629
Το δάσος της περιοχής Μπιαλοβιέζα μεταξύ Λευκορωσίας και Πολωνίας είναι ένα από τα τελευταία παρθένα δάση της Ευρώπης. Εδώ ζουν λύκοι, βίσονες, ελάφια και λύγκες. Σήμερα το δάσος απειλείται.
Κάποτε κυνηγούσαν εδώ ρώσοι τσάροι και πολωνοί πρίγκιπες. Σήμερα το δάσος της περιοχής Μπιαλοβιέζα χωρίζεται στα δύο από τα σύνορα Λευκορωσίας και Πολωνίας. Τόσο για τη μία όσο και για την άλλη χώρα η περιοχή αποτελεί εθνικό δρυμό, ενώ υπάρχει μία ζώνη που προστατεύεται από αυστηρά μέτρα. Το δάσος βρίσκεται στη λίστα της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNSESCO.
Ωστόσο δεν είναι όλα καλά στο προαιώνιο δάσος, στο οποίο ζουν λύκοι, βίσονες, ελάφια και λύγκες. Η Ζωολογική Εταιρεία της Φραγκφούρτης (ZGF) έχει ξεκινήσει ένα έργο στην πλευρά της Λευκορωσίας, το οποίο στοχεύει στην αύξηση της επιφάνειας του νερού στις λίμνες της περιοχής. «Θέλουμε να διαμορφώσουμε το δάσος και πάλι με φυσικό τρόπο, γι’ αυτό το σκοπό προσπαθούμε να στείλουμε νερό στις ήδη υπάρχουσες υδάτινες επιφάνειες» λέει ο υπεύθυνος του έργου Μίχαελ Μπρομπάχερ.
Το δάσος στη Μπιαλοβιέζα φαίνεται πραγματικά παρθένο: γιγάντια δέντρα, κορμοί γεμάτοι μανιτάρια και χιλιάδες έντομα. Ωστόσο το πέρασμα του ανθρώπου έχει αφήσει και εδώ τα ίχνη του: δρόμοι που διασχίζουν το δάσος αλλά και ένα δίκτυο ρυακιών που έχουν ευθυγραμμιστεί για να εξυπηρετήσει τις ανθρώπινες ανάγκες.
«Το νερό κυλά πολύ γρήγορα έξω από το δάσος και δεν στραγγίζει στα έλη, όπως συνέβαινε άλλοτε» εξηγεί ο Μπραμπάχερ, «τα οποία λειτουργούσαν παλιά σαν σφουγγάρια και κρατούσαν το νερό στο δάσος». Έτσι η επιφάνεια του νερού έχει μειωθεί και σε λίγες δεκαετίες το δάσος δεν θα έχει πλέον την όψη που έχει σήμερα. Επίσης πολλά είδη δέντρων δεν θα ανανεώνονται πλέον.
Κίνδυνος από την ανθρώπινη παρέμβαση
Προβλήματα στο δάσος υπάρχουν και από τις δύο πλευρές των συνόρων. Η κυβέρνηση της Λευκορωσίας διπλασίασε πριν από μερικά χρόνια την προστατευμένη ζώνη. Ωστόσο έξω από αυτήν δεν υφίστανται πλέον βάλτοι, κι αυτό επειδή μετά τις κυρώσεις στη Ρωσία για εισαγωγή γάλακτος από την ΕΕ οι εν λόγω περιοχές χρησιμοποιούνται πλέον εντατικά από τους γαλακτοκόμους.
Κίνδυνοι προέκυψαν επίσης και στην πολωνική πλευρά λόγω της εντεινόμενης υλοτομίας, η οποία αν και λαμβάνει χώρα εκτός του δρυμού παραμένει εντός των ορίων του ευρύτερου οικοσυστήματος. Πολωνοί περιβαλλοντολόγοι επέκριναν τη σχετική άδεια που εξέδωσε η πολωνική κυβέρνηση, ενώ και ο Μίχαελ Μπρομπάχερ είναι επικριτικός απέναντι στην αιτιολόγηση ότι η ξύλευση βοηθά στην αντιμετώπιση των κινδύνων που προέρχονται από τους βλαστοφάγους: «Σε ένα τέτοιο δάσος δεν υπάρχει πρόβλημα. Τα δέντρα ανανεώνονται μόνα τους» εξηγεί ο ειδικός. «Θα πρέπει να αφήνει κανείς τη φύση να παραμείνει φύση» καταλήγει.
Εύα Κράφτσικ