά τον αείμνηστο Ελευθέριο Συνοδινό για τους πολύτιμους κανόνες κυνηγετικής δεοντολογίας που κατέγραψε με τον λεγόμενο «Ιπποτικό Κώδικα του κυνηγού» όπως και τον κανόνα του:
«Μη συγχέεις την ποσότητα με την ποιότητα. Οποιος σκοτώνει περισσότερα θηράματα δεν είναι και ο καλύτερος κυνηγός»…
Δημήτρης Ευμοιρίδης
Φωτογραφίες Χάρης Γκίκας
