914
Το ΑΚΚΕΛ δεν είναι μόνο το κόμμα των αγροτών και των κτηνοτρόφων. Η καρδιά, ο πυρήνας, η ραχοκοκκαλιά του είναι αυτοί αλλά ταυτόχρονα είναι το κόμμα που εκπροσωπεί όλους τους ανθρώπους που ζουν, δραστηριοποιούνται αλλά και αυτούς που αγαπούν τη ζωή στην πολύπαθη Ελληνική περιφέρεια.
Είναι το κόμμα της υπαίθρου. Απευθύνεται σε όλους όσους βαρέθηκαν να τους κυβερνούν οι γιατροί και οι δικηγόροι της Β΄ Αθηνών και του «υπολοίπου Αττικής», σε όλους όσους βλέπουν πως οι άχρωμοι, άοσμοι και άγευστοι βουλευτές της επαρχίας, άσχετοι με τα πραγματικά της προβλήματα και φυλακισμένοι μέσα σε μια αμείλικτη κομματική πειθαρχία, δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα στον τόπο.
Το ΑΚΚΕΛ είναι το κόμμα που ξέρει και θέλει να στηρίξει τους λιγοστούς κατοίκους που απέμειναν στα ερημωμένα Ελληνικά χωριά. Ξέρει τον πόνο του ήρωα, που κρατάει ανοιχτό το μικρό μπακάλικο, χωρίς πια να βγάζει μεροκάματο απ’ αυτό, για να μη λείψει από τους συγχωριανούς του, να μην αναγκάζονται να τρέχουν για το παραμικρό στην πόλη.
Γνωρίζει από κοντά τον ιδιοκτήτη του καφενείου, που δεν το κλείνει, παρ’ όλο που οι ώρες που δουλεύει δεν πληρώνονται, για να’ χει κάπου να κάνει μια στάση ο περαστικός, να βγει απ’ το σπίτι του ο γέροντας, να πιεί ένα καφέ, να μη σβήσει το χωριό.
Στηρίζουμε τους μικροεπαγγελματίες της περιφέρειας. Αυτούς που με αγωνία, αγώνα και στερήσεις, βάζοντας πολλές φορές λεφτά από την τσέπη τους, την κρατούν ζωντανή.
Στηρίζουμε τους επαγγελματίες ψαράδες, που πνιγμένοι σε απαγορεύσεις και νόμους φτιαγμένους από ανθρώπους, των οποίων η μόνη επαφή με το νερό είναι στις πισίνες των πολυτελών ξενοδοχείων των Βρυξελλών, χτυπημένοι αλύπητα από την κρίση, παλεύουν με τις φουρτούνες για να έχουμε όλοι το ψάρι που θέλουμε στο τραπέζι μας.
Στηρίζουμε ανεπιφύλακτα την υγιή κυνηγετική δραστηριότητα. Ο κυνηγός είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της Ελληνικής υπαίθρου. Το κυνήγι είναι μια συνταγματικά κατοχυρωμένη και απόλυτα συμβατή με την υγεία του περιβάλλοντος δραστηριότητα, αποδεκτή από την Ευρωπαϊκή και Εθνική νομοθεσία και παραδεκτή σαν εργαλείο διαχείρισης.
Φυσικά αναφερόμαστε στην μεγάλη πλειοψηφία, τον σωστό κυνηγό, αυτόν που αγαπά, σέβεται και προστατεύει τη φύση, που επενδύει σ’ αυτή και παίρνει τους τόκους απ’ το κεφάλαιο που έχει επενδύσει και τίποτα παραπάνω.
Οι «τσαντάκηδες», οι λαθροθήρες και οι επιδειξίες «κυνηγαρέοι» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, δεν μας αφορούν και δεν θέλουμε και την ψήφο τους.
Στηρίζουμε τον Έλληνα ερασιτέχνη ψαρά. Τον άνθρωπο που, συντηρώντας την παράδοση του θαλασσινού μας λαού, πολεμάει την κατάθλιψη που μας φορτώνει ο σύγχρονος τρόπος ζωής, περνάει το χρόνο του στη θάλασσα αντί στις αρένες και τους καφενέδες. Αυτόν που θέλει να βάλει στο τραπέζι του δυό φρέσκα ψαράκια, που τα έχει πιάσει με την αξία και την υπομονή του.
Αυτόν που η ανάλγητη πολιτεία, φορολογεί αμείλικτα, με φόρο πολυτελούς διαβίωσης για το βαρκάκι του που με οικονομίες και στερήσεις μιάς ζωής αξιώθηκε να αποκτήσει.
Φυσικά για τους «τσαντάκηδες» και τους επιδειξίες, ισχύει ότι είπαμε πιο πάνω για τους κυνηγούς.
Οι δύο προηγούμενες δραστηριότητες, που έχουν πολεμηθεί και κατασυκοφαντηθεί ανελέητα απ’ τους ανθρώπους των χρυσόρρυτων ΜΚΟ και των ψευτοοικολογικών οργανώσεων, που βγαίνουν στη φύση δυό φορές το χρόνο, Πρωτομαγιά και Καθαροδευτέρα, αλλά ξέρουν τα πάντα καλύτερα απ’ όλους και «σώζουν» το περιβάλλον από την πολυθρόνα του σαλονιού τους, είναι οι δραστηριότητες που δίνουν ζωντάνια και παράλληλα ενισχύουν την οικονομία της Ελληνικής περιφέρειας, δυστυχώς όμως διέπονται από ένα καθεστώς απαρχαιωμένων νόμων που αντί για ορθές πρακτικές και μεθόδους διαχείρισης, επιβάλλουν μόνο απαγορεύσεις, που συρρικνώνουν τις δραστηριότητες ή ακόμα χειρότερα οδηγούν τους πολίτες στην παρανομία, χωρίς στην ουσία να προσφέρουν οποιαδήποτε πραγματική υπηρεσία στη φύση.
Νομικά καθεστώτα, που –σε συνεργασία με τους κυνηγούς, τους ψαράδες και τους συλλόγους τους- θέλουμε να παλέψουμε για να αλλάξουν, να εκσυγχρονιστούν, να προσφέρουν υπηρεσίες στο περιβάλλον και τους χρήστες του. Να αποκτήσουν οι Έλληνες κυνηγοί και ψαράδες τα ίδια δικαιώματα με τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους, τη στιγμή μάλιστα που οι υποχρεώσεις των πρώτων και οι απαγορεύσεις που τους έχουν επιβληθεί είναι δυσανάλογα μεγαλύτερες απ’ αυτές των δεύτερων.
Νοιαζόμαστε για τους ανθρώπους που επένδυσαν, δούλεψαν και με τη βοήθεια του leader και άλλων κοινοτικών και Εθνικών προγραμμάτων, στήσανε στις εσχατιές της χώρας αγροτουριστικού ενδιαφέροντος μικρομονάδες – κοσμήματα και που σήμερα μένουν κλειστές ή υπολειτουργούν, αφού δεν υπήρξε ποτέ καμιά μέριμνα εκ μέρους της Πολιτείας, κανένα δίκτυο να τις υποστηρίξει.
Νοιαζόμαστε για τους ανθρώπους που μετέτρεψαν τα χωράφια τους σε χώρους παραγωγής ενέργειας και η Πολιτεία τους κορόιδεψε, με αποτέλεσμα σήμερα όχι μόνον να μην έχουν έσοδα, αλλά να κινδυνεύουν να χάσουν το βιός τους.
Νοιαζόμαστε για ότι μπορεί να φέρει ανάπτυξη, να προσφέρει ενίσχυση στην περιφέρεια, να δώσει ζωή και δύναμη στην επαρχία. Και ξέρουμε πώς να νοιαστούμε, γιατί είμαστε κομμάτι της.
Γιατί το ΑΚΚΕΛ είναι αυτό ακριβώς που πάντα έλειπε από την Ελλάδα: το κόμμα των ανθρώπων της «άλλης», της ξεχασμένης Ελλάδας.
ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
